Ik stop ermee!

Hoewel ik er veel plezier aan heb gehad, is het voor mij wel weer mooi geweest. Deze column is de laatste die ik schrijf… Als roker.

Tegen de tijd dat jullie dit lezen, zitten mijn vrouw en ik in de tweede dag van ons verdere leven als niet-rokers. Een eerdere stoppoging heeft geleerd dat mijn humeur er dan niet bepaald op vooruit gaat, dus mijn volgende column zou maar zo een flink zeikstuk kunnen worden. Jullie zijn gewaarschuwd.

Zelf zijn we ook gewaarschuwd door onze eerdere poging. Toen mijn vrouw en ik elkaar nog niet zo lang kenden en gingen samenwonen, leek ons dat ook een goed moment om samen te stoppen. Samen stoppen is makkelijker dan alleen omdat je elkaar immers kan steunen in de moeilijke momenten. We hadden elkaar dan ook beloofd om dit te doen. Helaas bleek dit toen een belofte te zijn die ik de eerste dag nog verbroken heb. Zoals ik al zei, ging mijn humeur er niet bepaald op vooruit, maar vergeleken met mijn doorgaans heel lieve vrouw, was ik die dag het zonnetje in huis. Om onze relatie te redden, heb ik mijn belofte verbroken en ben ik naar de buurtsuper gerend om sigaretten te halen. Aangezien we nu al vele jaren samen zijn en gelukkig getrouwd zijn, denk ik dat ik wel kan stellen dat dit toen een goede beslissing is geweest.

Deze keer zijn we dan ook beter voorbereid. Natuurlijk hebben we weer de standaardvoorbereidingen getroffen. De afgelopen week zijn we al flink geminderd en tot nu toe gaat het nog goed. Er is al een aardige hoeveelheid snaaiwerk in huis en de komende dagen zal deze voorraad alleen nog maar aangevuld worden. We hebben ook vast een aantal films klaargelegd waarin niet gerookt wordt. Als er in een film flink gerookt wordt, merk ik namelijk bij mezelf dat ik vrolijk mee rook. Eén ding gaan we echter drastisch anders doen. We gaan wel samen stoppen maar om ervoor te zorgen dat ons gelukkige huwelijk er niet onder te lijden heeft, ga ik gezellig het hele weekend gamen, op mijn eigen kamer of bij vrienden. Bezigheidstherapie in een veilige omgeving.

Redenen om te stoppen heb ik inmiddels genoeg. Mijn conditie is de afgelopen jaren met sprongen achteruit gegaan en heeft een niveau bereikt waar ik niet gelukkig mee ben. Het stinkt, het kost klauwen met geld en wordt alleen maar duurder, en ook het uitgaan is er niet gezelliger op geworden door het rookverbod. De belangrijkste reden is voor mij toch wel, dat een aantal familieleden hun zestigste verjaardag niet hebben meegemaakt omdat ze daarvoor al een hartaanval hadden. Nadenken over de toekomst is niet mijn sterkste punt, maar zoiets drukt je toch wel met je neus op de feiten.

Toch ga ik het ook zeker missen. Even roken vind ik rustgevend, tijdens de rookpauzes op het werk zie je ook nog eens mensen van andere afdelingen en het geeft me iets te doen op die momenten dat ik me verveel. Dat worden de ergste momenten want ik kan namelijk heel slecht tegen verveling. Trein tien minuten vertraging? Roken. Te vroeg bij een afspraak? Roken. Vrouwlief in een schoenenwinkel? Roken. De geestelijke verslaving schijnt ook erger te zijn dan de lichamelijke verslaving. Als jullie iets weten waar ik me op dergelijke momenten even mee bezig kan houden hoor ik het graag, alle hulp is welkom.

De laatste reden is voor velen de ongeloofwaardigste, zelfs voor sommige andere rokers. Ik vind het lekker. Vanaf het eerste trekje vond ik roken lekker.
Sorry, niet helemaal waar. Het eerste trekje van een sigaret nam ik toen ik zes jaar was. Op die leeftijd ben je nieuwsgierig en als veel mensen het doen, dan zal het wel lekker zijn. Een logische redenering en onweerstaanbaar voor een zes-jarige. Op een onbewaakt moment zag ik mijn kans en nam ik mijn allereerste hijs van een sigaret. Geen voorzichtig trekje want ik was er immers al van overtuigd dat het lekker was. En dat heb ik geweten. Wat was dat smerig zeg. Het was een ervaring die diepe indruk op me heeft gemaakt en die ervoor gezorgd heeft dat ik geen moment de behoefte heb gehad om te gaan roken om ‘erbij te horen’ of omdat het stoer was.

Pas toen ik 22 was, ben ik begonnen met roken en ik toen vond het heerlijk. Maar nu? Nu is het tijd om te stoppen. Nu stop IK echt!