Ik ga naakt poseren
Ik ben een liefhebber van bloot. Vrouwelijk bloot in mijn geval. Ik denk dat iedereen wel van bloot houdt, ook de vrouwen. Oke, wij mannen hebben de keuze uit tientallen bladen waarvan de Playboy, Penthouse en de Hustler het bekendst zijn. Deze bladen vind je in de hoogste schappen bij de Ako, zodat je je helemaal moet uitrekken als je een blootblad wilt pakken. Nu ik erover nadenk, deze bladen liggen altijd op onmogelijke plekken. In de supermarkt, bij de benzinepomp en in V&D. Je moet eerst op je tenen gaan staan en als je pech hebt raak je uit balans en trek je het halve schap naar beneden. Sta je met een rood gezicht de bladen op te rapen totdat een achttienjarige medewerkster tegen je zegt: ‘Laat maar mijnheer, ik doe het wel.’
Je moet maar eens opletten. De meeste mannen die met hun echtgenote gaan shoppen weten zich op een gegeven moment los te maken van de vrouw en mompelen dan zoiets van: ‘Ik ga even de Voetbal International kopen.’ Maar wat ze écht doen is schichtig om zich heenkijken of ze a: geen bekenden zien en b: niet betrapt worden door moeders. En dan maar snel vieze plaatjes kijken.
Nou ja, vieze plaatjes. Het stigma dat bladen als Penthouse, maar ook Chick en Tuc, ooit hadden, is lang niet meer zo groot als pakweg vijftien jaar geleden. Toen werden deze nog onder de toonbank verkocht. Het enige pikant blaadje waar je je mee aan de kassa durfde te vertonen was de Panorama. Hoewel zelfs dit blad op het randje van goed fatsoen balanceerde. Daarom deed je er als keurige huisvader goed aan gewoon het gezin op De Leesmap te trakteren. Had je de Donald Duck, de Magriet en Libelle en, sja niets aan te doen, ook nog eens de Panorama.
Met de komst van internet zijn de oplages van de blootbladen flink gekelderd. Zeker in het puriteinse Amerika zien Penhouse en Playboy hun omzet dalen. Waarom zou je naar de supermarkt gaan om stiekem een blaadje te kopen als je met één muisklik miljoenen plaatjes op je scherm kunt toveren. Adverteerders hebben dit ook door, zij trekken hun campagnes terug en bestellen banners op seks- en blootsites. Wil je je als bedrijf presenteren, dan moet je immers vooral daar zijn.
Seks en bloot blijven hoe dan ook big business. De slimme Nederlandse zakenman in Wervershoof die zich The Hun noemt wist dit jaren geleden al. Met zijn Yellow Pages waar iedereen gratis terecht kan verdient hij miljoenen door reclame-inkomsten. Zolang er vraag is naar bloot zal er dus geld worden verdiend. Veel geld. Door de aanbieders van bloot, maar ook door degenen die poseren. Daarom ben ik benieuwd naar mijn marktwaarde als het om bloot gaat.
Daarom ga ik naakt poseren. Ga ik het echt doen? Ja, waarom niet? Ik schaam mij niet voor mijn lichaam. En als Tanja Jess en Daphne Dekkers het durven, waarom ik dan niet? Bovendien, iedereen heeft zijn bedrag. Ik realiseer me dat ik niet net als Katja een ton waard ben. Maar
Wie weet zie je binnenkort een fraaie reportage van mij aan zee. Het zal wel niet op een mooi wit strand in Curaçao zijn, maar Texel moet toch lukken. En jij hoeft dan niet naar de Ako voor jouw portie functioneel bloot.
Update: Ik ga dus niet naakt poseren! Er kwam 2 euro binnen voor ja en 0 voor nee. Dus helaas/gelukkig (doorhalen wat niet van toepassing is) zie je mij niet bloot.