Burgerlijkheid ten top

Het valt allemaal niet mee zo af en toe. Met alles wat je moet doen in je leven, is vrije tijd soms heel erg schaars. Zo schaars dat ik dan met weemoed terugdenk aan mijn studententijd. Veel mensen beweren sowieso dat je studententijd de beste tijd van je leven is en het heeft zeker zijn goede momenten gehad.

Heerlijk waren die nachten dat je met je vrienden van de ene kroeg naar de andere liep, van sluitingstijd naar sluitingstijd, tot zelfs het nachtcafé aan de Oude Gracht dicht ging. Dan was het een kwestie van doorlopen naar het centraal station en daar in de stationshal, op het terras van het stationscafé (tegenwoordig een Starbucks) nog één biertje drinken en met een medelijdende blik naar al die forensen kijken die onderweg waren naar hun werk, terwijl wij zo naar bed gingen. Tegenwoordig ben ik zelf één van die forensen.

Heerlijk waren die zomerdagen dat je spontaan kon besluiten dat het veel te lekker weer was om iets anders te doen dan in het park liggen, en dat dus ook ging doen. Of genietend van een witbiertje met citroen op een terras zitten met de zon op je lichaam, een briesje door je haar en veel waardering voor al het moois dat de natuur te bieden heeft en regelmatig voorbij komt lopen. In de verte zag je een skyline die gevormd werd door kantoorgebouwen waar iedereen druk aan het werk is, ondanks het heerlijke weer buiten. Tegenwoordig kijk ik op zulke dagen vanuit mijn kantoor naar buiten, hopend op een stroomstoring zodat we niet meer kunnen werken.

Goed, af en toe was er wat tentamenstress en financieel gezien was het ook niet alles, maar verder was het een zorgenvrije periode. Je kamer was klein maar knus, een ochtendcollege was geen beperking voor je uitgaansleven en als je een nieuw meisje had leren kennen, had je alle tijd om elkaar te leren kennen of juist weer te vergeten. Een tijd voor vrijheid en blijheid waar burgerlijkheid helemaal niets te zoeken had. Yep, ik mis die tijd maar lang niet zoveel als je misschien zou denken.

Eén van mijn motto’s in het leven is: “Ouder worden doe je niets aan, volwassen worden is een keuze.” Het is een keuze die ik tegenwoordig steeds vaker maak en met veel plezier. De afgelopen jaren heb ik aardig wat burgerlijke dingen gedaan waar ik erg gelukkig van ben geworden en ik merk zelfs dat er dingen zijn waar ik oprecht naar uitkijk met alle burgerlijkheid van dien.

Zo ben ik anderhalf jaar geleden getrouwd met de meest perfecte vrouw die ik me maar voor kan stellen, en als hobbyschrijver heb ik toch een aardig voorstellingsvermogen. Een paar maanden geleden heb ik een andere auto gekocht, en de keuze is uiteindelijk gevallen op een mini-MPV. Hoe burgerlijk wil je het hebben, maar ik vind het een heerlijke auto. Momenteel zitten we midden in het proces van het kopen van een huis. Nog even geduld, en ik ben lid van elke groep melkkoeien die de regering tot zijn beschikking heeft en ik word nu al vrolijk bij het vooruitzicht.

Probeer je het plaatje even voor te stellen. Twee jonge mensen in het tweede jaar van hun huwelijk, in hun eigen koopwoning met een mini-MPV voor de deur. In de keuken smeren ze hun boterhammetjes om mee te nemen naar hun werk. De katten voelen aan dat hun baasjes weg gaan, vergeten tijdelijk de vogels in de tuin en komen aangerend om nog even geaaid te worden. Het stel geeft elkaar een kus, wenst elkaar een fijne werkdag en gaan ieder hun weg. ‘s Avonds vertellen ze elkaar over hun werkdag terwijl ze samen een maaltijd aan het koken zijn. Na het eten liggen ze bij elkaar op de chaise lounge een film te kijken. Een glaasje wijn, toastjes met kaas en paté staan op de salontafel en beiden aaien ze afwezig een kat die tevreden op hun schoot ligt te spinnen. Op de achtergrond klinkt het nummer ‘Truly, madly, deeply’ van Savage Garden.

De burgerlijkheid springt ervan af en nog geen vijf jaar geleden zou ik een teiltje nodig gehad hebben bij het idee alleen al. Nu niet meer, nu heb ik er zin in. Over een paar maanden alleen nog even naar de Efteling zodat ik zo’n sticker achterop mijn auto kan plakken. Burgerlijkheid is goed!!!

Oh ja…vergeet ik bijna de etentjes met vrienden in het weekend. Whoohoo.