Column: 195.152 kilometer
 | 195.152 kilometer. Probeer het maar eens uit te spreken, want schrijvend lijkt het nergens op - honderdvijfennegentigduizend en honderdtweeënvijftig kilometer. Dat is de afstand die er tot nu toe getest is in het 2007 seizoen, inclusief voorbereidingen, maar exclusief de vrije trainingen op vrijdag. |
Bijna tweehonderd duizend kilometer hebben de teams er gezamenlijk doorheen gejaagd, waarvan zeker geen klein deel op Barcelona en Bahrein. Dat zijn op een haar na zeshonderd en veertig Grand Prix afstanden. Hoe kan het in hemelsnaam gebeuren dat de teams uitgerekend op de circuits waar voor het seizoen verreweg het meest is getest, een desastreuze betrouwbaarheid ten toon spreiden?
Alleen in Barcelona al niet minder dan zes uitvallers tijdens de race met technische problemen, en Coulthard die met een steeds minder functionerende auto ternauwernood de finish haalde. In recente jaren is dat een topscore. En dan hadden we in de kwalificatie nog problemen voor minstens vier rijders. In Bahrein zagen we met vijf stuks ook al relatief veel uitvallers die puur aan gebrek aan betrouwbaarheid te wijten waren. Toen vielen echter twee complete teams uit, waardoor het er meer op leek dat het specifiek om die teams ging, in plaats van een structureel probleem voor het hele veld. Nu kwamen alleen de teams van McLaren, Renault, Honda en Spyker ongeschonden het weekend door.
Als ik teambaas van één van de andere teams was, zou ik mijn staf de eerstvolgende evaluatie alle hoeken van de vergaderzaal laten zien. Verbaal natuurlijk. Nou vooruit, Williams dan even uitgezonderd, aangezien de staf niets aan de aanrijding van Wurz kon doen, maar hoe krijg je het voor elkaar om op een circuit dat je van haver tot gort kent zo veel problemen te hebben?
Begrijp me niet verkeerd: ik heb genoten tijdens de race. Gelachen. Geschaterd en gebruld. Geen mooier vermaak dan leedvermaak, zeker als er geen gewonden vallen. Max Mosley heeft helemaal gelijk. De honderden miljoenen die de teams gezamenlijk besteden aan testen is grotendeels weggegooid geld. Een andere conclusie kun je nauwelijks trekken. Drie auto's lukte het zelfs niet eens om de eerste tien ronden uit te rijden. In geen enkel geval ging het om een motor of versnellingsbak die er al een race op had zitten.
Kijk, van Red Bull kan ik me het nog een beetje voorstellen. Die geven eerlijk toe dat ze de auto eerst snel en dan pas betrouwbaar willen maken. Je kunt het ook overdrijven, met een stuk of vijf problemen in twee weekenden, maar ze erkennen dat betrouwbaarheid niet de eerste prioriteit heeft. Maar neem nou een team als Toyota. Dat bedrijf heeft betrouwbaarheid tot een kunst verheven, maar lukt het ze niet om een auto meer dan vijftig kilometer van brandstof te voorzien. Ka-ching! Daar gaat weer een paar miljoen het riool in, om een brandstof pick-up systeem te ontwerpen en te testen dat niet na een litertje of twintig begint te sputteren.
Wat BMW betreft wisten we voor het seizoen al dat betrouwbaarheid een probleem zou gaan worden. Eerlijk gezegd kwam het voor mij als een verrassing dat het team tot nu toe zo snel én betrouwbaar was, dus dit incident zou ik nog kunnen vergeven, als ze niet ook nog dat rechtervoorwiel van Heidfeld verprutst hadden. Ik dacht dat wielmoeren de achilleshiel van Williams waren, maar BMW heeft blijkbaar bij het vertrek meer meegenomen dan Heidfeld en de motor.
En tenslotte Ferrari. Ik durf er bijna niets over te zeggen. In de tijd van Schumacher was de betrouwbaarheid vrijwel zonder uitzonderingen uitmuntend. Ja, in Monza, Japan, Brazilië en Australië had men wat problemen met de huidge specificatie motor, maar dat lijkt opgelost. Ik ga er dan ook maar van uit dat dit een voorbeeld is van het feit dat pech iedereen altijd een keer weet te vinden, en dat het nu toevallig een keer Raikkonens beurt was. Het had hem bij McLaren ook kunnen overkomen. Eén dezer dagen zal Alonso of Hamilton ook wel kennis maken met de reputatie van de Zilverpeilen. Toch?
