Vrouw in het hol van de leeuw

Geen column maar een kort verhaal deze keer.

Hoe heeft het zover kunnen komen? De jonge vrouw corrigeert haar vraag onmiddellijk: Niet hoe, maar waarom. Waarom heeft zij het zover laten komen? Vanaf het moment dat ze binnen was heeft ze de signalen stelselmatig genegeerd. Al die schijnbaar onschuldige voorvalletjes, het was voorspel. Waarom had ze zich zo meegaand opgesteld in de uren die voorafgingen? Was ze werkelijk zo naïef dat ze pas op het laatste moment in de gaten kreeg wat de bedoeling was? De jonge vrouw weet niet zeker meer wat ze allemaal gedacht heeft. Inmiddels is de nacht begonnen en de tijd van voorspel is overduidelijk voorbij. Voor bedenkingen is het nu te laat, er wordt op haar gerekend. Als ze alles van tevoren geweten had, zou ze in paniek geraakt zijn. Maar nu ze vermoedt wat de nacht gaat brengen blijft de paniek uit. De jonge vrouw constateert het met verwondering.

Het kwam door Kristin. Kristin van de dinsdagavonden in de sportschool. Kristin, het feestbeest, kende alle leuke tenten, ook tenten die bijna niemand kende. Ook het Duivelsnest, het clubhuis van De Motorduivels. Of de jonge vrouw geen zin had om een keer mee te gaan, had Kristin gevraagd. Het viel allemaal best mee, zei ze. Als je normaal doet, zijn het hartstikke leuke kerels. Er komen trouwens zat andere meiden en je kan er gratis drinken. De portier had eerst de jonge vrouw van top tot teen opgenomen en toen het woord tot Kristin gericht. Dus dat is Jessica! Kristin zoende hem als een goede vriend. Neem haar maar mee naar binnen, je weet hoe het werkt, zei de portier tegen haar. Wat dat betekent, 'hoe het werkt', daar zou de jonge vrouw pas veel later achter komen.

Er waren veel andere meiden in het clubhuis, daar had Kristin gelijk in. Minstens zoveel meiden als er mannen waren. Meiden van haar eigen leeftijd. Meisjes eigenlijk, zo zag de jonge vrouw zichzelf ook nog graag, bij bepaalde gelegenheden. Ze had de indruk dat de andere meiden er hetzelfde over dachten. Misschien omdat de mannen ouder waren, de meesten hadden hun vaders kunnen zijn, hoewel hun gedrag daarmee niet in overeenstemming was. Het ontging de jonge vrouw niet dat de mannen zich regelmatig vrijheden permitteerden die gewoonlijk als ongewenste intimiteiten beschouwd worden. Maar de meisjes maakten er geen probleem van. Eerder het tegendeel, was de indruk van de jonge vrouw. Zelf zocht ze het niet op, maar met het vorderen van de avond kon ze een paar speelse tikken op haar billen niet ontlopen. De jonge vrouw had besloten zich er niet druk om te maken. Wie de voorkeur geeft aan kantoortypes, heeft niets te zoeken in Het Duivelsnest.

Of ze zin had in een spelletje kaarten. Vijf motorduivels hadden zich voor haar opgesteld en keken haar verwachtingsvol aan. De jonge vrouw wilde geen spelbreker zijn. De kaarten werden geschud, ze gingen pokeren. Dat ze de regels niet kende, was geen probleem. John werd erbij gehaald als haar 'adviseur'. John en de jonge vrouw bleken een succesvol team. Ze wonnen bij bijna elke ronde een paar euro. De jonge vrouw begon er lol in te krijgen. Strippoker! Een van de spelers had het geroepen en voor ze van de schrik bekomen was, hadden de anderen het voorstel aanvaard. Als ze bezwaar had gemaakt was ze de enige geweest. John legde een beschermende hand om haar schouders. Hij sprak haar moed in. Tot nu toe hadden ze immers alleen maar gewonnen! De jonge vrouw zocht de ogen van haar vriendin. Kristin knikte en stak haar duimen op. Dit ging goedkomen.

Het geluk bleef de jonge vrouw nog even goed gezind. Een paar rondjes later had zij alles nog aan terwijl haar medespelers met ontbloot bovenlijf rond de tafel zaten. Nu zag ze pas goed hoe fors ze waren en hoeveel tatoeages ze hadden. Het zou een logisch moment geweest zijn om te stoppen, meer hoefde ze van hen niet te zien. Maar de jonge vrouw durfde het niet voor te stellen. De ommekeer kwam toen John haar in de steek liet, hij vond dat ze het verder alleen af kon. Dat bleek te optimistisch, even later zat de jonge vrouw in haar ondergoed aan de speeltafel. Eigen schuld, als ze tien minuten eerder wat attenter geweest was, zou het haar niet overkomen zijn, dacht ze. Als ze nu afhaakte, zou ze spelbreker zijn en daarmee haar opgebouwde krediet vergooien. Na weer een verloren beurt had de jonge vrouw haar bh met een dappere smile uitgetrokken. Over blote borsten doet ze op het strand tenslotte ook niet moeilijk, redeneerde ze. Ze had opnieuw Kristins ogen gezocht toen haar string aan de beurt was. Tevergeefs, haar vriendin was kennelijk even naar de wc. De jonge vrouw stond voor een moeilijke keus. Het bravourestukje tot een goed einde brengen of iedereen teleurstellen. Doe een keer gek!

Alsof het een teken was stond iedereen op toen de jonge vrouw haar string uitgetrokken had. Genoeg gespeeld, had iemand gezegd. Het valt alweer mee, had de jonge vrouw gedacht. Maar waar waren haar kleren gebleven? Alleen haar pumps stonden er nog. Opeens viel het haar op dat ook de andere meisjes niets meer aan hadden, ze liepen rond op hoge hakken. Of ze ook strippoker hadden gespeeld vroeg ze aan een van hen. Dat doen ze alleen de eerste keer, was het antwoord. Om het makkelijk te maken. Het lachje van het meisje leek een beetje spottend. Waar haar kleren waren, wilde de jonge vrouw weten. Waar ze die voor nodig dacht te hebben, was het antwoord. Waarom de jonge vrouw dacht dat ze hier was. Ja, wat had ze eigenlijk gedacht al die tijd? De jonge vrouw had er geen antwoord op. Kristin was naar huis gegaan, hoorde ze van een ander meisje. Ze had gezegd dat ze een beetje moe was en dat ze dacht dat de jonge vrouw het wel zonder haar kon stellen. Ze leek zich immers nogal te amuseren.

Als alle meiden zich na het luiden van een bel in een rij opstellen, weet de jonge vrouw dat ze niet kan achterblijven. Dat het tijd is om te kiezen, en dat Harry haar, de jonge vrouw op het oog heeft, fluistert haar buurvrouw in haar oor. De voorzitter heeft altijd de eerste keus, als er een nieuw meisje is laat hij die kans zelden liggen. Zeker vanavond niet, zou hij gezegd hebben. Een man komt op haar afgelopen. Kom maar mee, zegt hij en loopt meteen door. Dat moet Harry zijn. Heeft ze hem eerder gezien, de jonge vrouw weet het niet. Ze loopt achter hem aan. Wat heeft ze voor keus? Ze kijkt tegen een brede rug aan. Door de armgaten van het mouwloze jack steken vlezige blote armen, de pokdalige huid overdekt met kleurige tatoeages. De jonge vrouw weet wat ze eigenlijk zou moeten voelen. Geen nieuwsgierigheid maar ongerustheid. Geen overgave maar weerstand. Geen opwinding maar afkeer. 'Wat ga je met me doen?' Wie is die vrouw die met haar stem spreekt. Wie is dat argeloze naakte meisje dat, als vanzelfsprekend, achter een onbekende man aanloopt van wie ze niet meer weet dan zijn naam? Waarom liet ze het zover komen?