Nee, ik doe Konami geen plezier!!
Het is geen groot geheim dat pers en publishers vaak een wat lastige relatie hebben in de gamesindustrie. Zo wil de pers zo objectief mogelijk schrijven, maar krijgen ze wel materiaal en soms ook geld in de vorm van advertenties van de publishers. Je bent kortom van elkaar afhankelijk, maar dat is een relatie die zelden tot problemen leidt. Toch wist Konami een maand terug de pers tegen zich in het harnas te jagen met een wat vage Non-Disclosure Agreement (NDA) die betrekking had op alles wat Konami zou gaan uitbrengen. Onze concullega’s op Bashers.nl riepen zelfs op om niet te tekenen, iets dat wij ook nooit gedaan hebben. Nu komt binnenkort Pro Evo 10 uit en helaas, een review zal niet verschijnen op FOK!games, want de NDA die we daarvoor moeten tekenen is werkelijk absurd.
Het tekenen van een NDA is niets om je als reviewer druk over te maken. Vaak is het bedoeld om informatie niet te vroeg openbaar te hebben en dat is begrijpelijk. Marketingcampagnes moeten nu eenmaal zo effectief mogelijk zijn en je mag er wel iets voor over hebben om voor de release te kunnen gamen. De afgelopen jaren heb ik ze dan ook meermaals ondertekend. Soms simpelweg zodat ik geen karakters uit Punch-Out!! onthulde en soms om gewoon grote delen van het verhaal geheim te houden. Inhoudelijk zijn al deze NDA’s ook hetzelfde. Je mag dit en dit niet tonen voor die en die datum, doe je het toch, dan krijg je een fikse boete. Daarnaast staan er vaak dingen in over niet kopiëren en op een veilige plek bewaren. Zoals gezegd, niks om je druk over te maken.
Deze week viel er alleen een NDA in mijn mailbox van Konami die was opgesteld voor Pro Evo 10. Deze extra NDA, de vorige gold immers voor alle games van Konami, was nodig omdat de UEFA zich wilde indekken tegen bepaalde manieren van beeldmateriaal verspreiden. Verder niet heel relevant, de mogelijkheden van de reviewer werden niet beperkt op een bepaalde manier en dus waren de eisen van de UEFA niet raar. Wat bij mij wel even in het verkeerde keelgat schoot was de volgende passage:
\\\\\\\\\\\\\\\"To permit you, your servants or agents at any time and for any reason (including without limitation and suspected or threatened breach of the terms of this agreement) to enter our premises or wherever the Confidential Information is stored to recover the same and accordingly, for the avoidance of doubt, you shall retain title to the Confidential Information.\\\\\\\\\\\\\\\"
Om de wat vreemde bureaucratische verwoording om te zetten naar duidelijk Nederlands. Als Konami vermoedt dat ik of een van mijn collega’s de NDA overtreedt, dan zijn ze gerechtigd om ons kantoorpand of welke plek dan ook waar de reviewgame zich bevindt te betreden en de game mee te nemen. Nu zou ik dit al een bizarre passage vinden als we inderdaad op een kantoorpand werkten, maar voor een vrijwilligerssite als FOK! gaat dit helemaal te ver. Feitelijk zou ik door het tekenen van deze NDA Konami toestemming geven om de woning van de redacteur te betreden en de game mee te nemen. Behalve dat het niet rechtsgeldig is, is het gewoon van de zotte om dat te eisen.
Waarom de hele passage er in staat is me eigenlijk ook een mysterie. Als het kwaad namelijk al geschied is, heeft het weinig nut om de game nog te claimen. De hele NDA stelt namelijk dat we niks mogen onthullen voor 15 oktober en op een specifieke manier moeten omgaan met beeldmateriaal. Maar zodra je dat breekt zou de boete meer dan voldoende moeten zijn. Dat hier staat dat een vermoeden al genoeg is geeft wel aan dat Konami het kwaad voor wil zijn. Maar ik voel er weinig voor dat Konami plots voor mijn deur staat, omdat ze een anonieme tip hebben gekregen dat ik de game zou lekken op internet. De boete blijft me dan bespaard, mits ik het NDA uiteraard niet echt geschonden heb, maar van huisvredebreuk is dan al wel sprake geweest.
Naar aanleiding van de vorige NDA van Konami en de reactie van mij en een aantal concullega’s stelde één persoon dat we onszelf niet zo serieus moesten nemen. Dat gamesjournalistiek een contradictie in termen was en dat we gewoon niet moesten doen alsof we de wereld veranderden. Wellicht had hij deels gelijk, we zijn geen hoogstaand journalistiek medium en we moeten ons ook niet zo gedragen. Dat wil aan de andere kant niet zeggen dat ik bereid ben de privacy, die ik geniet in mijn woning en de privacy van collega’s, op te offeren aan de grillen van Konami. We werken al jaren fatsoenlijk samen met elke uitgever zonder dat dit soort belachelijke voorwaarden noodzakelijk zijn. Als dat niet genoeg is voor Konami, dan reviewen wij Pro Evo 10 maar niet. We overleven het wel zonder.
