Bokser Joyce ramt Parker knockout, te zware Stevenson wint en verliest titels

Voor de boksliefhebbers keren we nog even terug naar het weekeinde, want er stonden behoorlijk wat wereldtitels op het programma. Er werd geknokt in Newark, New Jersey, maar het hoofdgerecht stond gepland in Manchester en ook in Nottingham lag een gordel klaar.

Shakur Stevenson (18-0) - Robson Conceição (17-1)
In Newark namen Stevenson en Conceição het tegen elkaar op met als inzet drie wereldtitels in het supervedergewicht (-59,0kg): die bij de WBC, The Ring en de WBO. Die waren in handen van Stevenson, maar al voor het gevecht was hij ze kwijt en uitgerekend in zijn geboortestad kon hij ze ook niet terugwinnen: hij was zo'n 0,7 kilogram te zwaar en dus kon alleen Conceição de titels ook daadwerkelijk mee naar huis nemen.

Topfavoriet Stevenson was, helaas voor de Braziliaan, wel een stuk sterker. Er was eigenlijk geen enkel moment waarop zijn overwinning in gevaar kwam, ondanks het verlies van een punt in de negende ronde, omdat hij Conceição naar de grond had gewerkt. Stevenson won met 118-108 en twee keer 117-109, waardoor de titels nu vacant zijn. Stevenson zelf kondigde na het gevecht aan over te stappen naar het lichtgewicht, een iets zwaardere gewichtsklasse.

Joe Joyce (14-0) - Joseph Parker (30-2)
Joyce stapte na de Olympische Spelen van 2016 over naar de profs en won inmiddels diverse titels, waaronder uiteraard de Britse en Commonwealth-titels. Via zeges op Carlos Takam en Christian Hammer, die het zes en vier ronden vol wisten te houden, kwam Joyce uit bij oud-WBO-wereldkampioen Joseph Parker, met als inzet de WBO-interimwereldtitel. Joyce domineerde het gevecht, hoewel Parker na een ronde of negen ook wat fraaie tikken uit begon te delen. In ronde elf maakte de Engelsman het echter af: met een snoeiharde linker ramde hij Parker naar de grond en was de interimtitel binnen.

Ekow Essuman (17-0) - Samuel Antwi (14-1)
Sinds vorig jaar is Essuman in het bezit van drie titels in het weltergewicht (-66,7kg): de Britse titel, de Commonwealth-titel en de Europese IBF-titel. Tegen Antwi mocht hij die titels opnieuw verdedigen en dat deed hij met succes, hoewel het vooral aan het einde lastiger werd. Met 117-112, 116-113 en 115-114 werd het wel een unanieme zege, maar bijzonder indrukwekkend was het gevecht helaas niet.

Michael Magnesi (21-0) - Anthony Cacace (19-1)
Eind 2020 won Magnesi de destijds vacante IBO-wereldtitel in het supervedergewicht (-59,0kg), die hij daarna twee keer met succes wist te verdedigen. Na een mooi rijtje opeenvolgende knockouts was daar echter Cacace, die voor het eerst om een wereldtitel vocht. Het zat dicht bij elkaar, maar vooral aan het einde was Cacace toch echt de beste: twee juryleden gaven het aan hem (116-112 en 117-111), de ander ging met 112-116 voor nu oud-wereldkampioen Magnesi.

Amanda Serrano (42-2) - Sarah Mahfoud (11-0)
Al in 2011 won Serrano haar eerste wereldtitel en in haar indrukwekkende carrière kwamen er daarna nog flink wat bij, in diverse gewichtsklasses. In het vedergewicht (-57,2kg) pakte ze in 2019 titels over van Heather Hardy en via Daniela Romina Bermudez kwam er nog wat bij. Eerder dit jaar verloor ze de strijd om vijf lichtgewichttitels van kampioene Katie Taylor, maar in Manchester kon de Puertoricaanse haar eigen wereldtitels weer verdedigen: die bij de WBC, WBO en IBO, terwijl Mahfoud haar IBF-wereldtitel in de waagschaal stelde. Het was niet volledig eenzijdig, maar een overtuigende zege werd het wel voor Serrano: 97-93, 97-93, 99-92.

Maxi Hughes (25-5) - Kid Galahad (28-2)
Tot slot gaan we naar Nottingham, waar de IBO-wereldtitel in het lichtgewicht (-61,2kg) op het spel stond. Hughes won die titel in september vorig jaar en tegen Galahad mocht hij hem voor de tweede keer verdedigen. Dat ging er grotendeels lekker aan toe, maar Galahad maakte in de tiende ronde een domme fout: door een kopstoot raakte hij een punt kwijt. Dat bleek een dure, want Hughes kreeg de 'majority decision' met 116-111, 114-113, 114-114.