Vind ik kut!
VAN FOK NAAR METRO
Je kan me helpen onderstaande column in dagblad Metro te krijgen. Lees onder de column hoe het werkt. Twee keer klikken, dat is alles! Wie weet krijg je er een goed gevoel van, maar doe je het niet, dan zal je niets ergs overkomen.
VIND IK KUT!
Dat ik een ouwe lul ben, weet ik allang. Ik heb nog een telefoon met draaischijf gebruikt en zwart-wit tv gekeken. Ik stam uit de oertijd. Tot voor kort dacht ik dat ik meeging met mijn tijd. En zo niet, dat ik mee zou kunnen, als ik zin had. Als er echt geen ontkomen meer aan was, zou ik de opgelopen achterstand moeiteloos goedmaken, dat is wat ik dacht.
Op Facebook bijvoorbeeld, want daar kan je niet meer zonder, als je vooruit wilt in het leven. Daar zitten tegenwoordig de vrienden die onmisbare vriendendiensten verlenen. Zij zijn je ellebogen om je mee naar voren te roeien door de massa. Hoe meer vrienden je hebt, hoe makkelijker je vooraan komt. Vrienden die altijd voor je klaarstaan, omdat jij het bent, vooral als het weinig moeite kost. Vrienden die blindelings 'vind-ik-leuken' wat je wilt, mits jij ook alles leuk vindt wat zij doen. Die jou leuk vinden als jij hen leuk vindt. En aardig, lief, knap en slim.
Zulke vrienden, mits het er veel zijn, kunnen je zelfs aan een plekje in de krant helpen. Je schrijft een leerzaam stukje, maar het belangrijkste moet dan nog komen. Minstens dertig, maar beter honderd of meer van je aller-allerbeste vrienden stemmen op je schrijfsel, 'vind-ik-leuken' het of allebei. Dan schiet de kans omhoog dat je verhaal op een goede maandag als lezerscolumn in de Metro prijkt. Ik had al gauw door dat columnisten zonder vrienden kansloos waren, dus wist ik wat me te doen stond: Vrienden maken!
Ik had wel vrienden maar dat waren verkeerde vrienden. Vrienden die kritisch durven zijn, die niet alles doen wat ik ze vraag. Die eerst nadenken en dan soms nee zeggen, omdat ze het niet met me eens zijn. Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig. Old skool, concludeerde ik. Vrienden nieuwe stijl moest ik hebben. En geloof me, ik heb het geprobeerd, maar deze uitdaging ging mijn mogelijkheden te boven.
Stroop had ik moeten smeren, kleverige Oudhollandse suikerstroop. Ik had consequent en onvermoeibaar leuke dingen moeten zeggen, prijzen, vleien, 'vind-ik-leuken', tot ze bereid waren tot een wederdienst. Maar het past niet bij me, ik ben een beetje een mopperkont, vooral als ik schrijf. Zie dan maar eens leuk gevonden te worden. Het is me duidelijk, mijn tijd is voorbij. Ik ben een ouwe zeurpiet, definitief. Maar mocht je deze column in Metro lezen, beschouw hem dan als niet geschreven.
HOE JE OP BOVENSTAANDE COLUMN KAN STEMMEN
Klik dan HIER, ja HIER dus! Je komt op een speciale site van Metro. Daar klik je onder de column op de groene button met STEM. Die is dan alvast binnen. Door ook te klikken op VIND-IK-LEUK linksonder de column, verdubbel je het rendement van je 'vriendendienst'. Iedereen die meehelpt alvast bedankt. Niet alleen het aantal stemmen en 'vind-ik-leuken' bepaalt of de column in de krant komt. De redactie van Metro velt het eindoordeel, maar veel 'crowdsupport' is onmisbaar. Elke maandag plaatst Metro een column van een 'lezerscolumnist' in de krant. Via een reactie onder deze, of bij mijn volgende column op FOK, over twee weken, maak ik bekend of het gelukt is. Maar als het goed is, en je Metro leest, weet je het dan al.
Een tijdje terug probeerde ik het met een andere column, wat niet lukte. Te weinig stemmen en 'likes', denk ik dan maar. Die keer beloofde ik de helft van het honorarium te verloten onder de stemmers als het zou lukken. Misschien werd het als poging tot omkoping ervaren, want niemand maakte er aanspraak op. Bovendien bleek het van FOK niet te mogen. Dus deze keer zonder loterij.
