Nederland, een vloek en een zegen
In het nummer België van Het Goede Doel wordt in snel tempo uitgelegd waarom je beter niet kunt emigreren naar een groot aantal landen. Voor een heel groot deel ben ik het ook eens met de redeneringen in het nummer. Als het in Nederland niet meer bevalt, is emigratie natuurlijk een serieuze optie. De belangrijkste vraag is dan natuurlijk wel: Waarheen? Hoezeer ik af en toe ook loop te klagen over Nederland, ik vind het knap lastig om een land te verzinnen waar ik liever zou willen wonen. Eerlijk is eerlijk, we hebben het hier in Nederland verdomd goed. Al zitten er wel een paar nadelen aan.
Als columnist schrijf ik het liefst over dingen waar ik me druk over maak. Onderwerpen waar ik me echt kwaad over kan maken. Onderwerpen die hier in Nederland af en toe in een nieuwsberichtje voorbij komen onder het kopje buitenlands nieuws. Berichten zoals een meisje dat niet meer welkom was op een katholieke school omdat ze twee moeders heeft in plaats van een traditioneel gezin, berichten over de war-on-drugs, berichten over mensen die ter dood veroordeeld zijn, over homo-rechten en abortuswetgeving.
Zaken die hier in Nederland behoorlijk goed geregeld zijn. Niet perfect, ook hier komen nog wel misstanden voor wat dit betreft. Ook hier hebben we nog te maken met weigerambtenaren, illegale teelt van softdrugs die wel legaal verkocht mogen worden en politieke partijen die vinden dat vrouwen achter het aanrecht thuishoren. Ook hier kan ik me daar druk over maken. Ook hier zou ik in mijn column van leer kunnen trekken tegen de verschrikkingen van onwetendheid, discriminatie en hypocriete moraliteit. Ik zou het echt graag doen. Discussies over bijvoorbeeld ethische kwesties, daar maak ik graag tijd voor vrij. Maar als ik een dergelijke column begin te schrijven ben ik al snel geneigd om de helft weer te schrappen, overnieuw te beginnen en uiteindelijk maar een ander onderwerp te zoeken. Hier in Nederland sta ik dan namelijk voor een groot deel te preken voor de eigen parochie.
In welk ander land zou ik het dan beter hebben? Keus genoeg zou je zeggen maar er hoe leuk ik het ook vind om te zeiken, het is niet de bedoeling dat ik ‘verdwijn’ naar aanleiding van een column. Daarmee vallen al een hoop landen af. Vrijheid van meningsuiting is toch wel een belangrijke voorwaarde. Ook moet er daar wel genoeg redenen zijn om ergens over te kunnen zeiken. Wat dat betreft zijn de Verenigde Staten en Australië natuurlijk helemaal top. Australië lijkt voor de buitenwereld nog wel mee te vallen, maar zo nu en dan komt toch naar voren dat het niet helemaal perfect is. Die leuke toestanden betreffende een 18-plus keuring voor games bijvoorbeeld. Ook een leuke om tegenaan te schoppen is het verbod op porno met vrouwen met kleine borsten. Niet omdat het niet mooi is, maar omdat het teveel zou lijken op kinderporno. Lijkt mij dan een goede reden om het wel toe te staan eigenlijk. Er is nu eenmaal een behoefte aan. Porno met vrouwen die op kinderen lijken, is een stuk minder erg dan kindermisbruik filmen. Het zou dus ook makkelijker verkrijgbaar moeten zijn en zou er zo voor kunnen zorgen dat de vraag naar kinderporno verkleint. De keuze tussen een legaal alternatief of illegale kinderporno is beter dan de keuze tussen illegale kinderporno en een net zo illegaal alternatief. Kom op mensen, met CD’s en merkkleding kan ik het me voorstellen, maar niet alle nep hoeft verboden te worden.
Amerika is natuurlijk helemaal makkelijk. Rednecks, christelijk extremisme, rascisme, homohaat en executies zijn aan de orde van de dag. Misstanden genoeg om Michael Moore de komende tijd nog wel van werk te kunnen voorzien. Voor columnisten natuurlijk het beloofde land. De vrijheid om te schrijven wat je wilt en genoeg ellende en heilige huisjes om tegenaan te schoppen. De VS heeft echter iets teveel van dit soort misstanden. Ik wil er helemaal niet wonen. Het is ongetwijfeld een schitterend land, maar ik moet er niet aan denken om een Amerikaan te worden. Op het beledigen van Mohammed de profeet na, denk ik niet dat er iets anders is, waarmee je in één klap zo gehaat wordt, dan door Amerikaan te worden. Leuk als columnist, maar ik heb het er niet voor over. Zeiken is leuk maar ik ben liever gelukkig.
De afgelopen maand heeft me weer hoop gegeven. Het kabinet is omgedonderd, misstanden bij de verkiezingen voor de gemeenteraad, een column over Marokkanen die moest worden verwijderd van deze website, partijen die de coffeeshops willen sluiten…het gaat de goede kant op. Nog een paar van dat soort gebeurtenissen en ik kan weer gaan zeiken zoals het een Nederlander betaamd. Een bananenrepubliek Nederland, maar met persvrijheid. Kom maar op.
