Danceparty: Qountdown 2009 - The Q-Dance Awards
Traditiegetrouw sloot Q-Dance het afgelopen jaar af in de Heineken Music Hall met een uitverkochte editie van Qountdown. Dit keer werden er voor het eerst de Q-Dance Awards uitgereikt. Enkele weken voor het feest werden de bezoekers via de site van Q-Dance in de gelegenheid gesteld om hun stem uit te brengen. De uitreiking van deze awards vormde de rode draad tijdens deze spetterende oudejaarsnacht.
De avond werd geopend door Isaac. Deze oude rot in het vak wordt de laatste tijd steeds vaker vroeg op de avond geboekt om een early hardstyle setje weg te geven. Tracks als Tuneboy – Housenation en The Raiders – Salamandra werden met gejuich ontvangen. Je merkt wel dat dit soort setjes beter aanslaan bij het ietwat oudere publiek. Ik vind het persoonlijk ook altijd een lekker begin van de avond. Tijdens de set van Isaac liepen er ook meiden rond om oliebollen uit te delen, een leuk gebaar van de organisatie.
Achter de dj booth waren 3 grote schermen opgesteld en uiteraard hing het bekende Q-Dance logo weer midden in de zaal. Verder was er met het Awards-thema niet echt veel gedaan qua aankleding.
Na Isaac was het tijd om de eerste award van de avond uit te reiken aan Dailucia. Zij was door het publiek verkozen als Hottest Hardstyle Chick. Na het in ontvangst nemen van haar award begon ze wat zenuwachtig aan haar set. Het instarten van de eerste plaat verliep niet erg soepel maar dat was het publiek al snel vergeten toen The Pitcher – Serenity erin werd geknald. Het volume werd op dit moment behoorlijk opgeschroefd en voor de meesten kon de avond nu écht beginnen.
Voor mij was dit het moment om even boven in de kleine zaal te gaan kijken. Hier was Coone aan het draaien. Zijn label Dirty Workz heeft het afgelopen jaar een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt en ik was erg benieuwd wat voor een set hij neer zou zetten. Na een mix van jump en early rave gaf Coone met het jongste Reverze anthem Creation of Life het startschot tot het draaien van een stevig potje hardstyle. Het was nog niet erg druk, maar het aanwezige publiek ging helemaal los op de pareltjes uit de Dirty Workz stal: Crank, Thunderdance en After MF.
Na dit Belgische geweld was het haasten om op tijd beneden te zijn voor de twaalf-uur’s show. Op de 3 grote schermen keek Q-Dance terug op het partyjaar 2009. Er kwamen fragmenten voorbij van alle grote evenementen, van In Qontrol tot en met Qlimax, allen begeleid met het bijbehorende anthem. De countdown richting twaalf uur werd muzikaal ondersteund met JDX ft. Sarah Maria – Live The Moment. Deze track had op Qlimax al bij veel mensen voor kippenvel gezorgd en op Qountdown zorgde het voor hetzelfde resultaat.
Slim Shore had de eer om 2010 te openen. Deze man verdient wat extra aandacht. Hij timmerde jarenlang aan de weg onder zijn alias Dutch Master. Door een zakelijk conflict is hij zijn oude naam kwijtgeraakt en hij maakt nu zijn tracks onder de naam Slim Shore. Zijn releases zijn bij Fusion in goede handen en Platinum verzorgt tegenwoordig zijn boekingen. Het was tijd om zijn visitekaartje af te geven en zijn nieuwe alias bekend te maken onder het grote publiek. Dit bleek Slim Shore wel toevertrouwd. Wát een vette set gaf hij weg. Met oud Dutch Master-werk als Taste Me en Motion gecombineerd met de Slim Shore tracks King of the Stage en Siren was het een vette opening van het nieuwe jaar. Hij gaf het stokje daarna door aan Ran-D. Dit studio-monster blijft de ene na de andere vette track produceren. Hij sloot zijn set af met Feel My Fire en Under Attack, de perfecte opmaat voor de set van Zany.
De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik dit jaar niet vaak van Zany heb genoten. Zijn stijl is voor mij vaak iets te veel van het goede. Op Qountdown heeft hij me positief weten te verrassen. Hij begon met 2 Devine, een vette nieuwe track gemaakt samen met de mannen van Showtek. Hierna wist hij vriend en vijand te verrassen door twee oude juweeltjes te draaien. Da Bootleggerz – Fresh Beats werd gevolgd door de originele Her Voice van Builder. Waar je het afgelopen jaar werd doodgegooid met de remix van Her Voice wist Zany het origineel op waarde te schatten. Hulde hiervoor.
Na een optreden op Q-Base mocht Gostosa het tijdens de jaarwisseling in de HMH gaan proberen. Dit project uit de Scantraxx-stal werd vandaag begeleid door The Prophet. Helaas zat het mixtechnisch allemaal niet zo goed in elkaar, maar muzikaal gezien was het een erg lekker setje. Het festivalgevoel van afgelopen zomer werd weer aangewakkerd met The Summer Of Hardstyle. Wat is het toch een genot om zo’n track op het geluidssysteem van de HMH op je smoel gesmeten te krijgen. Gostosa’s Sutra kwam uiteraard ook voorbij, evenals de nieuwe track van manlief; Headhunterz – Psychadelic.
Van al dat dansen krijg je natuurlijk ook honger, dus na de performance van de Braziliaanse schone ging ik op zoek naar een versnapering. Op de omloop waren er voldoende mogelijkheden om wat te eten. Na het nuttigen van een hotdog spoedde ik me naar binnen om nog een stuk van Noisecontrollers mee te pikken. Zij namen de award in ontvangst voor het beste anthem: QTRL.ALT.DEL van In Qontrol. Ik was gelukkig precies op tijd om Noisecontrollers – The Marlboro Man nog mee te maken, wat een geweldige track en wat mooi dat de mannen hem de laatste tijd weer draaien. Hoogtepunt van de set was duidelijk Macabre 2010. De freaky intro en de daarop volgende melodie hebben gewoon iets speciaals.
De award voor Rookie van het jaar ging naar B-Front. Deze kwam halsoverkop binnen na een boeking in Groningen, maar kende absoluut geen plankenkoorts. Hij wist het tempo goed op te voeren met onder andere Zatox – Creation en Zatox – Ear Fucking. Ik vraag me af of onze Italiaanse vriend in een grote pan met toverdrank is gevallen, want hij produceert de laatste tijd alleen maar juweeltjes. Hij houdt het altijd lekker simpel, maar daarom niet minder lekker. Ook de zomerhit Pavo – Communicate kwam nog voorbij. Hoe later het werd, hoe meer je last kreeg van de stroboscopen die haast constant stonden te flikkeren. Ze hingen zowat op ooghoogte en dit wordt toch wel erg irritant na verloop van tijd. Ik zie liever dat ze de lasers wat vaker gebruiken in plaats van deze pseudo-flitskasten.
2009 was het jaar van D-Block & S-te-Fan (DBSTF), met de release van hun album en het hosten van Thrillogy als absolute hoogtepunten. Er werd vooraf gespeculeerd dat DBSTF misschien iets te laat stond geboekt na Noisecontrollers en B-Front. Deze criticasters werden even vakkundig de mond gesnoerd. Er werd geopend met Sound of the Thunder waar MC Villain helaas ontbrak om live de vocals te verzorgen, dat geeft toch altijd wel iets extra’s. Er werd meteen een tandje bijgeschakeld met Tatanka’s Showtime en Frontliner – Warphole. Het zwaartepunt in de set lag iets na het midden. De klassiekers Bad Elements – DJ Revolution (Kayem Remix) en VA – Tat’s Mash Up zorgden voor een onvergetelijke sfeer op de dansvloer. Tenslotte volgden ook nog hun nieuwe track Alone en Supernova, bekend van het album. Hierna moest ik echt even aan een AED-apparaat, wat een geweld!
Bijgekomen van de set van DBSTF was het laatste uur van Qountdown aangebroken. Aan Crypsis en Luna de taak om het af te sluiten. Dat is aan de vertegenwoordigers van het Minus is More – label wel toevertrouwd. Met Chain Reaction – Lellebel en Dana vs. Crypsis – Transmission was het voor het publiek meteen duidelijk wat het het laatste uur voorgeschoteld zou krijgen. De bijzondere sound van Crypsis en Luna kwam perfect tot zijn recht op het geluidssysteem van de HMH. Geen lange breaks, gewoon aan één stuk door rammen. Ik was erg blij dat Crypsis zijn eigen Jealousy er nog op legde, er zit zo’n lekkere vibe in die track. Hierna nam Ruffian het woord om het publiek te bedanken, dit was het startschot voor een paar minuten hardcore. Qountdown 2009 werd afgesloten met de Angerfist remix van Diss Reaction – Jiiieeehaaaa.
Los van de awards die ik hierboven heb genoemd werden er nog meer uitgereikt: Qlimax, the Shaman (Best Stage Design), Defqon.1 - Endshow (Best Party Moment) en Mike - Mag niet van m'n moeder (Q-dancer of the Year). Het idee van de awards was leuk, maar de uitreiking ervan had wel iets spectaculairder gemogen. Overall gezien was het weer een erg lekker feestje van Q-Dance. De aankleding en de show waren niet spectaculair te noemen, maar met name doordat er erg lekker gedraaid werd, heb ik het super naar mijn zin gehad. Het blijft altijd leuk om platen te horen die je totaal niet verwacht.
