Help, de Consumentenmens verzuipt!

Zondagochtend werd ik gebeld. Bos aan de lijn. Of ik als Consumentenmens de gemoederen niet een beetje kan sussen? Bos zegt dat Consumenten toch naar mij luisteren, en dat, als ik zeg dat ze gewoon door moeten consumeren en niet snipperdagen moeten opnemen om paniekerig in de weer te gaan met hun spaartegoeden, dat ze dat dan waarschijnlijk wel zullen doen? Antoinette Hertsenberg en Felix Meurders doen ook al mee...

Ach toch. De man die als lijsttrekker nog een dag per week vrij had om voor zijn kinderen te zorgen, maakt tegenwoordig de zondagochtend vrij om voor een robbertje spindoctoren. The economy zit immers tussen de oren stupid. Banken handelen in vertrouwen en vertrouwen, dat heb je of dat heb je niet.

Nah, ik wil het best doorgeven hoor. Bij deze. Zelf heb ik mijn tegoeden bevroren (in IJsland), en snel alle resterende aandelen Fortis opgekocht, mijn Zilvervloot heb ik fluks in een oude sok gedaan en die onder mijn matras gestopt, ik heb al mijn ABN-vrienden een mail gestuurd of ze - nu ze ambtenaren zijn - in Godsnaam niet 's morgens uit het raam van dat vreemde Zuidasgebouw willen kijken de hele ochtend, want dan hebben ze 's middags niets meer te doen, en ik ben voedsel gaan hamsteren in een verlaten bunker in Zeeland. Maarrr, als Bos het vraagt ben ik best bereid te verklaren dat er geen reden is voor paniek, laat staan voor een run op de banken. 

Voor elke euro die je daar hebt staan, hebben ze negen euro schuld. Dus kalmte lijkt mij op zijn plaats.

Bos nog wel even gevraagd hoe het toch kan dat als banken elkaar nauwelijks meer geld willen lenen, de centrale rente omláág gaat. Wat ik van economie op school weet, is dat schaarse dingen duur worden. En als niemand geld wilt uitlenen moet geld toch niet goedkoop worden? Maar juist duur?
- Maak het poepie aantrekkelijk om geld uit te lenen, door de centrale rente bijvoorbeeld te verhogen tot zeven of acht procent. Moet jij eens zien hoe snel die prop uit dat kredietsysteem gaat. Komt bij, heleboel mensen met een variabele rente kunnen de hypotheek niet meer ophoesten, zodat er een enorm aanbod op de woningmarkt bijkomt, zodat al die valse lucht uit de kunstmatig opgeblazen huizenprijzen ontsnapt, met als gevolg dat starters ook weer een kans krijgen op de woningmarkt. Jouw kiezers, minister, die starters, jouw kiezers. Hoge rente betekent ook weinig investeringen, en dat komt mooi uit: we willen kapitaalsextensieve bedrijvigheid of niet soms minister? Industrie en varkensstallen en al die troep willen we niet, we willen de Zuidas vol met schone kenniseconomie en die vraagt zoals je weet geen investeringen. Met een Unix-laptop van twee, driehonderd euro per kantoorklerk ben je er meestal wel. Gun die fabrieken maar aan Rusland, daar stinkt het toch al constant naar poep nu de permafrost aan het ontdooien is. Minister? Ben je daar nog?

Jaja, de Consumentenmens is scherp op de zondagochtend. Seks doet dat met je. (Dat, en een lijntje om het af te leren.)

Nu nog de test. Daar kwamen we voor. Mja. Een probleem doet zich voor. Tijdens de Nationale Jeugdspeelvoorzieningentest is de Consumentenmens te water geraakt. De Consumentenmens wilde een beetje stoer doen om indruk te maken op de redactie-assistente van het tv-programma dat een item wilde doen over de Nationale Jeugdspeelvoorzieningentest, en daarom ging ik op een drijvend vlot staan dat tot een gewicht van misschien dertig kilo nog wel was blijven drijven.
- Zou je dat nou wel..., had de redactieassistente nog geroepen.
- Jawel joh, het is hier vast niet dieper dan een centimeter of dertig!
En vastberaden stapte ik op het drijvende vlot. Maar dat dreef niet blijvend onder het gewicht van het toch best afgetrainde lijf van de Consumentenmens. De modieuze spijkerbroek, het hip bedrukte t-shirt en de kekke hoodie dropen nogal treurig nadat ik met behulp van een Turkse prepuber weer op de wal was gehesen. Mijn iPhone, was het eerste wat ik dacht.

Je moet weten dat ik als Consumentenmens allerlei dingen krijg toegespeeld, die ik - omwille van ethische integriteit - dan niet test. Gratis toegespeelde dingen testen is beneden mijn professionele waardigheid. Maar dit hebben de fabrikanten volgens mij een beetje dóór, want ze sturen me allerlei dingen toe die maar beter niet getest kunnen worden. Omdat ze al kapot gaan voor je het aankoopbonnetje hebt kunnen kopiëren misschien?

Zo was ik dus ook aan mijn iPhone gekomen. Druipend en vloekend op het ondeugdelijke spelmateriaal voor de jeugd, viste ik hem uit mijn zak. This device was not designed for use on the iPhone, zei het display. Het bleek een afscheidsgroet te zijn, want daarna was mijn iPhone dood. (Pss, Apple, stuur een nieuwe, ik zal hem niet meenemen in de komende mobieltjestest, erewoord!).

Maar in mijn iPhone zat alles. Testresultaten zaten in Notities, mailtjes zaten in Mail, afspraken in iCal. De trieste waarheid is dus dat ik wel van alles getest heb, maar de resultaten daarvan niet kan doorgeven. De Bamihaptest, geen idee wie hem gewonnen heeft. De IJslandse Spaarrente Benchmark, beats me waar je het best heen kan met je geld, de Nationale Jeugdspeelvoorzieningentest, er staat me maar één resultaat van bij.

Wat moet ik er verder van zeggen? Sorry!

Ik ga snel mijn kleren in de was doen en heet douchen.