Provinciale Staten, waar stem ik op?
Op 2 maart zijn de Provinciale Statenverkiezingen. Zelden zullen deze verkiezingen zo belangrijk gevonden worden als dit jaar, althans door de politici. Jan Publiek moet er waarschijnlijk nog steeds weinig van hebben. Bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen nam driekwart van de kiesgerechtigden de moeite om naar de stembus te gaan. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 was dit minder dan zestig procent, terwijl de laatste Provinciale Statenverkiezingen minder dan de helft van de kiezers kon interesseren. Volgens Maurice de Hond dreigt het opkomstpercentage op 2 maart richting de veertig procent te gaan. Beschamend hoe wij met onze democratie omgaan.
Maar niet alleen wij de kiezers, ook de politici. De Provinciale Statenverkiezingen zijn getrapte verkiezingen. De gekozen Statenleden kiezen de senatoren, de leden van de Eerste Kamer. En daar zit hem dit jaar de crux. Het minderheids-gedoogkabinet dat wij nu hebben, heeft geen meerderheid in de Eerste Kamer omdat de PVV geen zetels in de Eerste Kamer heeft. Bij de vorige verkiezingen deden ze niet mee, nu wel. De Provinciale Statenverkiezingen zijn hierdoor inmiddels verkapte Tweede Kamer verkiezingen geworden, of gemaakt door alle partijen, omdat het gaat om de steun voor het kabinetsbeleid.
Dit is voor de oppositie reden geweest om bij de grote debatten die er tot nu toe geweest zijn, maandag 14 februari op Radio 1 en woensdag 16 februari op Nederland 1, de lijsttrekkers van de Tweede Kamerfracties af te vaardigen. Daar stonden ze dan, Emile "oneliner" Roemer, Alexander "Wilderswaas" Pechtold, Jolande "minzaam lachje" Sap en Job "geharnaste standpunten" Cohen. Tot de tanden toe gewapend met alles wat maar nodig was om de regeringspartijen aan te vallen op hun beleid. Aan de andere kant stonden Eelco Brinkman en Loek Hermans, zoals het hoort lijsttrekkers voor de Eerste Kamer van CDA en VVD, het kabinetsbeleid te verdedigen. Geen woord over de provincies. Je zou er bijna je stemkeuze voor aanpassen.
Bijna. Want de VVD is niet mijn partij en hoewel ik vrijheid van godsdienst van harte toejuich, vind ik dat je die 19e eeuwse spruitjeslucht waanzin, zoals de zondagsrust, maar vooral in de privè sfeer uit moet oefenen en dat niet middels een politieke partij aan de rest van het land op moet dringen. Net zoals ze beslissingen die andere religies aangaan, zoals ritueel religieus slachten, puur en alleen beoordelen op het mogelijke risico dat ze zelf in de toekomst lopen als religie en niet op de vraag of dierenleed belangrijker is dan vrijheid van godsdienst. De VVD steunt ze omdat ze hun regeringspartner niet af willen vallen. Vanuit politiek oogpunt gezien sta ik echter wel achter ze. Bij een debat over de Provinciale Statenverkiezingen hoef ik geen herhaling van zetten te horen over hoe slecht of goed dit kabinet wel niet is. Dan wil ik horen hoe de partijen in de provincie denken hoe ze het beleid en de komende bezuinigingen uit gaan voeren, voor zover ze daar verantwoordelijk voor zijn.
Na het verkiezingsdebat van afgelopen woensdag, was op Nederland 2 Mark Rutte te zien bij de moraalridders Knevel en Van den Brink, de reli-fundi's van de EO. In dat programma vertelde Mark vrijwel hetzelfde als zijn partijgenoot op het andere net, alleen werd hij niet constant in de rede gevallen door de oppositie, maar om de hele tijd tegen die koppen van zuurpruim en zeiksnor aan te kijken is wel een hoge prijs om vrijuit te kunnen zeggen wat je wil. Toch was Mark zelf goed aan te horen. Zoals eerder opgemerkt, de VVD is niet mijn partij, maar op de vraag: "Bent u de premier van heel Nederland?", dacht ik wel, ja. Mark Rutte is wel iemand die Nederland vertegenwoordigt. Zeker als je het vergelijkt met zijn directe voorganger. Van hem dacht ik altijd, daar staat een bekrompen CDA'er. Net zoals ik bij Mark van Bommel in wat voor shirt dan ook altijd denk, daar loopt een PSV'er. En dat is niet als compliment bedoeld. Maar Mark Rutte doet het prima als premier. Je zou er bijna voor op de VVD stemmen.
Bijna. Want de redeneringen die hij gebruikt kloppen niet. Nou zijn redeneringen kloppen wel, maar het zijn drogredenen die hij gebruikt. Zo vertelde hij dat dit kabinet voortvarend te werk is gegaan. Niet alles in wetten omzetten, maar kleine dingen die meteen geregeld kunnen worden ook meteen regelen. Zo mogen we nu op bepaalde plekken, al dan niet op bepaalde tijden, 130 kilometer per uur rijden. Tja, leuk voor wie dat wil, maar daarmee los je het fileprobleem niet op en dat is toch een stuk dringender. Ook mag je nu een inbreker met gepast geweld bestrijden, zonder dat je daarvoor meteen als verdachte gearresteerd wordt. Het slachtoffer op de eerste plaats stellen. Op zich goed, maar wie heeft er ooit een inbreker op heterdaad betrapt? Verdomd weinig mensen. En als het je al gebeurt, wie slaat er dan ook daadwerkelijk op los? Het klinkt leuk, maar je lost er de criminaliteit niet mee op en dat is toch een stuk urgenter.
Dus nee, de VVD wordt het ook niet. Niet alleen omdat Mark Rutte later in de week enigszins door het ijs viel vanwege zijn weigering naar de Kamer te komen op verzoek van de oppositie, omdat zij een andere invulling van de bezuinigingen op speciaal onderwijs hadden bedacht. Hij liet het over aan de minister van onderwijs. Ik kan me wel voorstellen dat hij geen zin heeft om naar de kamer te komen om zich dan te verschuilen achter de tekst: het staat in het regeerakkoord en daar zijn we aan gebonden. Dus nu verschuilde hij zich achter de minister, die zich op haar beurt weer verschuilde achter dat zinnetje, de oppositie zwaar verontwaardigd achterlatend. De grootst mogelijke minderheid wilde een gesprek met de premier en hij weigerde te komen. Volgens hun was zijn bij aantreden uitgestoken hand een wassen neus gebleken. Gelukkig hebben we nog een oppositie met een grootst mogelijke minderheid en een regering met een kleinst mogelijke meederheid en niet, zoals in vele landen waar nu onrust heerst, een kleinst mogelijke minderheid, één man of familie, die de dienst uitmaakt. Al dreigen de methodes van daar wel deze kant op te komen.
Afgelopen week kwam Fred "voortvarend te werk" Teeven met een nieuw plan. Nu is het zo, dat je als verdachte van een misdrijf een psychiatrisch onderzoek mag weigeren. Je hoeft niet aan je eigen veroordeling mee te werken. Nadeel daarvan is dat ze vanwege het ontbreken van dit psychiatrische onderzoek bij een veroordeling tbs kunnen ontlopen. Om dat te voorkomen wil Fred Teeven dat verdachten een gedwongen psychiatrisch onderzoek kunnen krijgen in het Pieter Baan Centrum. Het Centrum moet de beschikking krijgen over de medische gegevens van de verdachte uit het verleden, zonder dat daar toestemming voor wordt gegeven. Handig toch, zo'n elektronisch patienten dossier, nu zijn alle gegevens het met één druk op de knop beschikbaar. Er is wel een klein puntje, namelijk de schending van de privacy van de verdachten, maar ach, "wie niets te verbergen heeft", het aloude adagium. Toch? In het Midden-Oosten is momenteel een strijd om meer vrijheid en democratie gaande, de overblijfselen van de gevallen regimes lijken hier ingevoerd te gaan worden.
Waarop moet ik dan stemmen? Ik zoek nog steeds een partij die vertelt waarom hun ideeën goed zijn en niet waarom die van een ander slecht zijn. Een partij met een leider die niet als een stier op een rode lap reageert, iedere keer als Geert Wilders iets doet of zegt. Een partij die niet constant erop wijst hoe de concurrentie samenwerkt met een in hun ogen verderfelijk individu, maar een partij die duidelijk maakt wat zij zelf willen. De enige partijen die daar een beetje bij in de buurt komen zijn min of meer one-issue of doelgroep partijen, de senioren partij, de Partij voor de Dieren en de PVV. Ik val niet in de doelgroep, of ik ben het niet met de issue of de uitwerking ervan eens. Democratie, dat valt nog niet mee. Ik hoop dat ze in het Midden-Oosten weten waar ze aan begonnen zijn.
