Love at first sight
 De games.fok.nl editorial uitgave, week 39, jaargang 4 “Hoe mensen je voor het eerst zien is hoe ze je de rest van hun leven zullen gedenken. Dat is hoe de wereld werkt. Je kunt neerdalen van een troon en zelfs als je je daarna gedraagt als een boer in een varkensstal, zullen ze nooit vergeten dat je ooit op een troon zat. Maar als ze eerst alleen een jonge man zien, een boerenzoon, dan zullen ze niet accepteren dat hij een troon bestijgt, wat zijn rechten of macht ook mogen zijn”. Bovenstaande citaat is een vrije vertaling uit het boek Lord of Chaos van Robert Jordan. Het is een advies dat gegeven wordt aan de held van het verhaal. Ik realiseerde me laatst dat de wereld vaak inderdaad zo werkt als Jordan hier beschrijft. De eerste ontmoeting bepaalt vaak jarenlang het beeld dat je hebt van een persoon. Zo stond ik laatst in een cafe op donderdagavond, een uitgaansavond voor studenten. Aan de bar zag ik twee meiden zitten die wat eenzaam om zich heen zaten te kijken. Op een bepaald moment liepen er twee jongens op af die ze duidelijk nog niet kenden. Beide spraken ze een van de dames aan. Een van de twee had blijkbaar een betere openingszin dan de andere, want waar hij de tijd die daarop volgde gezellig aan het schreeuwen was met zijn doelwit, stond de andere jongen er wat verslagen bij. Ik vond het grappig om te zien hoe een simpele verkeerde openingszin al zorgde dat al zijn kansen verkeken waren, terwijl zijn vriend duidelijk succes had door zijn opening. In de gamesindustrie komen dit soort situaties wekelijks voor. Dan doel ik niet op programmeurs die in de kroeg worden afgewezen door aantrekkelijke vrouwen, maar bedrijven die games presenteren en dat niet helemaal goed aanpakken. Er worden matige screens gebruikt, de informatie over de game is niet interessant of er wordt een saai en lang lulverhaal opgehangen. Het probleem hiermee is dat gamers dit maandenlang zullen onthouden. De weken en maanden die volgen op de initile aankondiging zal bij elk bericht over die game opgemerkt worden dat de eerste indruk slecht was en dat men er maar weinig van verwacht. Als een game aan de andere kant in het begin fantastische beelden laat zien, dan zal men dat ook onthouden. Mocht de situatie zich voordoen dat developers liegen, dan onthouden gamers dat natuurlijk ook. Dat is als iemand die zichzelf als koning neerzet, maar daadwerkelijk nog een boer is ook. Zo bijvoorbeeld tijdens de E3 twee jaar terug met Killzone 2. Nog steeds onthouden mensen dat ze zijn voorgelogen met nepbeelden van de game die gepresenteerd werden als ingame. Het is ook hoe hypes ontstaan en in leven gehouden worden. Neem een game als Grand Theft Auto IV. Door het succes van de serie en de enorme kracht van de eerste trailer zaten mensen jarenlang te springen op hun bureaustoel. Rockstar kon niks meer verkeerd doen en alles aan de game werd de hemel in geprezen. Ook hier op FOK!games waren de meest gelezen berichten van de afgelopen maanden bijna allemaal GTA4-berichten. Als de game er dan eenmaal ligt, worden foutjes ook veel eerder vergeten. Dingen die niet kloppen in een game zullen genegeerd worden, omdat de hype nog meespeelt. Mensen willen zo graag dat een game de eerste beelden en ideen waarmaakt, dat ze blind zijn als een game dat niet doet. Nu was GTA4 een fantastische game, maar veel gamers en journalisten, waaronder ook een beetje ikzelf, negeerden de vele minpunten die de game toch rijk was. Ik beschouw mezelf als redelijk immuun voor hypes, maar zelfs ik heb gewoon minpunten niet meegenomen of niet gevoeld, want ik had wel een beetje naar de launch toegeleefd. Games worden op deze manier dan ook nooit echt eerlijk behandeld en behalen zelden het succes dat ze verdienen. Er is een enorme lijst van goede tot werkelijk fantastische spellen die door hun wat slechte aankondiging of aparte gameplay geflopt zijn. Beyond Good & Evil was een heerlijk spel dat nooit zijn naar zijn kwaliteit heeft verkocht. Psychonauts behoort tot de beste action-adventures maar is nooit aangeslagen bij de gamers. In plaats daarvan kopen we spellen als Halo 3 die eigenlijk niet in de schaduw kunnen staan, maar waarbij we gewoon oogkleppen dragen waardoor we de fouten niet zien. Het is erg jammer, want niet alleen zullen developers op deze manier moeite blijven houden met het produceren van games als Psychonauts, gamers zelf lopen een heleboel plezier mis. aka Morthill |
