Kijk een gewelddadige koe niet in haar bek
Het nieuwe jaar is inmiddels in volle gang. Met het nieuwe jaar bedoel ik natuurlijk de periode die begint aan het einde van de zomervakantie. De herfst- en wintermaanden staan weer voor de deur, ik ben begonnen aan mijn studie psychologie in Utrecht, ik heb mijn garderobe aangevuld met nieuwe winterkleding, heb mijn banner voor columns veranderd en ik maak een nieuwe start. Toch ga ik voor deze column geen nieuw onderwerp aankaarten, maar ik verdiep mij met mijn nieuw verkregen inzichten in een oud onderwerp, namelijk de vraag of gewelddadige games aanzetten tot geweld en agressie. Een oud koetje uit de sloot halen kan immers nooit kwaad toch?
De reden dat ik deze oude koe uit de sloot haal is dat ze nog helemaal niet zo oud is. De kwestie is nog altijd aan de orde van de dag en er komen nog regelmatig berichten binnen over een puber die op hol is geslagen ´door het spelen van een videogame.´ Verschillende instanties en media zijn druk bezig om na elk drama verbanden te leggen tussen het geweld en het spelen van videogames. Zo maken ze het ernaar dat iedereen met zijn vingertje naar deze games wijst. Het gevolg hiervan is dat men te gemakkelijk gaat denken dat gewelddadige videogames standaard tot agressie en geweld leiden. Dit is dus volslagen onzin.
Begrijp me niet verkeerd, er is zeker wel verband tussen gewelddadige videogames en het plegen van geweld. Uit onderzoek is gebleken dat wanneer een kind twintig minuten gewelddadige videogames speelt, hij of zij vervolgens ongevoeliger is voor beelden van echt geweld. Het kind is als het ware gedesensitiseerd. Jongeren die aan het gamen zijn vertonen minder activiteit in de prefrontale hersenkwab die betrokken is bij zelfcontrole, en meer activiteit in de amygdala die betrokken is bij emoties en opgewektheid. Kinderen die gedesensitiseerd zijn, tonen vaak slechts speelsheid omdat ze niet doorhebben dat ze agressief doen, en de activiteit in de hersenen bij jongeren hoeft absoluut niet direct tot geweld te leiden.
Wat veel mensen namelijk vergeten, is dat er nog veel meer aspecten zijn die invloed hebben op het plegen van geweld of niet. Persoonlijkheid, opvoeding en milieu spelen in de meeste gevallen een veel grotere rol. Games kunnen, zoals bovenstaand al enigszins beschreven staat, wel zorgen voor een vertekend beeld van de realiteit en is daarmee slechts een soort trigger van geweld. Meer daarover kun je lezen in één van mijn columns die enkele maanden terug verscheen. Hoe ik hier zo ineens weer op kom? In de intro konden jullie al lezen dat ik ben begonnen met de studie psychologie. In één van mijn boeken staan meerdere pagina´s over de invloed van media op het gedrag van de mens. Ik kan dan ook nog wel even doorpraten over de invloed van games op het uiten van agressie, maar het koetje wil weer zwemmen in de sloot en zo is er voor de leukigheid iets meer ruimte voor discussie.
