Pinkpop 2019: een terugblik

4. Maandag: na regen komt... meer regen?

Het voorspelde noodweer bleef maar uit en toch kon het niet het hele weekend zo doorgaan. De benauwde maandagmorgen maakte een groot gedeelte van publiek al huiverig en al helemaal als men dan een vluchtige blik wierp op Buienradar. Poncho mee en knallen dan maar!

Op de Mainstage mag Jelte Tuinstra, inmiddels toch beter bekend als Jett Rebel, zich gaan bewijzen. Hij is niet meer weg te denken uit de Nederlandse popscene en maakt die naam ook wel enigszins waar. Het leven van een artiest is Tuinstra al vaker zwaar gevallen en dit is dan ook niet iets wat hij onder stoelen of banken steekt. Wel is vandaag in ieder geval te zien waarom zo veel mensen gek zijn op zijn muziek, want het is genieten geblazen. Een blik omhoog. Is daar toch een zonnestraal? Of is het Jett Rebel zelf die op het podium heerlijk staat te glunderen?

Bring Me The Horizon komt ook gewapend met een nieuwe plaat de IBA Parkstad Stage op. amo werd door diehard fans wisselend ontvangen, aangezien er steeds meer naar de elektronische muziek wordt geneigd. Niets is minder waar vandaag op Pinkpop, want zelfs Oly Sykes, die normaal niet goed bij stem is, haalt zijn uithalen en gooit alle energie die hij heeft in dit optreden. Volledig aangevuld met gemaskerde dansers met vlammenwerpers en een enorm arsenaal aan attributen en visuals kan er gesteld worden dat de band niet aan klein doet. Wel is er even dat moment waarop je jezelf kunt afvragen of het niet een karikatuur aan het worden is. Die vraag wordt echter snel uit het hoofd geblazen als Sykes de eerste noten van nummers als 'The House of Wolves', 'Drown' en 'Throne' inzet. Dit is een band die op dreef is en weet wat ze willen. Laat ze maar gauw weer een keer terugkomen naar Nederland.

Pinkpop 2019: Bring Me The Horizon (Foto: Bart Heemskerk)
Pinkpop 2019: Bring Me The Horizon (Foto: Bart Heemskerk) 

The 1975 is zo'n band waarvan toch veel nummers bekend zijn, maar de échte doorbraak voor de band zelf nog lang is uitgebleven. Wel werkte A Brief Inquiry Into Online Relationships hier goed aan bij en mogen ze nu op het hoofdpodium laten zien wat ze waard zijn. En dat is maar net genoeg. De band speelt het vooral erg op safe en is gehinderd in het optreden door de stromende die inmiddels is losgebarsten. De fans in het veld kunnen niet worden gefilmd en dus zit er voor de mensen die verderop staan niets anders op dan toch maar dichtbij door te stromen, terwijl het water met bakken uit de hemel komt. De opbouw voor het volgende optreden op de IBA Stage zit het niet in de weg, want Tenacious D begint gewoon keurig op tijd, terwijl de bui enigszins is gaan liggen. Het grapje van acteurs Jack Black en Kyle Grass heeft inmiddels gestoorde vormen aangenomen en daarmee wordt niet alleen maar het peniskasteel bedoeld dat op het podium te zien is. Het Nederlandse publiek heeft de hardrock met open armen ontvangen en zingt uit volle borst mee. Black valt het ook op dat de publieksparticipatie vandaag lekker hoog is en bedankt een aantal keer in gebroken Nederlands: 'Not not dank ME wel, dank YOU wel!'

The Pretenders stellen ondertussen teleur in de Brightlands Stage, want zangeres Chrissie Hynde weet het allemaal niet meer in haar eentje te bolwerken. Jammer, maar de trip down memory lane wordt zeker gewaardeerd, ook al staat er zeker een deel te schuilen voor de regen die weer is begonnen. Dit is tegelijkertijd ook de reden waarom het niet onwijs druk oogt bij het optreden van Slash, een van de leden van Guns'N'Roses, die voor deze tour samen optreedt met The Conspirators en Alter Bridge-zanger Myles Kennedy. Het optreden bewijst dat Slash nu echt gedateerd is geworden. Zijn eigen plezier lijkt er niet minder om geworden te zijn, maar de manier waarop de muziek het publiek in wordt geslingerd past voor geen meter. 'Nightrain' zorgt nog even voor een opleving, maar de set die krap een uur duurt was dan al eigenlijk niet meer te redden.

Pinkpop 2019: Tenacious D (Foto: Bart Heemskerk)
Pinkpop 2019: Tenacious D (Foto: Bart Heemskerk)

Door 'Arcade' werd Duncan Laurence opeens wereldberoemd, mag Nederland het Eurovisie Songfestival organiseren en zijn we een prachtige popsong rijker. Maar toen was daar opeens de afzegging van First Aid Kit vanwege medische redenen en werd er besloten Laurence te bellen. Tijdens zijn optreden speelt hij niet, zoals sommigen misschien hadden verwacht, een aantal keer dat ene nummer, maar laat hij vooral nieuw werk horen wat nog uit moet komen. Dit voorspelt veel goeds en smaakt direct naar meer. De afsluiting kan natuurlijk geen ander nummer zijn en zodra de eerste vocalen worden ingezet, wordt het refrein zelfs vanuit het voorvak van de Mainstage meegezongen. Over een aantal jaar zullen we het niet meer over de Songfestivalwinnaar Duncan Laurence hebben, maar over Duncan Laurence als rasartiest. 

Pinkpop 2019: Duncan Laurence (Foto: Ben Houdijk)
Pinkpop 2019: Duncan Laurence (Foto: Ben Houdijk)

In dat voorvak is er inmiddels al een bescheiden zee aan poncho's in alle vormen, maten en kleuren ontstaan voor de subheadliner van de laatste dag Pinkpop. Bastille brengt morgen een nieuwe plaat uit, maar speelde daar tijdens Pinkpop al een aantal voorproefjes van in de vorm van 'Doom Days', 'Joy' en 'Those Nights'. Het is een show die verdeeld is in drie gedeeltes, waarbij er over het algemeen veel plaats is voor nummers van Wild World, maar ook van inmiddels tot klassieker geworden festivalplaat All This Bad Blood. Tijdens het optreden blijkt een aantal keer hoe de band binnen een redelijk korte tijd zoveel hits heeft weten te produceren. 'Pompeii' is het schoolvoorbeeld geworden van een aanstekelijk popliedje, 'Quarter Past Midnight' verlaat voorlopig niet meer het geheugen zodra het gespeeld wordt en zo gaat het maar door. Ondertussen zijn er ook aantal elementen toegevoegd die er voor zorgen dat de show compleet is en maakt zanger Dan Smith ook nog even een rondje langs de horde fans die dan al bijna een half uur staan te dansen in de plassen. Alles klopt aan dit optreden en dat is eigenlijk een hele fijne verrassing. 

Het is dan kiezen tussen de minidiscoshow van Major Lazer, die vooral laat weten hoe belangrijk Nederland is als afzetmarkt voor zijn muziek en zijn productiemaatschappij, óf je klaar te stomen voor rustiger werk bij Michael Kiwanuka. Vooraan staan bij de afsluitende act? Ga dan maar vast een plekje zoeken in het voorvak.

De vijftigste editie heeft een waardige afsluiting gevonden in de vorm van Fleetwood Mac. Van de originele bezetting is niet onwijs veel meer over, maar Christine McVie en Stevie Nicks laten vanavond zien wat de spirit van de band inhoudt. Beginnen met 'The Chain'? Het is misschien wat onverwacht, maar deze tijdreis is door de band zorgvuldig gepland en afgemeten. Gelijk komen daar ook 'Little Lies' (wat is dit toch een prachtig nummer), en 'Dreams' (hun beste nummer ooit) voorbij. Dan kakt het optreden toch wel even in, maar de energie wordt snel weer teruggevonden. Tijdens 'Rhiannon' veert het veld op en wordt er luidkeels meegezongen en gedanst. Tijdens 'Hold Me' wordt duidelijk dat de tijd niet voorzichtig is omgegaan met de stem van Nicks, maar toch heeft het wel een emotionele waarde om haar zo breekbaar te zien en horen. Deze nummers zullen nog lang doorleven wanneer de band niet meer bestaat, maar toch is zo fijn dat ze nog laten zien wat ze kunnen. 'Go Your Own Way' is de mooiste afsluiting die er aan dit optreden verbonden had kunnen worden en wordt door duizenden kelen meegeschreeuwd. De toegift bestaat uit een ode aan Tom Petty in de vorm van 'Free Fallin'' en 'Don't Stop'. Het was echt geen optreden zonder kleerscheuren, maar die scheuren worden al gauw gerepareerd en vergeten als wordt teruggekeken op wat voor een prachtige muziek deze band ons heeft gebracht. 

Pinkpop 2019: Fleetwood Mac (Foto: Bart Heemskerk)
Pinkpop 2019: Fleetwood Mac (Foto: Bart Heemskerk)

De vijftigste editie betekent natuurlijk ook terugkijken op de jaren die daarvoor kwamen. Dat wordt gedaan in de vorm van een Celebration Show. In tien minuten wordt de geschiedenis van Pinkpop op een rijtje gezet en komen de legendarische shows van onder andere Rolling Stones, Linkin Park en Rage Against The Machine voorbij. De vijftigste editie heeft gepresteerd als een malle en laten zien dat dit festival nog zeker vijftig jaar vooruit kan. Tot volgend jaar!