review
CD: Death Cab For Cutie - Plans
De pracht en praal begint met de tedere, met orgels doorspekte, sounds van albumopener 'Marching Bands of Manhattan'. Het nummer gaat naadloos over in 'Soul Meets Body', een nummer dat de band al voor de release van het album uit had gebracht; en niet zonder reden. Dit is typisch een nummer dat een band geliefd kan maken bij het grote publiek. Een relaxte melodie met een zeer pakkend refrein dat al na de eerste luisterbeurt uitnodigt tot meezingen.

Alhoewel het pakkend is, klinkt Death Cab For Cutie behoorlijk duister. Er is geen sprankeltje 'plezier' te vinden in de teksten die zanger Ben Gibbard heeft neergepend. Maar dat is niet erg; een duistere, melancholische plaat in de koude, donkere avonduren die er weer aan zitten te komen is één van de beste luisterervaringen die een muziekliefhebber zich kan wensen. Het is niet een loeizwaar album, maar vrolijk word je niet van teksten die verhalen over het feit dat je toch alleen zult sterven. Gezien het feit dat één van de twee altijd eerder sterft, blijft er altijd iemand over, aldus Ben, verder wel een vrolijk mens.
'Plans' is de zoveelste briljante plaat van dit jaar, en daar kan zelfs het lichtelijk vervelende nummer 'Different Names For The Same Thing', dat net iets te lang voortkabbelt, niets aan veranderen. Aan de andere kant wordt 'Different Names For The Same Thing' meteen opgevolgd door het hoogtepunt van het album, 'I Will Follow You into the Dark'. Het minimalisme van dat nummer, samen met de schoone tekst ("If there's no-one beside you when your soul embarks/I will follow you into the dark") bezorgen me echt rillingen. Positieve. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan...
Label: Warner Releasedatum: 7 oktober 2005 Waardering:






























Verder inderdaad een top album die al genoeg keren heeft rondgedraaid hiero.
Plans is een prachtige CD die ik regelmatig luister zonder dat het echt gaat vervelen. Een aanrader!
And when he\'d sing \'Am I part of the cure, or part of the disease?\'
We\'d all be like: \"I know this one!\"
De single 'Soul meets body' vind ik niet echt in het repertoire van DCFC passen, het nummer gaat een beetje over the top. Iemand die nog nooit van de band gehoord heeft en deze single hoort zou wel eens een heel verkeerd beeld van ze kunnen krijgen. Hoogtepunten op Plans zijn "Marching bands of Manhattan", "Different names for the same thing" en "Crooked teeth".
In het begin vond ik Plans hun minst goede album tot nu toe, wat overigens nog steeds betekent dat ze ver boven de meeste andere bands uitsteken. Na veelvuldig beluisteren wordt het album echter steeds beter. Plans is niet het allerbeste album dat DCFC ooit heeft uitgebracht (dat is wat mij betreft The Photo Album), maar het staat bijna op gelijke hoogte met Transatlanticism uit 2003.
Al met al is dit een echte aanrader. Maar koop het album toch maar niet, straks worden ze nog populair.
Death Cab for Cutie is absoluut een goede band, toch kan ik ook the Postal Service zeker waarderen foto (maar dat zal vast wel het eea met elkaar te maken hebben foto
Het album overtreft Transatlanticism niet, maar is in luisterplezier gegroeid en blijkt toch erg lekker!
De show in ekko geldt nog steeds als een van de mooiste shows die ik ooit gezien heb.
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken