Agents of Mayhem

Wat gebeurt er als je Saints Row combineert met een over the top futuristisch plot? Nou ja, eigenlijk hebben we dit al gezien in Saints Row IV en zijn standalone uitbreiding Gat Out of Hell, maar nu doet Volition het min of meer opnieuw met Agents of Mayhem.

Agents of Mayhem speelt zich af in hetzelfde universum als Saints Row, in futuristisch Seoul, Zuid-Korea. Net zoals in Saints Row dient het verhaal niet al te serieus genomen te worden, met een big baddie die haast niet meer clichématig had kunnen zijn. Dr. Babylon, zoals de meneer heet, heeft snode plannen met zijn organisatie L.E.G.I.O.N. en er is iets met een ruimtekristal dat hem oneindige kracht zou bieden. Zoiets.

Het ding met Saints Row is echter: het had zelfspot. Er kon gelachen worden om de bizarre personages en situaties uit dat universum, en dat is precies wat Agents of Mayhem helaas mist. Door gebrek aan karakter in de vele personages die Agents of Mayhem kent, zit je vaker met gefronste wenkbrauwen voor je scherm dan dat de ontwikkelaar waarschijnlijk voor ogen had. Nu ben ik er wel van overtuigd dat enkele grappen met opzet slecht zijn, maar met de manier waarop Agents of Mayhem ermee omgaat, is de rek binnen het uur er wel weer uit.

Dat limiteert zich helaas niet alleen tot de humor, de Zuid-Koreaanse hoofdstad mist ook een ziel. Naast het zoeken van collectibles en enkele ongeïnspireerde sidemissies valt er niet zoveel te doen in de open wereld. Dat had niet zozeer een probleem hoeven te zijn als er enkele random encounters in het spel verwerkt zouden zitten, maar die limiteren zich tot 'jat die specifieke auto'. Net zoals het verhaal slechts een instrument is om het gevoel van progressie te wekken, is de stad Seoul slechts een instrument om je van missie tot missie te brengen.

En tijdens die missies denk je: "Nu gaat het gebeuren", maar ook dan kom je van een koude kermis thuis. In feite zijn 90% van de missies als volgt: rij naar punt A, daar staan je een paar baddies te wachten, ga dan naar punt B, rinse and repeat. Dat is een gegeven waar meer open wereld-games last van hebben, maar het overgrote deel daarvan doet zijn best de missies te onderscheiden van de 'gewone' open wereld. Al is dat door scripted events, nieuwe tactieken, items, een nieuw plot of andere elementen die geïntroduceerd worden, et cetera. Het enige dat een missie en normale gameplay bij Agents of Mayhem onderscheidt zijn de dialogen. En die zijn, zoals eerder benoemd, meer gênant dan grappig of diepgaand.

Wat betreft gameplay is Agents of Mayhem de kant opgegaan waar de laatste paar delen van Saints Row al naartoe gingen: snelle en meer verticale gameplay. Hoge sprongen, air dashes en van dak tot dak springen zijn vrij gewone bezigheden in Agents of Mayhem. Wat dat betreft speelt de game vooral zoals Crackdown, maar dan met beroerde platformanimaties en minder explosies. Het is dan ook wel ironisch te noemen dat de game poogt een hoge snelheid te implementeren, maar tegen wordt gehouden door performance-problemen en enkele vreemde designkeuzes.

De M.A.Y.H.E.M.-organisatie (ja, alles is een acroniem) waar je voor speelt heeft boven de stad een zogenoemde 'Ark', het is de hoofdbasis van de organisatie en de plaats waar de speler veel tijd zal spenderen met het managen van zijn skills, personages, items en missies. Het is ook de enige locatie in de game waar de speler geen wapen kan trekken en waar je dus ook geen actie hoeft te verwachten. Het is me dan ook een raadsel waarom uitgerekend deze plaats te maken krijgt met consistente lagere framerate. Ook tijdens normale gameplay zijn framedrops niet zeldzaam, wat uiteraard de snelheid van de game belemmert.

Eén van de meest voorkomende ergernissen in Agents of Mayhem komt uit het gegeven dat je te allen tijde je eigen auto kan oproepen, zodat je niet steeds een willekeurige auto hoeft te jatten. Initieel een prima idee, zo zit je niet je tijd te verspillen door te wachten tot er eens een snelle auto langs komt rijden. Het punt is, tijdens het oproepen van je auto kom je in een animatie terecht waarin je personage op spectaculaire wijze je auto inspringt, maar zodra je de controle terugkrijgt staat je auto inmiddels weer stil. Het lijkt een simpel gegeven om je druk over te maken, maar het staat symbool voor het gebrek aan identiteit van Agents of Mayhem. Je bouwt een functie in de game om de snelheid te verhogen, maar uiteindelijk bereikt je functie het tegenovergestelde.

Nu is het gelukkig niet allemaal slecht in Agents of Mayhem. Het feit dat je meer dan een dozijn aan speelbare personages hebt, die ieder hun eigen wapen, achtergrondverhaal en vaardigheden hebben, is verrassend goed uitgewerkt. Je kan op ieder moment van personage wisselen - uit de drie die je eerder geselecteerd hebt - om iedere situatie tot een goed einde te brengen. Je personages hebben hun eigen specialiteiten, dus de ene schiet zonder moeite door armor heen, en de andere doet extra schade bij headshots. Het brengt een laagje strategie tot de game, waardoor het meer is dan slechts hersenloos knallen.

Sterker nog, de customization-opties van je personages zijn zodanig groots dat het initieel moeilijk is alles bij te houden. Gelukkig kan je, als het je even te veel wordt, de moeilijkheidsgraad wat omlaag gooien. Met maar liefst zestien moeilijkheidsgraden kan je het zo uitdagend mogelijk maken als je wilt. De optie om een vriend uit te nodigen in je wereld ontbreekt echter, een vreemde keuze gezien de geschiedenis van Volition en het feit dat de game zich prima leent voor co-op actie. Het mag echter niet zo zijn.

Je zou bijna zeggen dat het zonde is dat de basis van de game best deugt. Er schuilt iets nieuws en origineels in Agents of Mayhem, maar het wordt omsingeld door een hoop ongeïnspireerde rotzooi. Het voelt niet als een geheel, alsof het gemaakt is door tien verschillende teams, en er maar één team is dat echt zijn best heeft gedaan. Het is jammer voor dat ene team, maar uiteindelijk is het eindproduct niets meer dan middelmatig.

Pluspunten
Minpunten
  • Veel speelbare personages
  • Aardige gameplay
  • Doodse stad
  • Ongeïnspireerd missie-design
  • Mislukte humor
Gespeeld op Xbox One. Ook verkrijgbaar voor PlayStation 4 en pc.