Boek: Alyson Richman - De Muze van Vincent

Alyson Richman heeft inmiddels drie romans op haar naam staan, Een Zweedse Tango, De Zoon van de Maskermaker en nu De Muze van Vincent. Richman gebruikt vaak kunst in haar boeken als achtergrond. Ze heeft ook voor dit boek uitgebreid research gedaan, maar heeft de gevonden informatie hier en daar wel gebogen, om het verhaal te dienen. Richmans boeken vertellen vaak persoonlijke geschiedenissen, met pijnlijke levens, zoete liefde, die niet of wel tot uiting kan en mag komen. Zo ook De Muze van Vincent, dat de laatste zeventig dagen van het leven van Vincent van Gogh beschrijft.

De Muze
Hoofdpersoon en vertelster van het verhaal is Marguerite Gachet, de dochter van dokter Gauchet, die Vincent in zijn laatste maanden behandelde. Het is de zomer van 1890. Marguerite is net 21, wanneer Vincent in het dorp Auvers-sur-Oise komt wonen in de hoop te kunnen genezen van zijn kwaal. Dokter Gauchet is zelf amateurschilder en is bij gebrek aan succes met zijn schilderkunst maar andere dingen in elkaar gaan knutselen: elixers. Hij haalt veel schilders in huis om toch contact te blijven houden met de kunstenaarswereld. Ook Vincent wordt met veel eer onthaald in huize Gauchet. Dochter Marguerite aanbidt Vincent, net als haar vader, maar doet dit op een pure en stille manier. Bovendien is het wederzijds. Zij wordt uiteindelijk drie keer door Vincent geschilderd. Richman was nieuwsgierig naar deze geportretteerde dame en stelde als doel voor dit boek: "…te onderzoeken uit welke bron hij de inspiratie voor zijn laatste werk heeft geput."

Aangename uurtjes
Uiteindelijk is dit boek natuurlijk fictie en het is lastig tijdens het lezen uit te puzzelen wat waar is en wat niet. Het is echter niet echt belangrijk om dit te achterhalen. Dit boek moet als fictie worden gelezen en dan kun je er als lezer ook veel plezier aan beleven. Het verhaal begint wat langzaam, maar de vertelstem van Marguerite is dermate aangenaam, dat je wel goed mee kunt gaan in de gebeurtenissen. Je begint met haar mee te leven, waardoor je stopt met denken aan de schilder in de echte wereld. Haar beperkte leven in het dorp Auvers wordt mooi geschetst. Richmans schrijfstijl is erg toegankelijk en vlot leesbaar. Het is vreemd om na lezing te bedenken dat er juist over deze vrouw amper iets bekend is. Richman schreef een fictief boek over de laatste momenten van één van de bekendste schilders ter wereld. Lees het als roman en niet als halve biografie, dan zal het een paar aangename uurtjes op kunnen leveren.


Uitgever: Sijthoff ISBN: 978 90 218 0069 1 Pagina's: 302
Waardering: