review
CD: Korn - See You On The Other Side

But all is well, Korn versierde een lucratieve deal met EMI en meldde strijdlustig ook prima zonder Head af te kunnen. Vorige week kwam het resultaat uit; alweer het zevende studio-album van de band, die de titel 'See You On The Other Side' meekreeg. Alhoewel ik een hard hoofd had in het zoveelste plaat van een band in een genre dat zo goed als afgeschreven is, moet ik nageven dat Korn hun uiterste best heeft gedaan om zichzelf te vernieuwen.
Natuurlijk is het zevensnarige gitaargeweld niet verdwenen, maar het gitaargeluid is wel minder 'vol' geworden. Ik kreeg niet echt de indruk dat de overgebleven gitarist Munky de moeite heeft genomen twee gitaarpartijen in te spelen; althans, totdat ik voor het eerst bij 'Liar' aankwam. Dit is veruit één van de beste Korn-nummers ooit, met een ongelofelijk felle riff en als bonus de doedelzakgeluiden die altijd bij Korn hoorden. Voor de echte fans zit er zelfs weer de -op de vorige albums vaak ontbrekende- scat van zanger Jonathan Davis. Heerlijk. Het enige dat ik wel echt mis is het karakteristieke bass-slapping van Fieldy, dat het geluid van Korn toch nog redelijk uniek maakte.
Maar daar staat tegenover dat het geëxperimenteer op deze plaat veel beter uitpakt dan op het wangedrocht dat 'Untouchables' was. Ging de band op 'Take A Look In The Mirror' weer meer terug naar het geluid van de eerste twee platen, hier komen de Industrial-experimenten weer naar boven drijven, zoals in het nummer 'Love Song'. Ook 'Throw Me Away' is een niet echt Korn-achtig nummer, maar doet je meer denken aan het werk dat Jonathan leverde voor de soundtrack van 'Queen Of The Damned'.

Het is erg lastig deze plaat te beoordelen. Vroeger was ik enorm fan van Korn, maar door het slechte 'Issues' en nog rampzaligere 'Untouchables' vond ik het wel welletjes. 'Take A Look In The Mirror' wekte mijn interesse in de band weer even op, maar dat verdween alweer snel. Ik ben bang dat 'See You On The Other Side' datzelfde lot zal ondergaan. Begrijp me niet verkeerd, het is echt de beste plaat van de band na self-titled en 'Life Is Peachy', maar ik heb het wel gezien allemaal. Maar dat is slechts het subjectieve aspect van deze review; objectief gezien is het gewoon een uitstekende plaat, hoewel ik vrees dat fans van Korn die niet openstaan voor geëxperimenteer deze plaat al heel snel niets zullen vinden.
Label: EMI Releasedatum: 2 december 2005 Waardering:






























Maar verdiend de 4 sterren dik en dubbel
We'll leave the T.V. and the radio behind
Don't you wonder what we'll find
Steppin out tonight
Such a heavy burden now to be the one
Born to bear and read to all
The details of our ending
BDisOKE.nl mijn werk
Mijn games...
Maar goed, ik ben zeer blij dat Korn dit werkje heeft uitgebracht! Twisted Transistor +Clip = zeer goed.
I'm not the Devil, but I won't be your hero!
Kentucky Fried Cruelty
Liar is echt mega geweldig om live te zien en te horen, mijn favoriete nummer.
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Dat zou ik live ook wel eens willen zien.
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken