De ontmoeting (2)
“Ze moeten ons niet jongen, ze zijn allemaal een Wilders, zelfs de liberaal Rutte gaat er in mee, Samsom moet nog een slogan zoeken, maar zal vroeg of laat ook meedoen met het spelletje, knoop een ding in je oren, ze moeten je niet, ze manipuleren je alleen maar, ze gebruiken je alleen maar, ze moeten je niet!”
En toen drong hij tot mij door, hij had helemaal gelijk. Ze moeten mij niet, ze zijn tegen mij en zullen mij nooit accepteren zoals ik ben, ineens was het heel duidelijk voor mijn ogen, ze zijn allemaal hetzelfde. Mijn frustraties werden duidelijk vertaald, het had niets te maken met NS of geld. Nee, het had te maken met de Nederlanders en hun xenofobe mentaliteit, klaagcultuur en toenemende intolerantie. Ze zijn allemaal een Wilders een voor een.
Galid Wahiderz zei dat hij iedere week bij hem thuis een ontmoeting had met andere broeders en dat ik welkom was om het bij te wonen, toen ik vroeg of het niet beter was om het in een moskee te doen zodat er meer mensen bij kunnen zijn zei hij dat de moskeegangers dat liever niet hebben en daarom maar in een besloten kring thuis afspreken.
Een paar wekenlang bezocht ik de lezingen bij hem thuis, hij probeerde ons er van te overtuigen dat Nederland niet zou veranderen en dat het naief zou zijn om onze heil hier te zoeken, emigreren naar het Midden Oosten zou beter zijn, leven in een moslimland met Islamitische regels, maar niet naar de corrupte landen zoals een Egypte of Turkije, die waren namelijk niet anders dan Westerse landen, net zo verderfelijk en corrupt als de rest, toen ik vroeg naar welke land ik dan moest bleef het wekenlang stil, mijn enthousiasme en frustratie nam af en ik begon nu ook dingen terug te zeggen, zoals waarom hij zelf nog in Nederland verbleef en hoe hij rond kwam, ik kreeg geen antwoorden op, het ging vooral om de broeders, jongens zoals ik. Hij had zichzelf opgeofferd voor een groter doel.
Het weekend daarop wilde ik een vriend opzoeken in Den Haag, het was vrijdag dus ik kon ook nog meteen naar de Asoennah Moskee om even het vrijdagsgebed bij te wonen. De Imam gaf een lezing over moslims in Nederland en hoe bij te dragen aan de samenleving, nou wist ik wel dat de Soennah moskee omstreden was, maar het viel mij op dat hij het had over moslims in Nederland en dat ze vooral een bijdrage hier moeten leven en dus ook hun toekomst hier. Het was 180 graden omgedraaid dan de lezingen die ik had bijgewoon bij broeder Galid Wahiderz, de een had het over emigreren, de ander over het beste maken van wat je hebt. Ik was helemaal in de war en vroeg mij af hoe beide zaken verenigd konden worden. Ik wachtte op de Imam na het gebed en besloot het hem te vragen, waarom zou ik in Nederland blijven als ik ook in het buitenland als echte moslim kan leven. Waarop de Imam zei dat we geloven in dat Allah overal met je is en er een reden is waarom je in Nederland bent geboren en niet in een Afghanistan, jouw lot en leven is bestemd om in Nederland te blijven en er iets moois van te maken. We raakten verder en verder in gesprek, wat ik ook opbracht gaf hij er een ander antwoord op, met een ander perspectief. Hij vroeg mij waar mijn denkbeelden vandaan kwamen en waardoor ik geinspireerd was... na enkele uren van onafgebroken praten vertelde ik hem alles en zei hij dat ik aangifte moest doen, dat zulke mensen de wetten overtreden en zich schuldig maken aan aanslagen en terreur.
Gesteund door de Imam van de Assoennah moskee ging ik naar het politiebureau, ik heb toen urenlang mijn verhaal moeten doen en werd als getuige geregistreerd tegen Galid Wahiderz, waardoor we tot mijn ongenoegen ook oog in oog kwamen. Galid Wahiderz werd aangeklaagd voor haatzaaien en jonge mensen te verjagen, Galid Wahiderz vroeg vroeg aan mij hoe ik in godsnaam voor de Nederlanders kon werken hierin en hem had kunnen verraden als moslim dat zou hij nooit begrijpen zei hij. Ik gaf hem daarin ook gelijk, dat is iets wat jij niet kunt begrijpen, ik werk niet voor de Nederlanders, maar ik ben een Nederlander.
