Party: Extrema Outdoor #9

Okee, niet zomaar ineens. Het zat eraan te komen, was zelfs voorspeld, maar toch leek het of de storm er zomaar ineens was. Aan het einde van de middag werd het bewolkter en bewolkter, uiteindelijk was het half zeven toen ik even dacht in Independence Day mee te spelen. Een donkere schaduw trok over het Aquabest-terrein en de wind raasde over het water.


Ik wilde eerst foto's maken en dan pas een schuilplaats zoeken. Achteraf niet zo slim, want er was natuurlijk niet genoeg plaats in de tenten voor iedereen. Na de foto's gemaakt te hebben en mijn fototoestel veilig en vooral waterdicht te hebben opgeborgen in mijn tas, barstte de storm los en werd ik nat. Heel erg nat. Zo nat dat m'n sokken sopten en zelfs mn boxershort drijfnat was, maar ik had het naar m'n zin! De sfeer van de hele dag had me zo vervuld, ik kan het niet anders omschrijven, dat een beetje water me niks kon deren. We zochten een half-droog plekje aan de rand van een tent, waar gelukkig slechts een enkeling schuin keek naar mijn glimlach bij het zien van zoveel natuurgeweld.

Van kwart voor zeven tot kwart voor acht kwam het water met bakken uit de lucht. Toen verdween de storm bijna net zo snel als hij was gekomen en hoefden de mensen in het midden van de tenten hun adem niet langer in te houden. Er was weer ruimte! Ik stond net een paar foto's van het terrein te maken toen ik schrok van een plotselinge zondvloed, dit keer aan geluidsgolven. De alleraardigst uitziende Dove draaide even bij de Chinese Wall (Las Palmas, house/tech-house) area (dat deed ze net zo alleraardigst maar helaas te kort), waarna Erick E het overnam.


Voor een aantal mensen was de regen te veel. Zeiknat geregend gingen ze naar huis, gelukkig bleven er nog genoeg mensen achter om door te gaan met waar ze voor gekomen waren, feesten! Zoals gezegd, mijn humeur was niet kapot te krijgen dus voor mij was het weer op naar de Taj Mahal! James Holdens lange haar bleek geen enkele belemmering om een geweldige set neer te zetten, de sfeer was dan ook weer helemaal terug! Helaas miste ik Roger Sanchez en moest ik het doen met Gene Farris, die ik overigens ook al goed vond draaien!


De avond eindigde met Phats & Small, het Engelse duo (hier natuurlijk vooral bekend van hun hit 'Turn Around'), en een schitterend vuurwerk. Een conclusie verbinden aan een dag als deze, met zoveel extremen, zoveel verschillende soorten mensen en heerlijke muziek kan maar in één zin: tot volgend jaar!