Boek: De lerarenkamer

Kim (kimpiedimpie)
Kranich wordt benoemd tot docent Engels en Duits op een gerenommeerd gymnasium, het ERG, in het Duitse Göppingen. Al bij het eerste gesprek met rector Höllinger wordt hem duidelijk gemaakt dat zijn schoolsysteem gebaseerd is op de 4 fundamenten: angst, ellende, valse schijn en leugens. Leerlingen zijn bijzaak en het ging er alleen om om hen te krijgen waar je ze wilde hebben, ze met je vragen zodanig in het nauw te drijven dat uiteindelijk alleen nog het enige goede antwoord overbleef: dat wat de leraar had willen horen.
Leraren worden gemarteld met vergaderingen waarbij niets van wat de rector zegt ook maar enige zin had, sterker nog, hij, de rector, had lang aan zijn techniek van het leiden van cirkeldiscussies geschaafd, die beroemde discussies die eindigden waar ze begonnen waren.
Zo maakt Kranich kennis met het ERG, een gymnasium vol met gefrustreerde en enigszins labiele en lethargische leraren onder leiding van een tirannieke en lichtgestoorde rector.
Om de veiligheid op de school te waarborgen wordt er een Geheime Veiligheids Coördinator aangesteld die tot taak heeft alle lokaalsleutels te ontvreemden die de collega's achteloos lieten liggen. Natuurlijk wordt Kranich benoemd tot GVC, zeer tegen zijn wens in.
Kranich ontmoet ook een groep muitende leraren, althans muitend in woord, en hij wordt hun D'Artagnan, hun medemusketier.
Na een telefonische berisping van de inspectie volgt ook nog een bezoek van de onderzoekscommissie en dan is de chaos compleet. Kranich vindt een manier om zich los te rukken uit de hele situatie en zorgt daarmee ook voor de geestelijke bevrijding van het voltallige lerarenkorps.