Vetzucht door Dubbeldik
De Telegraaf heeft de primeur: een muggenplaag die vakantiegangers in Schiermonnikoog verjaagt. Dierbaar heeft de krant het over 'bijtgrage zoemertjes'. Ik vind dat dat meer mag: Dick Laan taalgebruik in onze dagbladen. Meeuwenplaag in Leiden? Leidse ontzetting na invasie krijsgrage vuilniszakpikkers. Braziliaans vliegtuig crasht? Hoogvliegers komen lelijk op de koffie. Zeventienjarige door trein geschept? Stipte trein wordt drieste puber noodlottig.Maar het wachten is waarschijnlijk op de beloofde wespenplaag voor we onze hartjes weer kunnen ophalen aan oubollige koppen. Helaas, ik heb nog geen een prikgrage geeljas gezien.
'We leven in een obesatogene samenleving'. Hoe triest dit nieuws ook is, ook dit is natuurlijk prachtig taalgebruik. Ik eis meer! Leven we niet ook in een prostitutogene maatschappij, bijvoorbeeld? Seks op straat en internet laat zien dat seks handel is, niks dan dat. Dus. Een obstipatogene samenleving, door een teveel aan ontbijtkoek en witbrood in de winkels. En het weer dan! Komt allemaal door de klimatotransitogene samenleving. Zo zie je maar, er is geen probleem te verzinnen of de samenleving is er wel de schuld van. Een samenlevingogene samenleving, dáár hebben we last van.
Bruggetje: dat iedereen dikker wordt, komt dus door de maatschappij, door de Hollandse Eenheidsprijzen Maatschappij bijvoorbeeld. En de Jamin. De Hema en de Jamin slepen elkaar voor de rechter. De Hema heeft een ijsje van de Jamin nagemaakt. Ik wist eigenlijk niet de Hema ook ijs verkocht. Ik wist eigenlijk niet dat de Jamin ook ijs verkocht. Het ijsje van de Jamin heet Dubbeldik. Het ijsje van de Hema heet Dubbeldik. De Dubbeldik van de Jamin bestaat uit twee wafeltjes met roomijs ertussen. De Dubbeldik van de Hema bestaat uit twee wafeltjes met roomijs er tussen. Die van de Jamin is erg lekker. Die van de Hema is erg lekker. Bij de Jamin kost het één euro. Bij de Hema kost het één euro. Plus twintig cent. (Echt Hema, alles namaken behalve de prijs.)
En nog meer namaak in de krant: Acteur Sieger Sloot deed een jaar lang of hij de schrijver was van het boekje Stand-in, over een acteur die net doet of hij de schrijver is van een boekje. In werkelijkheid deed Ernest van der Kwast het schrijfwerk, en die vd Kwast deed weer zijn best om net zo te schrijven als Arnon Grunberg (thank God! Eindelijk een naam die ik ken!). "Ik zie het als een geweldige grap, een hoax," laat Sieger de NRC noteren.
Ja, geweldige grap! Ik hik nog na.
