Een probleem met het herlezen van actuele cartoons is dat met de actualiteit vaak de scherpte van de cartoon verloren gaat. De tekeningen in Wat een jaartje zijn direct gerelateerd aan recente gebeurtenissen, en het is mogelijk dat je het gevoel krijgt dat je ook hebt wanneer je naar een conference van Wim Kan kijkt – het is wel leuk, maar op 21 maart 2004 was het vast veel leuker. Actualiteit en satire verliezen na verloop van tijd soms hun kracht. Alleen heel sterke grappen blijven uiteindelijk overeind, en daar horen ‘De Gazastrook is een pechstrook’ of de zoveelste opmerking over de domheid van Bush niet bij. Aan de andere kant, in februari 2005 is de houdbaarheidsdatum van het grootste gedeelte zeker nog niet overschreden: Bush is tenslotte nog steeds president en in het Midden-Oosten blazen ze elkaar over tien jaar waarschijnlijk nog steeds op.
Kamagurka is op zijn best als de meligheid zo ver doorslaat dat het weer hysterisch grappig wordt: een man aan een galg gemaakt van Scoubidou-touwtjes, een Romeins legionair in Nederland (‘Integratie mislukt’), of een Irakese kabinetsvergadering waar de stoel van de minister van aanslagen leeg blijft. De meeste cartoons in Wat een jaartje zijn van deze soort. Ze hebben zeker niveau, maar wat voor niveau moet je zelf maar uitmaken. Hetgeen trouwens ook leidt tot ernstige bezorgdheid over het niveau van de cartoons die het boekje niet hebben gehaald.
Titel: Wat een jaartje Schrijver/tekenaar: Kamagurka Uitgeverij: De Harmonie Omvang: 143 pagina’s ISBN: 90-6169756-5 Prijs: ¤ 5,90
