Ga boeven vangen
Hier in Nederland is het al een aantal jaren verboden om auto te rijden met een mobiele telefoon in de hand. Hier in Nederland is daar niet erg veel ophef over geweest want, op een paar eikels na, is iedereen het er wel over eens dat dit de verkeersveiligheid ten goede komt. In de VS ligt dit toch anders. In een aantal staten is daar onlangs een verbod ingevoerd op sms-en tijdens het rijden en daar zijn fikse discussies aan vooraf gegaan.
Als je de statistieken erbij pakt (en dat heb ik natuurlijk gedaan), zou je denken dat zo’n discussie niet zo lang hoeft te duren. Even een paar getalletjes uit de VS voor de duidelijkheid. 25% Van alle auto-ongelukken worden veroorzaakt door gebruik van de mobiele telefoon. Bij het sms-en is de tijd dat je niet op de weg let vier keer zo lang als normaal. Van alle fatale ongelukken bij tieners, is 21% veroorzaakt door een mobieltje. Ik kan nog even doorgaan, maar dit lijkt me duidelijk genoeg en anders wordt het een hele saaie column.
Een paar maanden geleden had ik het genoegen een discussie te volgen tussen voor- en tegenstanders van het verbod. In eerste instantie verliep dit vrij voorspelbaar. De voorstanders pakten de statistieken erbij en wezen de tegenstanders op de verantwoordelijkheid die we naar elkaar hebben als weggebruikers, terwijl de tegenstanders zich beriepen op hun individuele vrijheid en de mogelijke problemen rond de handhaving van een dergelijk verbod. Met verbazing hoorde ik echter ook het volgende argument tegen het verbod:”Er vallen nog meer verkeersdoden door mensen die zitten te eten in de auto, en dat is ook niet verboden.”
Dit lijkt mij dan een prima argument om ook het eten tijdens het rijden te verbieden, niet om sms-en dan ook maar toe te staan. Dat is toch de omgekeerde wereld? Als hij dit argument verder had doorgevoerd, had hij zelfs kunnen stellen dat dronken rijden gelegaliseerd zou moeten worden omdat daardoor minder ongelukken ontstaan dan door (nog) toegestane afleidingen bij het rijden. Kortom, zolang er een probleem A is, die groter is dan probleem B, mag de overheid zich schijnbaar niet bezig houden met probleem B. Een volkomen kromme redenatie, waarvan ik bedacht dat die hier in Nederland en zelfs op Fok! toch regelmatig voorbij komt in de volgende vorm:”Ga boeven vangen!”
Na elke fietslicht controle of bekeuring voor het rijden van 85 waar 80 is toegestaan, word deze uitspraak veel gebruikt. “Ga boeven vangen!” Hoe haalt de overheid het in zijn hoofd om nog verkeerspolitie in te zetten of flitspalen, terwijl er nog moordenaars en verkrachters op vrije voeten zijn? Dat flitspalen of de gemiddelde verkeersagent de hersencapaciteit ontberen om dergelijke misdaden op de lossen doet schijnbaar niet ter zake.
Natuurlijk dienen er prioriteiten gesteld te worden bij de verdeling van mankracht en middelen voor het handhaven van de openbare orde, maar je moet het niet overdrijven. Het zal namelijk een lekkere puinhoop worden als het gehele politieapparaat van bijvoorbeeld Utrecht opeens besluit dat ze boeven moeten gaan vangen. Overlast, verkeersregels, winkeldiefstal, dronkenschap, geweldpleging, overvallen en inbraak doen ze niets meer aan zolang de uithofverkrachter nog niet is opgepakt. Supporters die het Galgenwaard slopen? Maakt niet uit. Een man die alle vrouwen in het centrum in de billen knijpt? Niet zo erg als verkrachting dus daar doen we niets aan. Alle drugsdealers in Nederland zijn verhuisd naar Utrecht? Van harte welkom. Tenminste…even in de prioriteitenlijst kijken of dat minder erg is dan verkrachting, anders gaat dat voor.
Het opstellen van een dergelijke prioriteitenlijst zal dan natuurlijk ook nog een leuk proces worden. Als een dergelijk systeem ingevoerd zal worden op het moment dat iedereen het eens is over de volgorde van de lijst, dan kunnen we er wel van uit gaan dat dit systeem er nooit gaat komen. Maar stel dat het er toch van komt, en de politie slaagt erin om alle misdaden met prioriteit A op te lossen, zodat ze zich vervolgens in de smeulende puinhopen van ons land kunnen bezighouden met de prioriteit B gevallen. Wonder boven wonder krijgen ze dit voor elkaar. Alle moorden, verkrachtingen, zware geweldplegingen en dergelijke worden opgelost en de politie is druk bezig met onderzoek naar een drugsnetwerk. Tot er een moord wordt gepleegd. Dan zouden ze alles weer moeten laten vallen om deze moord op te lossen en kunnen ze weer van voor af aan beginnen.
Hoewel ik niet zo’n hoge dunk heb van de intelligentie van de mensen die de uitspraak “Ga boeven vangen.” gebruiken als ze een boete hebben gekregen omdat ze zich weer eens niet aan de wet hebben gehouden, kan ik me voorstellen dat het hier beschreven systeem niet overeenkomt met hetgeen ze precies bedoelen. Als iemand uit deze groep mensen dit leest, zou die dan zo vriendelijk willen zijn om hieronder uit te leggen wat hun definitie van een boef is en hoe ze zich dat vangen dan hadden voorgesteld? En als je hier dan toch over nadenkt, doe dan gelijk even hetzelfde bij populistische uitspraken van bepaalde politici. Wel voorzichtig mee zijn hoor, dat kan namelijk zeer teleurstellend zijn.
