Games zijn kunst, dus blijf er van af

Met verontrusting heb ik kennis genomen van het aangekondigde onderzoek van de Tweede Kamer naar de mogelijkheden om, ter bescherming van de jongeren in Nederland, gewelddadige games in zijn geheel te kunnen verbieden. Een paar feiten over de gamesindustrie in Nederland op een rijtje: de gemiddelde gamer is 28 jaar oud, 35 procent is vrouw en de gamesindustrie is qua omzet inmiddels groter dan de filmindustrie in Nederland.

Games zijn net als films, muziek en boeken een kunstvorm en het is onverenigbaar met de liberale beginselen van dit land om kunstwerken te verbieden. Ik constateer dat er films in omloop zijn die qua geweldsniveau en gruwelijkheid de meest gewelddadige game overtreffen en waar de politiek tot nu toe - terecht- al tientallen jaren met haar handen van af bleef als het verbieden betreft.

Er is tot op heden geen enkel deugdelijk wetenschappelijk onderzoek geweest dat een verband heeft kunnen aantonen tussen gamesgeweld en echt geweld. Ondanks dat deze relatie onbewezen is, is het natuurlijk belangrijk dat we hier voorzichtigheid in betrachten en onze jongeren beschermen tegen eventuele kwalijke invloeden. De beste manier om dat te doen is om er aan de ene kant voor te zorgen dat deze games, net zoals dat al geldt voor alcohol, sigaretten en overige drugs, niet gekocht kunnen worden door jongeren. Hierin ligt expliciet een taak voor de overheid en de detailhandel. Aan de andere kant is het belangrijk dat de overheid bewustzijn kweekt bij de ouders over wat voor spellen hun kinderen spelen. Op die manier kunnen zij zelf verantwoordelijkheid nemen voor de games die hun kinderen spelen en wordt het probleem bij de bron aangepakt.
Met het huidige voorstel dreigt de overheid echter een oplossing te kiezen die buitenproportioneel en ongepast is omdat kunstuitingen verboden dreigen te worden voor iedereen, in plaats van voor de groep die men voor ogen heeft.

Met vriendelijke groet,