Dead Rising 2

Gespeeld op de PlayStation 3
Ook verkrijgbaar op de Xbox 360 en pc

Met Dead Rising gaf Capcom ons de ultieme B-movie horrorgame. Het hele concept, duizenden zombies in een groot winkelcentrum, was schaamteloos gejat van Dawn of the Dead. Dat maakte de game er niet minder leuk om, sterker nog, het afslachten van zombies was nog nooit zo leuk. In Dead Rising 2 is de opzet nog precies hetzelfde, alleen zijn we nu verhuisd van een gigantisch winkelcentrum naar Fortune City met nog meer zombies. Zorgt dit voor nog meer pret? Of is Dead Rising 2 al snel een hersenloze ervaring?

In Dead Rising 2 volgen we het verhaal van Chuck en zijn dochtertje. Zijn kleine meid is gebeten door een zombie. Om er voor te zorgen dat ze niet een klein hersenloos monstertje wordt moet hij haar ieder dag het medicijn 'zombrex' toedienen. Dit is een duur goedje en Chuck sprokkelt het geld ervoor bij elkaar door deel te nemen aan de zombieslachtshow 'Reality is Terror'. Na de show wordt er een terroristische aanslag gepleegd wat een zombie-uitbraak tot gevolg heeft. De schuld wordt in de schoenen van Chuck geschoven en aan hem de taak om binnen 72 uur (zo lang duurt het voordat het leger de overlevenden uit het getroffen gebied komt redden) zijn onschuld te bewijzen.

De tijd dringt
Dead Rising 2 bewandelt op het gebied van gameplay en opbouw dezelfde weg als zijn voorganger. Je werkt het verhaal af dat is opgebouwd uit hoofdstukken. Het verhaal bestrijkt een tijdsperiode van 72 uur. Iedere gebeurtenis vindt plaats in een bepaald tijdsvlak, ben je te laat op de plek van bestemming of met het afronden van een gebeurtenis dan loopt het verhaal spaak en kun je je onschuld niet meer bewijzen. Dit is echter geen 'game over', je kunt gewoon de virtuele 72 uur uitspelen en je vermaken met de nevenactiviteiten. Hoe je de 72 uur ook vol maakt, je krijgt altijd een einde.

Tijdens het spelen krijg je constant berichten via je telefoon waar je overlevenden of psychopaten kunt vinden. Voor het redden van overlevenden en het uitschakelen van gekken, net als voor het doden van zombies, krijg je Prestige Points (PP), die te vergelijken zijn met experience points. Na het behalen van een bepaald aantal PP stijg je in level, waardoor je nieuwe vaardigheden krijgt en alsmaar sterker wordt. In totaal kun je groeien tot level 50.

Het redden van mensen is trouwens een minder irritante bezigheid dan in het eerste deel, waarin de personen die je mee op sleeptouw nam vaak achter objecten bleven hangen of zich doodleuk midden in een horde zombies nestelden. Computergestuurde personages volgen je nu stukken beter en staan zelfs redelijk hun mannetje met een wapen op zak. De psychopaten die je gedurende het spel tegenkomt zorgen voor een behoorlijk uitdaging en soms is een goede tactiek nodig om ze te verslaan.

Teddyberen en honkbalknuppels
De spelwereld is bezaaid met voorwerpen waarmee je zombies te lijft kunt gaan. Bankjes, gitaren, hamers, teddyberen, waterpistolen, je kunt het zo gek niet bedenken of het is als wapen te gebruiken. Natuurlijk zijn er naast alle ‘huishoudelijke’ voorwerpen genoeg echte wapens, zoals zwaarden, messen en geweren, te vinden. Nieuw zijn de combo cards, deze kaarten laten zien hoe je van twee voorwerpen een krachtig wapen maakt. Als je de benodigde voorwerpen hebt kun je deze in een werkplaats, die her en der zijn verspreid, samenvoegen. Sommige wapens zijn hilarisch, zo is een boormachine te combineren met een emmer om een drill-emmer te maken. Zet deze op het hoofd van een zombie en kijk hoe zijn hoofd aan stukken wordt geboord. Of wat te denken van  een geweer gemaakt van loden pijpen en vuurpijlen; de gekste combinaties zijn mogelijk. Het is niet alleen leuk deze wapens te gebruiken, ze geven je tevens meer PP als je een zombie doodt.

Her en der vind je ook enkele voertuigen, zoals auto's en motoren, waarmee je lekker door de zombies kunt crossen. Verder zijn er rolstoelen en andere karretjes te vinden waarmee je door een menigte kunt rossen, wat soms uiterst grappige resultaten oplevert.

Plaspauze
Het save-systeem van het eerste deel is wederom aanwezig, wat niet bij iedereen in goede smaak zal vallen. Om te saven moet je naar een toilet lopen en er is verder geen autosave functie. Dit in tegenstelling tot veel spellen van tegenwoordig die automatisch een savegame maken of waarin je op ieder gewenst moment je spel kunt op slaan. Het nadeel hiervan is dat wanneer je een tijd hebt gespeeld zonder een ‘bathroom break’ te nemen en je legt het loodje, je vaak een heel stuk opnieuw moet spelen.

Terror is Reality
Nieuw is de multiplayer, waarin je een deelnemer bent in Terror is Reality. Deze lugubere spelshow bestaat uit een aantal minigames, waarin vier deelnemers strijden om de meeste punten. Zo heb je 'Zomboni', waarin je met een grote zombiemaaier de levende doden overrijdt om hun bloed te oogsten en dit vervolgens in de mond spuiten van de poppen langs de arena. Een ander onderdeel is 'Stand up zomedy', hierin moet je zombies belachelijk maken door bloempotten op hun hoofd te planten en ze aan te kleden met tutuutjes. In totaal zijn er acht verschillende minigames. Tijdens een partij speel je vier onderdelen, met als laatste evenement  'Sliceycles', waarin je met een motor door de zombies scheurt. De punten die je behaalt tijdens de multiplayer worden omgezet in geld, dat je kunt gebruiken tijdens de story-modus. Dus naast dat de multiplayer een zeer geslaagde toevoeging is, draagt het tevens bij aan je singleplayer game.

Daarnaast is het mogelijk om samen met een vriend of vriendin de singleplayer modus te spelen. Op ieder gewenst moment kan deze zich toevoegen aan jouw game. Verhaaltechnisch heeft je medespeler geen invloed. Je speelt wel samen, maar ieder speelt zijn eigen game. Het voordeel van samenspelen is dat je elkaar kunt redden, mocht je partner bijna het leven laten.

Opgepoetst
Grafisch is Dead Rising 2 een opgepoetste versie van het eerste deel. De omgeving is kleurrijk, divers en gevuld met objecten die je als wapens kunt gebruiken. Net als in Dead Rising zijn er veel winkels, maar daarnaast zijn er casino's, hotels en een ondergronds gangenstelsel. Het aantal zombies op het scherm is ditmaal nog indrukwekkender; er staan soms letterlijk duizenden zombies voor je neus. De diversiteit in de zombies lijkt tevens wat groter dan in het eerste deel. Er is een dag- en nachtcyclus en de sfeer maakt een duidelijke omslag wanneer de zon onder gaat. Overdag is het bijna een gezellige boel tussen de zombies, maar in de nachtelijke uurtjes is het toch een beetje griezelig.

De verschillende psychopaten die je tegenkomt zien er krankzinnig uit met allen een gestoorde blik in hun ogen. Toch kan het spel zich niet meten met de werkelijk grafische toppers van de laatste tijd. De schaduwen zijn wat slordig, de personages bewegen soms onnatuurlijk en het oogt hier en daar wat verouderd.

De muziek weet vaak een prima cheesy en bijna vrolijk sfeertje neer te zetten; gezellige achtergrondmuziek terwijl jij je een weg baant door de grommende en kreunende zombies met behulp van een kettingzaag. Uiteraard voert het geluid de spanning soms flink op met wat zwaardere deuntjes. Het 'acteerwerk' past zo in iedere  horrorfilm en doet dus precies wat het moet doen.

Conclusie
Dead Rising 2 doet weinig anders dan zijn voorganger. Toch is het een geslaagd vervolg dat garant staat voor veel uurtjes speelplezier. De manier waarop je zombies te lijf kunt gaan is nog origineler dan voorheen en de combo-wapens zijn vaak hilarisch. Daarbij is de multiplayer een prima toevoeging die zeker voor de nodige lol gaat zorgen. Jammer dat het lichtelijk vervelende save-systeem niet is aangepast, maar dit mag de pret (net als bij het eerste deel) niet drukken. Iedereen die Dead Rising met plezier heeft gespeeld gaat ongetwijfeld een goede tijd tegemoet met Dead Rising 2.