Ober waar is mijn zitvlees
Er is iets nieuws gekomen. Een zwakte die nog niet bestond. Ik ben slachtoffer en met mij vele anderen. Het heeft alles te maken met afhankelijkheid.
Al millennia lang maken uitvindingen en interdependenties ons sterker. Dat wil zeggen; we kunnen meer voor elkaar krijgen met minder moeite. Maar tegelijkertijd worden we zwakker, want superafhankelijk. Als iets even wegvalt of staakt, word je geconfronteerd met deze verslavende afhankelijkheid. En voor je het weet lig je huilend in foetushouding onder de douche. Duimpje in de mond.
Het recept om mij ambachtelijk te martelen bestaat uit twee basale ingrediënten: 1 stuks wachttijd van zeg 15 tot 30 minuten en 1 telefoon met status battery dead. Hemeltergend.
Precies ook een van de cruciale dingen die het succes van Twitter of DWDD verklaart, en die door dat succes zijn eigen succes versterkt. We zijn slap geworden. We lusten alleen nog maar kleine communicatie-snacks. Status van ons zitvlees: helemaal aan gort. Communicatie die teveel tijd kost om te verwerken is dodelijk saai geworden. De relatieve beleving van tijd is echt volslagen anders dan pak ‘m beet tien jaar geleden. Van voor de smartphones. Toen je nog gewoon naar de bushalte liep en het niet erg was als ie net vertrokken was.
Bovendien willen we zelf in charge zijn. Het lineair ontvangen van informatie en eten wat de pot schaft is niet meer. Netflix biedt je een voorraadje films, maar als hetgeen je jezelf hebt voorgeschoteld niet bevalt, zet je gewoon effe lekker iets anders op. Een gewoonte waar je vroeger bij de videotheek niet mee kon aankomen.
Tuurlijk, mooi dat je steeds beter dingen tegelijkertijd kan doen. Maar ik kan niet meer lezen in de trein zonder muziek op. Of een film kijken zonder af en toe op de telefoon te neuzen. Of erger nog, de driehitcombo met de tablet erbij tussendoor. God weet waarvoor.
Dus, bij deze, een oplossing voor iedereen die zich aangesproken voelt en er iets aan wil doen (- zonder dat er meteen een sexy oosters exotisch etiketje op moet worden geplakt – sterker nog de gemiddelde oeroma ownt hier de shizzle in):
Wees thuis. Zet uw A- en/of V-apparaten uit. Leg boeken en bladen aan de kant. Met andere woorden: zorg ervoor dat er diddly-squat aan afleiding is. Welnu, kies een stoel, plaats billen op het zitvlak en ga zitten. Blijf waar u bent. Kijk vooruit. Praten verboden. Hou vol. En als u iets voelt tintelen, blijf zitten. Dat is het zitvlees. Het groeit.
