Charlie's Angels
De nieuwe Charlie’s Angels is veel leuker dan het publiek redelijkerwijs van deze film had mogen verwachten; een frisse update van het concept, met een prima verhaal, neergezet door een goede cast. Charlie's Angels is ouderwets vermaak, maar wel goed vermaak.
Er zijn doorgaans twee hoofdredenen aan te wijzen voor het uitbrengen van bioscooptitels die remakes zijn van films die al eerder zijn verschenen: makkelijk cashen of de oprechte overtuiging dat, nu er wat tijd verstreken is, er een kans ligt om het beter te doen dan 'vroeger'. Het mooie is dat die twee redenen kunnen samenwerken; een filmmaker kan de film willen maken terwijl de studio denkt "dat is handig, op die bekende titel komt vast wel een publiek af".
In veel gevallen verlaat dat publiek vervolgens teleurgesteld de bioscoopzaal, maar Elizabeth Banks' versie van Charlie's Angels zal de meeste bioscoopgangers prima tevreden stellen. De actiekomedie, die gebaseerd is op de gelijkname tv-serie uit de jaren 70 en de twee McG-films van een jaar of twintig geleden (en deze eerdere films eigenlijk vervolgt), is namelijk in eerste instantie een leuk, luchtig spionage-avontuur en pas in de tweede instantie een nieuwe incarnatie van het team van Angels, geleid door Bosley, werkzaam voor Charlie Townsend.
Banks heeft het nota bene op zich genomen om de franchise een beetje up to date te brengen; stel dat Charlie in de jaren 70 zijn zaak startte en die is sindsdien doorgegaan, hoe zou dat er nu uitzien? Volgens Banks zouden er wereldwijd teams van Angels zijn, die samenwerken met 'Bosleys' in dienst van het Townsend Agency. De film blijft niet te lang op deze details hangen; het is maar matig relevant voor het verhaal maar het opent wel de deur voor een interessante, bredere franchise. En als volgende films net zo leuk zijn als deze, is dat helemaal geen schande.
In deze versie van het verhaal is een programmeur voor een Duits IT-bedrijf de centrale figuur: Elena (Naomi Scott) heeft een levensbedreigend defect ontdekt in een verder niet zo boeiend MacGuffin-apparaat, maar wordt genegeerd door haar leidinggevenden. Ze wordt in contact gebracht met het Townsend Agency, wat er al snel toe leidt dat een stel Angels (Kristen Steward en Ella Balinska) achter de slechteriken aangaat: het levensbedreigende aspect van het apparaat is namelijk interessant voor wapenhandelaars. Wat volgt is een avontuur met vleugjes van spionage, actie, (niet te veel maar voldoende) comedy en een aantal leuke rollen. Zo is Patrick Stewart de oorspronkelijke John Bosley, de naamgever van wat nu een rang binnen de organisatie is, en worden andere Bosleys gespeeld door onder andere Djimon Hounsou en Banks zelf. Zij geven directe leiding aan de Angels en zorgen tussen missies door voor training en begeleiding.
Eigenlijk is deze setup uitermate geschikt om die eerste reden voor het in de toekomst uitbrengen van nieuwe Charlie's Angels-films (makkelijk cashen) te bereiken met de tweede reden: andere films (en filmmakers) kunnen over dezelfde, of andere, of een mix van bekende en onbekende Angels en Bosleys vertellen, in nieuwe en ver uiteenlopende verhalen die verschillende typen schurken en actie tonen. In Banks' versie is er sprake van zo'n typische actiefilm waarbij je niet veel over het verhaal hoeft na te denken, maar die knop die je moet omdraaien om een verder nogal dom verhaaltje te kunnen accepteren kan hier gewoon op een gezond standje blijven staan, want hoewel de details van de motivaties van de schurken niet de beste fundering hebben, stoort dat niet en sowieso wordt dat goedgemaakt door een goede uitwerking van het verhaal dat resulteert, dat fris en origineel aanvoelt en er onder Banks' regie prima uitziet.
Een goede update van de franchise dus, deze Charlie's Angels, die verrassend leuker is dan je van een dergelijke remake/vervolgfilm zou verwachten en die eigenlijk smaakt naar meer.
