Film: Dunya en Desie

Na drie afgeronde seizoenen en drie jaar niks van de twee multiculturele meiden te hebben gehoord, komen de schrijver en de regisseur van de toch enigszins populaire tv-serie met een film: Dunya en Desie (“In Marokko”, om het te onderscheiden van de serie). Dunya (Maryam Hassouni) is de slimme en rustige Marokkaanse meid, die als tegenpool haar beste vriendin Desie (Eva van de Wijdeven) heeft. Die heeft weinig weg van Dunya en loopt met haar wat sletterige gedrag in zeven sloten tegelijk. Maar beide meiden hebben een hart van goud en de reden van hun vriendschap is, vrij geïnterpreteerd, misschien wel het thema van deze film.



Acteren doe je tegenwoordig overal
Alle bekende karakters uit de serie doen natuurlijk ook weer hun ding in de film. Zo is Theo Maassen te zien als de nieuwe vriend van de moeder van Desie en is de rotmarokkaan uit Shouf Shouf Habibi weer te zien als Dunya's broer. Na de serie hebben de twee hoofdrolspelers nog wat respectabele projecten gedaan voor tv en film en heeft Eva van de Wijdeven ook nog op het toneel gestaan met de Paardenkathedraal, het theatergezelschap waar ze nog steeds speelt. Opvallend is dan ook dat in een aantal scènes waar werkelijk acteerwerk nodig is, Desie zichzelf soms wat overschreeuwt. Dit in tegenstelling tot Maryam Hassouni, die natuurlijk een veel ingetogener type speelt, maar dit wel met overtuigingskracht doet.



Problemen, problemen
De openingssequentie, waarbij een camera door een meidenslaapkamer heen draait en daarbij de acteursnamen introduceert, leek verdacht veel op een kinderachtiger genre. Soms is de film werkelijk grappig, soms emotioneel of zelfs haast duivels in een dilemma. Het is dus moeilijk om de film anders te zien dan een volwaardige, genre-overschrijdende speelfilm, die de ‘meidengeheimen’ van de tv-serie achter zich heeft gelaten. Tenslotte zijn Dunya en Desie natuurlijk ook weer drie jaar ouder. Ook de problematiek van de film matched deze volwassenheid: zwangerschap en abortus, vriendschap en familie, cultuur en identiteit. Wat dat betreft heeft de schrijver zijn huiswerk gedaan en is hij niet in de valkuil getrapt om slechts de serie dunnetjes over te doen.



Oneindig veel levens
Als Desie een nieuw vriendje krijgt (Tygo Gernandt) en zelfs zwanger raakt, heeft Dunya’s familie ondertussen besloten om terug naar Marokko te gaan en te proberen Dunya uit te huwelijken aan haar achterneef. Desie komt door haar zwangerschap in een identiteitscrisis en probeert haar vader op te sporen, die toevallig ook in Marokko schijnt te verblijven. Dunya is nog maar koud weg uit Nederland, wanneer Desie op de stoep staat. Dit tot grote schande van de buren in Marokko en tot vermaak van de filmkijker. De overige gebeurtenissen in de film hebben een intelligente kijk op 'identiteit' en de toevalligheden in het leven. Goed voorbeeld hiervan is zoals de film afsluit. Met de woorden van Dunya: “Er zijn oneindig veel levens die je kunt leven, maar er is er maar één van jou en dat is de meest bijzondere die je kunt leven.” Eigenlijk is het dus jammer dat er een waarzegger aan te pas moet komen in het verhaal om het geheel een mystieke lading te geven.



Conclusie
Dunya en Desie is werkelijk een degelijke film. Theo Maassen is komisch als altijd, het scenario klopt en er is zelfs sprake van enige diepgang. De karakters krijgen hun zegje en hun ontwikkeling overstijgt het simpele stereotype. Het lijkt misschien of een schijnbare tienerfilm, die ook nog Nederlands is (en ‘multicultureel'), gedoemd lijkt te mislukken, maar deze film bewijst dat het wél kan. Je zult van de thematiek misschien niet nachtenlang wakker liggen en de film is op een oppervlakkig niveau ook gewoon lekker weg te kijken met je vriendinnen, maar dat deze film klopt en werkt, dat staat voor mij als een paal boven water.



Label: Independent Films Releasedatum: 17 april 2008 Kijkwijzer:
Waardering film: