Dik zijn is geen keuze, slank zijn wel
De Dikke Molukker 2:Dik zijn is geen keuze, slank zijn wel!
Als je dikker bent dan de gemiddelde mens (lees: de soapies en presentatoren op televisie) dan wordt er regelmatig aan je gevraagd of je van plan bent af te vallen. Soms gebeurt dat subtiel (nog goede wensen voor het komende jaar?), soms gebeurt dat verkapt (wist je dat er steeds meer mensen te zwaar zijn, staat in de krant) en soms gebeurt dat direct (Wow, jij bent dik geworden zeg!)
Opvallend is vooral dat het de iets dikkere mensen of de ex-dikke mens zich het meest afzetten tegen nog dikkere mensen. Zij spiegelen zich aan de persoon die nog dikker is dan zij zijn (geweest) om zich beter te voelen. Natuurlijk, er zijn mensen die oprecht het beste met je voor hebben, maar die zijn op één hand te tellen. In feite kun je stellen dat ietwat mollige mensen en ex dikke mensen het fanatiekst zijn. Net als exrokers. Ze gaan dan vertellen hoeveel calorieën er in een tompoes zitten als er net tompoezen zijn uitgedeeld op je werk. Zelf eten ze dan een tompoes omdat ze morgen weer een balansdag hebben. Of je krijgt het ongevraagde advies eens de trap te nemen of eens witte wijn te drinken in plaats van bier.
Al deze al of niet goedbedoelde adviezen geven aan dat men denkt dat dik zijn een keuze is. Je stopt al dat eten immers zelf in je mond. Maar niets is minder waar. Dik zijn is geen keuze. Slank zijn is een keuze!
Ik zal even uitleggen wat ik bedoel. Dik zijn is een gevolg van eten, een bijwerking als het ware. Je besluit te eten, omdat je honger hebt, of omdat gewoon zin hebt in iets lekkers. Want eten kan lekker zijn. Nee, eten is lekker! Of het nu een patatje oorlog is of een gezonde maaltijdsalade: eten is, mits op het juiste moment en op de juiste manier klaargemaakt, heerlijk. Maar mensen die eten besluiten niet om dik te worden. Ze worden dik door het eten, maar eten is een keuze en dik worden niet.
Slank zijn is daarentegen wel een keuze. Althans voor de mensen die aanleg hebben om dik te worden. Ik ken mensen die meer snacks eten dan ik en toch superslank zijn. Slank zijn voor mensen die aanleg hebben om dik te worden is een keuze omdat ze zichzelf eten en drinken ontzeggen. Ze eten geen patatje als ze er trek in hebben en drinken niet een lekkere cocktail als ze daar trek in hebben. Dit noemen ze ook wel dieet. Op dieet gaan is een keuze en daardoor is slank zijn ook een keuze. Je kiest er voor niet de dingen te eten en te drinken die je wel zou willen eten en drinken.
De vraag die daarom ook gesteld zou moeten worden: wat heb je over om slank te zijn en blijven. Zo zag ik bij Paul de Leeuw een vrouw die zeventig kilo was afgevallen. Van een dikke vrouw was ze een slanke den geworden. Ze werd geprezen om haar slank zijn en ze lieten een kruiwagen zien met zeventig kilo vet.
Knap? Misschien, omdat ze heeft gekozen om slank te zijn. Alleen heeft ze er veel voor moeten opgeven. Om te beginnen drie kwart van haar maag. Er is chirurgisch drie kwart van haar maag verwijderd. Verwijderd! Dat betekent dus dat geen wilskracht nodig heeft om af te vallen, ze heeft simpelweg geen maag genoeg meer om te eten. Ze zit met een paar beschuitjes, een aardappel of een tomatensalade al vol. Lekker naar het restaurant en uitgebreid eten is er niet meer bij. Een voorgerecht en een glas wijn en je zit vol. Omdat je maag voor 75 procent is verwijderd. Een duidelijk geval kiezen om slank te zijn. Overigens houdt de ingreep niet op bij een maagverkleining, je overtollige huid moeten ze verwijderen en ook je borsten hebben wat extra zout water nodig.
Dik zijn is geen keuze, slank zijn wel. De vraag die gesteld moet worden en die je toch nooit hoort is: wat heb je er voor over om slank te zijn? Minder eten, stoppen met drinken, je maag laten verkleinen? Alleen in het weekend chips?
Wat mijzelf betreft ben ik er nog niet uit. Ik wil best weer slank zijn maar ik weiger te kiezen voor een sober leven. Ik kan heus wel eens de chips of het bier laten staan, maar om een week lang te snakken tot je eindelijk een zakje chips mag of een patatje of een frikadel. Daar pas ik voor. Waar het op neer komt is dat ik best wil kiezen om slank te zijn, maar het moet niet mijn leven teveel beïnvloeden. Dan vooralsnog maar de bijwerkingen ervan ondervinden.
