Tour 9: Een Tour te veel

De Spanjaarden kregen een knauw
Ook Holland stond mooi in de kou
Want Andy was snel
Maar ik bedenk wel
Zo won toch nog mooi rood-wit-blauw

Als de tekst hier en daar wat bibberig is, dan komt dat doordat ik zenuwachtig ben voor vanavond. In de Tour was het in ieder geval 0 – 0 tussen Nederland en Spanje, want een Luxemburger won.

Ik ben nooit een fan geweest van Armstrong. Hij heeft samen met zijn ploegleider Bruyneel de Tour zeven jaar gewonnen, maar ook lamgelegd en zelfs vorig jaar lukte dat hem weer. Dat kun je knap noemen, maar ik noem het minachting voor de toeschouwers, want die willen spektakel zien. Als het Nederlands elftal met zakelijk voetbal de wereldbeker pakt, is het natuurlijk wat anders.
Maar ik heb wel respect voor Armstrong en dan is het toch wel erg raar om hem vele minuten achter onze Koos Moerenhout te zien zwoegen. Hij is ook vandaag natuurlijk wel weer gevallen, maar toen hij de Tour won, viel hij nooit. Hij was toen gewoon veel alerter.

Maar het begon al veel eerder dan met de val van Armstrong vlak voor de beklimming van de Col de la Ramaz. Dit keer was er niet meteen zonder slag of stoot een kopgroep. Dat was duidelijk te zien toen Armstrong voor de eerste keer viel, want toen deelde Popovych bijna een stoot uit aan twee renners van Cofidis die wilden ontsnappen. Tevergeefs dit keer, want het was oorlog in het peloton. Het werd pas rustig toen er een groepje weg was en daar was onze Koos Moerenhout bij. Koos reed goed. Hij demarreerde op de Col de la Ramaz en kreeg later Aerts en Moinard bij zich. Moerenhout en Aerts zijn al dikke dertigers, dus de oudjes deden het best vandaag.
Voor die tijd was er al aardig wat gebeurd, want niet alleen Armstrong was gevallen, ook Evans en Kreuziger. De klever uit Australië kleefde dit keer niet aan een renner voor hem maar aan het asfalt.
Op de Col de la Ramaz zag je al dat er wat ging gebeuren, want er kwamen verschillende treintjes naar voren. Het treintje SKY van Wiggins ging tempo maken en daar gingen ze dan een voor een. Chavanel met zijn gele trui was een van de eerste mannen van het klassement die er af moest. De Belg Seeldraeyers moest hem helpen, terwijl die jonge Belg vele malen beter kan klimmen dan Chavanel. Wat doen ze toch met die jonge Belgen? Eerst deze week Montfort en nu weer Seeldraeyers
Op de top had de groep Armstrong al een minuut achterstand op de groep Contador en bij die groep reed allang niet meer SKY op kop, maar Astana. Logisch. Over Armstrong hoeven ze zich de komende Tour niet druk meer te maken. Leipheimer zal de nieuwe kopman van die ploeg worden.
Onze Koos en zijn twee metgezellen begonnen zelfs nog als eersten aan de slotklim naar Avoriaz. Maar dat duurde niet lang meer, want Astana ging nu echt tempo maken. Zeven kilometer voor het einde begon het echte spel. Astana voerde het tempo op en daar gingen ze weer. Wiggins brak al snel en ook Rogers en Klöden moesten eraf.  Een select groepje bleef over en daar waren de Rabootjes Gesink en Menchov nog bij. En toen gebeurde het.
Gesink demarreerde niet ver van de streep sterk. Hij had meteen een gat geslagen. Maar juist vandaag wilde Contador niet dat er een Nederlander won, want hij sprong achter Gesink aan en pakte hem terug. Zo konden eerst Samuel Sanchez en daarna Andy Schleck profiteren. Andy Schleck klopte Sanchez in de sprint en won de etappe. In Spa reed hij op vier minuten na een val, maar maatje Cancellara intimideerde daar het hele peloton en zo kon hij toen weer terugkeren in het peloton. Nu staat hij in het algemeen klassement op de tweede plaats op twintig seconden van Evans. Bedankt Fabian!  

Lul van de dag:

Er kan er maar eentje de lul van de dag zijn en dat is Armstrong. Ik zie hem nog de val van Beloki ontwijken in de Tour van 2003. Een knappe prestatie. Vandaag viel hij drie keer. De laatste keer was in de klim over een renner die voor hem viel. Dat was in 2003 wel anders.

Morgen is een rustdag. Niet voor mij, want ik schrijf gewoon door, maar wel voor de renners.
Ik denk dat veel renners die rustdag goed kunnen gebruiken, want er zijn de eerste drie dagen natuurlijk heel veel renners op hun kont, rug, schouders of knieën op het asfalt beland en dat zou er ook wel eens aan kunnen hebben bijgedragen dat de drie vlakke etappes daarna zo flauwtjes verliepen. Normaal moeten vluchters echt heel veel moeite doen om na de start weg te komen en zijn er diverse pogingen nodig voordat er eentje slaagt. Dit jaar was het meteen de eerste keer al raak in de meeste etappes. Dat kan met de verwondingen van veel renners te maken hebben.

Toch hebben niet alle renners baat bij een rustdag. Steven Rooks was niet altijd top na een rustdag. De een komt zo’n rustdag beter door dan de ander. In ieder geval moet je trainen, want anders word je te stijf. Toch traint niet iedereen.
Ik verbaasde me vroeger wel altijd dat de renners van TVM na de rustdag niet allemaal op grote achterstand gereden werden. Ploegleider Cees Priem hield namelijk vanaf de eerste deelname aan de Tour altijd op de rustdagen een mosselparty. Nee, de vrouwen kwamen niet over, Priem liet honderden mosselen overkomen. Priem was tenslotte een Zeeuw en wat is er lekkerder dan Zeeuwse mosselen met patat? Natuurlijk werd daar ook wijn bij gedronken. Priem liet een paar auto’s met Zeeuwse mosselen ’s nachts uit Nederland vertrekken zodat ze nog redelijk vers waren als ze daar aankwamen. Zelfs in Andorra aten ze die mosselen en lieten er ook nog eens een bandje spelen, zodat het een gezellige avond werd. Toen Cees Priem was opgevolgd door Hanegraaf en Teun van Vliet werd het wijn drinken aan tafel verboden. Peter van Petegem, Jesper Skibby en Robbie McEwen trokken zich er echter niets van aan en zwaaiden na afloop van het diner met wijnflessen. Alleen in 1998 werd de mosselparty afgelast, want toen waren er epo-ampullen in de auto van TVM gevonden in maart van dat jaar en werd er een inval gedaan in het hotel van de ploeg en de politie was niet om te kopen met een paar mosselen. Misschien had de ploegleiding in dat jaar beter een ander soort mosselen aan de politie kunnen aanbieden.

De renners verblijven nog steeds in de Haute-Savoie. De etappe na de rustdag vertrekt vanuit Morzine-Avoriaz. Je hebt niet ver daarvandaan het Cirque du Fer à Cheval, een prachtig natuurgebied met diverse watervallen. Het gebied is uitstekend geschikt voor wandelingen, mountainbiken en raften. Er zijn negenhonderd kilometers aan wandelpaden.