Le Tour de France 2016

Of je nu sportfanaat bent of niet: iedereen kent de Tour de France. Het is dan ook niet raar dat er al tien jaar lang elk jaar een videogame uitkomt die de wielersport in het Franse zonnetje zet. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik nog nooit een eerdere versie van de game gespeeld heb. Ik was dan ook erg nieuwsgierig hoe Le Tour de France 2016 zich vergelijkt met andere race-games, gezien we nu op een fiets zitten en we een stuk minder hard zouden moeten gaan.

Grafisch valt het in ieder geval in ieder geval tegen. De Tour de France wordt door een hoop mensen alleen al gevolgd omdat de omgevingen er zo idyllisch uit zien, maar Le Tour de France 2016 ziet er uit alsof het gemaakt is voor de vorige generatie consoles. Matige textures, maar ook bomen, publiek en zelfs de renners die er allemaal gekloond uit zien. De landschappen met enkele bekende plekken kloppen wel, maar ze zien er alleen niet zo mooi uit. Hoe verder het weg is, hoe vager en hoe minder van vorm het wordt. De bomen op een berg die je op een afstandje ziet zijn groene klodders waarbij Bob Ross zich nog om zou draaien in zijn graf. We zijn verwend met games als Forza Horizon, Uncharted 4, The Witcher 3 en meer grafische pareltjes en dan vallen games als deze al snel negatief op.

Juist in deze game is de snelheid minder als in een game zoals Forza, dus je ziet objecten langer en herkenbaarder in beeld. Dan moeten ze er wel mooi gedetailleerd uit zien en dat mis ik hier heel erg. We zijn dan ook nog eens verwend door de grote sportgames die juist er voor willen zorgen dat beroemde sporters herkenbaar in beeld zijn, maar wielrenners willen blijkbaar niet graag gescand worden. Of misschien kosten de licenties een fortuin, gezien dit natuurlijk meer een niche-game is dan FIFA of NBA die de licenties met gemak terug verdienen. Er missen ook namen in de Tour, bijvoorbeeld een Mollema of zelfs Froome zijn niet aanwezig. In plaats daarvan zijn er namen die er op lijken.

Een aparte alinea heb ik gereserveerd voor de bewegingen van renners en het publiek en de bijbehorende bewegingen. Geachte Cyanide Studios, mensen zijn geen robots. Ik kijk continue naar het digitale achterwerk van mijn renners en zie dus ook hun benen, die als een robot hun rondjes draaien, zonder enige trek of duwbewegingen of zichtbare spieren die de moeite nemen iets te doen. En het publiek bij de Tour de France waggelt niet de weg op, ze rennen als debielen om die selfies te maken en de renners aan te moedigen… De oorzaak van dit alles? De animaties hebben een framerate van 15 frames per seconde en zorgen ervoor dat iedereen er al hakkend staat te juichen. Ik speel vrij veel sportspellen, en Tour de France 2016 wint met gemak de gele trui als het gaat om minst dynamisch uitziende game.

Gelukkig is er ook nog zoiets als gameplay dat menig spel nog redt ondanks matige graphics. Het rijden in Le Tour de France 2016 is best tactisch te noemen. Je hebt twee meters, een aanvalsmeter en een stamina-meter. Je kunt dus als een malle de berg op willen peddelen, maar als je stamina-meter leeg is, dan word je vrij snel terug gezet in de achterhoede, rijp voor de bezemwagen. Doseren is dus de kunst. Je hebt ook energie-repen bij je om weer wat van de meters bij te vullen, maar je hebt geen onbeperkte voorraad. Daarnaast kun je gebruik maken van aerodynamische trucjes, zoals bij een afdaling anders gaan zitten, zodat je energiemeter gespaard blijft. Of als je last hebt van de wind, achter andere renners blijven fietsen, wachtend op het juiste moment om aan te vallen.

Je krijgt allerlei commentaar en visuele adviezen op het scherm, als het gaat om snelheid, stijgings- of dalingspercentage en door de stem van een ploegleider die je na een tijdje wil afschieten omdat hij steeds in herhaling valt. Voor de saaie stukken is er ook nog een fast-forward, zodat je niet 70 km lang naar de robotbenen van je renner aan het kijken bent. Als er iets gebeurt dan krijg je keuzes; ga je mee met een demarrage of laat je ze hun kruit verschieten en kom je later keihard terug? Net zoals in autoracegames krijg je ook de ideale lijn te zien, inclusief een remindicatie. Voor een fiets-game mis ik eigenlijk nog een ding: een advies welke versnelling ik zou moeten draaien. Oh wacht, de versnellingen gaan automatisch, daar hoef je niets aan te doen. Juist dat hoort toch bij het fietsen zou ik denken.

Allereerst is er een vrij summiere tutorial. Daarin worden kort de knoppen uitgelegd en laat je het in de praktijk brengen. Niets mis mee, en eigenlijk wel broodnodig om de basis even mee te krijgen zonder de handleiding te lezen. De Challenge-modus laat je vooral racen in afdalingen. Je kunt medailles verdienen en natuurlijk een plekje op de online wereldranglijsten. Maar online tegen elkaar fietsen kan niet, helaas. Dat de wielersport ook een teamsport is, komt goed uit de verf bij Le Tour de France 2016. In de Pro Team modus beheer je namelijk een heel team. In het begin heb je amper budget, dus zul je het met mindere wielergoden en talenten moeten doen. Je moet er wel voor zorgen dat je allerlei specialisten en allrounders aanneemt, want je moet als team mee kunnen met klimmen, sprinten en tijdritten. Dan is er het rijden zelf waarin je met je team moet zorgen dat je op het podium komt. Je kunt jouw team, of specifieke teamleden, ook opdrachten geven tijdens het rijden. De game gaat dan in slow-motion verder, zodat je niet veel hoeft te missen. Naarmate je wint krijg je meer budget en mag je ook meedoen met de Tour zelf.

Een beetje jammer is dat alles en iedereen zich aanpast aan jouw tempo. Het is zelfs al te merken in de tutorials. Je moet ergens een teamgenoot de opdracht geven weg te rijden van het peloton. Je haalt de ‘missie’ als de beste man 20 seconden of meer afstand maakt tussen hem en het peloton. Ga ik ondertussen zelf ook harder rijden, dan haalt de man die opdracht totaal niet. Blijf je een beetje achter het groepje peddelen dan haalt jouw teamgenoot het met meer dan genoeg seconden boven het minimale doel. Ook is er iets gruwelijk mis met botsingen: ze bestaan niet. Je kunt in een bergetappe niet de afgrond in, al zou je het willen. De gamepad trilt wat en je wordt weer stilgezet om niet verder de berg af te vallen. Zelfs bij de start kun je dwars door iedereen heen fietsen, valpartijen bestaan niet in deze ideale versie van de Tour. Met de rekenkracht van de huidige consoles zou je verwachten dat je wat meer spanning kunt verwachten als je bijvoorbeeld met ware doodsverachting bergafwaarts met topsnelheid gaat. Nu heb je zoiets van “er kan toch niets gebeuren”.

Le Tour de France 2016 heeft me op twee manieren verrast. Er zit daadwerkelijk meer tactiek in dan ik had verwacht. Aan de andere kant snap ik niet dat het audiovisueel zo matig kan als dit. De launchtrailer hierboven heeft niet voor niets een waas over het hele ingame beeld. Bij een sportgame verwacht ik details aan de sporters, wil ik een levendig en enthousiast publiek zien en tegenwoordig verwacht je ook gelijkende sporters zelf. Niets van dit alles bij Le Tour de France 2016. Grote namen in de Tour zijn zelfs afwezig. Ontwikkelaar Cyanide heeft geen concurrentie in deze niche-sport in de gameswereld, maar zelf kunnen ze toch niet met droge ogen beweren dat dit current-gen kwaliteit is voor de prijs van veertig euro. Zeker niet na tien jaar ervaring met de sport te vertalen naar het digitale platform. Leuk voor een budget-aankoop en je eens een andere racegame dan anders wil proberen.