Middle-earth: Shadow of Mordor

Eenmaal gekozen ga je op weg. Op de minimap zie je waar je grote doel is en waar de bodyguard zich bevindt. Mounts zijn er ook in het spel; ze helpen je zelfs mee bij het vechten. Fast travel is beschikbaar als je gebieden eenmaal hebt overgenomen. Het vechtsysteem lijkt erg op dat van de Batman Arkham-spellen. Free flow, maar dan met zwaard en soms een orc als schild. Het ziet er vloeiend uit. Helaas, de bodyguard ontsnapt, maar gelukkig heeft Talion zijn wraith-kracht en haalt hem snel in door teleportatie. Door een handoplegging kan hij de bodyguard vermoorden, informatie lospeuteren over andere vijanden, of het interessantst: hem bekeren en hem de opdracht geven de warchief te vermoorden.

Niet veel later zit Talion op veilige afstand in ‘Eagle-modus’ het kamp van de warchief gade te slaan. Op zijn teken steekt de bodyguard een mes door de rug van de warchief, die hierdoor flink wat levenspunten verliest en ons overgelopen slaafje vermoordt. Zelf aan de slag dus, letterlijk. De overige bodyguards komen aangesneld en het wordt een stevige knokpartij, die te lastig wordt voor Talion. De warchief is dood, maar de overige bodyguards zijn tezamen te sterk. De missie is dan wel geslaagd, maar de bodyguards zullen zich je herinneren en de volgende keer is een van de andere een warchief.

Het grappige in Middle-earth: Shadow of Mordor is namelijk dat er ondertussen ook een rangorde-spel bij de legers van Mordor speelt. Mocht een orc-baasje je overleven, dan kan het goed zijn dat hij later een hogere pief is, met bijbehorende powerlevel en wapens. Dit hoort dus ook bij het Nemesis-systeem. Mocht je gedood worden door een orc, dan zul je deze later ooit weer tegenkomen. Hij is dan gepromoveerd en sterker. Het Nemesis-systeem geeft ons dus meer persoonlijke tegenstanders dan de standaard gescripte personages die we in zoveel andere spellen zien.

Middle-earth: Shadow of Mordor ziet er erg groen uit. Tenminste, het gebied van Nurn was eigenlijk niet zo donker en dreigend als je zou verwachten. Wat ook opvalt, is dat de game nogal onderdoet op grafisch gebied, als je het vergelijkt met de andere open-wereldgames die uit zijn of uit gaan komen. Gameplaywise komt er zeker genoeg content, wij kregen alleen het Nemesis-systeem in actie te zien. Maar alleen al Nurn was een enorm gebied, vol met extra missies, kampen die smeekten om overgenomen te worden en dan nog de verhaallijn die moet aansluiten op Lord of the Rings. Christian Cantamessa, de schrijver van Red Dead Redemption, is gevraagd om dat kunststukje in goede banen te leiden.

Middle-earth: Shadow of Mordor wordt een grote game, dat is wel duidelijk. Content genoeg in de vorm van het verhaal, de zijmissies en de manieren waarop je alles gaat aanpakken. Het Nemesis-systeem brengt persoonlijkheid en dynamiek in de wereld van Mordor, iets dat we alleen maar kunnen toejuichen. Grafisch valt het spel tegen. Het ziet er old-gen uit, terwijl het ook op de ‘next-gen’ consoles uitkomt. Het Nemesis-systeem is misschien uitgebreider op die nieuwe systemen, maar het oog wil ook wat, zeker als er in het najaar zo veel games uit gaan komen. Middle-earth: Shadow of Mordor komt 7 oktober uit op PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One en pc.