Baarden zijn niet mannelijk!

Vooruitgang is altijd 2 stappen vooruit, 1 achteruit. En niet alleen in de economie, want inmiddels zien we een andere vorm van narigheid onstuitbaar om zich heen grijpen. Het ene moment denk je bij baarden nog aan culturen met een ontwikkelingsachterstand, het volgende moment tiert het onkruid welig op kinnen van mainstream cultuurdragers.

De vlasbaard van Matthijs van Nieuwkerk zit nog in de bèta-fase, er zijn alleen gelekte foto's. Dat Buitenhofcolumist Max Pam een paardenmiddel aangrijpt om zijn verleppende imago op te frissen is begrijpelijk. Maar als Arie Boomsma met de zijne uit de kast komt, ontkom je er niet aan te denken dat hij iets wil bewijzen dat helemaal niet bewezen hoeft te worden. Of de baard van Johan Derksen van recente datum dateert of niet, geen idee. Bij Johan Derksen denk je automatisch aan een walmende stinkstok tussen zijn lippen en dan kom je, vrij associërend zo vanzelfsprekend op van asbakkenaroma verzadigde gezichtsbeharing dat je achteraf niet meer weet hoe het met het realiteitsgehalte van die baardgroei door de jaren heen gesteld was.

Erg genoeg allemaal, maar veel erger dan baarddragende oudere mannen, zijn piepjonge mannen die zich door de baardentrend van de wijs laten brengen. Neem nou Manuel Broekman, acteur en presentator, wiens ster snel gestegen is. Dat heeft zo'n jongen toch niet nodig! Baardhaar is van hetzelfde laken een pak als schaamhaar; waar heeft uitgerekend hij zich voor te schamen? Het joch (23) is oogverblindend mooi. Te mooi misschien, voor een man? "Het staat zo mannelijk", hoor je vaak als motivatie om aan te sluiten bij de trend die vloekt tegen alle esthetische beginselen.

Toegegeven, mannen kunnen een baard laten staan, vrouwen niet. Dat is genoeg om fundamentalisten in de mannelijkheidsleer op scherp te zetten, want net als alle andere fundamentalisten zoeken ze hun kernwaarden in extremen. Onderscheid moet er zijn, vinden ze, hoe groter hoe beter. Dus een baard hoort niet alleen, hij moet! De consequenties zijn niet te overzien. Als 'met' mannelijker is dan 'zonder' dan kan je erop wachten dat tapijtjes op schouders, rug, borst, buik etc. etc. ook weer mannelijk worden. Net als op jacht gaan, naar zweet ruiken, roken, een bierbuik hebben of meer spieren dan nodig. En last but not least, je vrouw slaan. Eigenlijk het enige waarbij spieren nog echt van pas komen, misschien wel toe uitnodigen. De oerman is het mannelijkst van allemaal.

Het was onvermijdelijk, als voortschrijdend inzicht bestaat, dan laat vroeg of laat het achterlijke broertje van zich horen. Terugschrijdend inzicht. Maar we wisten toch allang beter: Less is More! Wat is er mannelijk aan teveel haar, en ook nog eens op de verkeerde plaatsen? Niet teveel, maar een met zorg samengestelde melange, dat smaakt het beste. De mooiste dochters hebben een blanke en een zwarte ouder, of een Thaise en een Franse, of een Nederlandse en een Marokkaanse. Best of both worlds. Ook in de mooiste zonen herken je beide ouders. Van hun vaders hebben ze de ballen, van hun moeders hun wangen en hun kin. Om te beginnen.