Duizend-Dingen-Doekjes

Thuis gebruiken wij eigenlijk altijd gewone schoonmaakdoekjes. Van die gele. Of zo'n wafeltjesvaatdoek. En die doekjes doen precies wat hun functieomschrijving aangeeft: met behulp van een emmer sop en de hand van de mens maken ze schoon. Dat kan van alles zijn: het aanrecht, de tafel, of als er iets gemorst is op de vloer. Daar waar vuil is, maken de doekjes het schoon.

Jaren geleden kwamen er Duizend-Dingen-Doekjes op de markt. Werkelijk, om de andere marktkraam werd er met die dingen geleurd. Ook werd er veel reclame gemaakt op de televisie bij van die Tell-sell programma's. Ze waren toen ook nog wel vrij prijzig, terwijl je de doekjes nu voor een eurootje bij de Action kan kopen. Nu koop je ze per bos. Met allerlei kleurtjes, zelfs. Alsof het schoonmaken leuker wordt als je dat met een rood-met-wit-gestippeld-duizend-dingen-doekje doet. Het geheim van het Duizend-Dingen-Doekje? Microvezels. Dat is het hele eieren eten. Het voelt raar aan, het stofje van een microvezeldoekje. Maar dat is bijzaak. Het gaat om het resultaat. Alles kan je schoonmaken met een DDD. Zelfs je ramen streeploos zemen! Ik heb de doekjes destijds natuurlijk ook gekocht, maar al snel stapte ik weer over op mijn oude vertrouwde vaatdoek. Men had niets te veel gezegd: de DDD waren in staat om enorm veel water op te nemen. Zo ook het water uit mijn lichaam. Zodra ik iets had schoongemaakt met het doekje, leken mijn handen wel van perkament. Ik kon zo voor mijn oma doorgaan.

Op mijn werk hebben ze Duizend-Dingen-Doekjes. Kijk, al gebruik ik ze privé niet meer, dat wil niet zeggen dat ik niet zo flexibel zou zijn om de doekjes elders gewoon te gebruiken als ze voorhanden zijn. Liever niet, maar ach, een tube handcrème bij de hand, en het leed is alweer geleden.
Zo had ik laatst de vaat in de vaatwasser gezet en al het broodbeleg opgeborgen, en restte mij nog het afnemen van het aanrecht. Kraan aan en ik pakte het Duizend-Dingen-Doekje dat achter de kraan was neergekleddert. Nee, geen goed woord, maar zo'n spletsch-idee. Iemand pakt een doekje, maakt er mee schoon, en flikkert het vervolgens zeiknat op een prop ergens op het aanrecht met vuil en al. Eigenlijk had ik het toen al kunnen weten. Maar ik pakte het doekje desondanks toch op, hield het onder de kraan, klopte en spoelde het vuil van gisteren er uit en toen gebeurde het: ik ging het doekje uitwringen. Nog krijg ik kippenvel van walging als ik er aan terugdenk. Ken je dat? Zo'n volgezogen doekje, dat bij het uitwringen aanvoelt als een zak met snot? En als je dan aan je handen ruikt dat het zo meurt dat het net lijkt alsof je een lijk van zes weken een inwendig onderzoek hebt gegeven? Getver, wat smerig. Zo'n zompig, snottig, slijmerig gevoel. Ik moest een half stuk zeep gebruiken om mijn handen weer lekker te laten ruiken, maar ook voor de verwerking van deze uiterst smerige ervaring. Duizend-Dingen-Doekje. Duizend-Bacterie-Doekje zal je bedoelen!

Vanaf toen heb ik besloten dat ik ze niet meer ga gebruiken. Bij het bestellen van de boodschappen heb ik meteen mijn bestelling doorgegeven: schoonmaakdoekjes. Gewone schoonmaakdoekjes, die je na een paar keer in de wasmand flikkert.

En dan die naam. Duizend-Dingen-Doekje. Ik heb me echt afgevraagd waarom het ding zo heet. Lekker makkelijk ook. Ja, ik snap wel, aliterair gezien bekt het lekker, beter dan bijvoorbeeld tweehonderdendvijfendertigdingendoekje, maar kan het doekje de naam ook waarmaken? Stel je voor, je koopt een mobiele telefoon en behalve het type en de prijs staat er op het bordje: ‘Deze telefoon heeft zestig mogelijkheden.' Dan wil je toch weten wélke mogelijkheden dat dan zijn? De fabrikanten doen juist altijd zo hun best om alle toepassingen te benoemen. Dan krijg je - om nog maar even bij dat voorbeeld van een mobiele telefoon te blijven- opsommingen als: De Samsung Galaxy S2 is de opvolger van de succesvolle Galaxy S en beschikt over een 4,3 inch Super AMOLED Plus scherm, een 1,2 GHz Dual-Core processor, Android 2.3.3 en een 8.0 megapixel camera met Full HD (1080p) video-opname.
Kijk, dan weet je wat zo'n ding kan. ‘Duizend-Dingen-Mobieltje' komt dan toch iets vager over. Ja toch? En ga maar eens naar de winkel. Blokker, Action, misschien zelfs wel de Albert Heijn, overal hangen DDD's zonder ook maar iets van gebruiksaanwijzing. Je mag dus thuis zelf gaan zitten uitvogelen wat dit doekje allemaal kan. Stel je voor, dat je afgezien van het verzamelwoord schoonmaken, maar op 340 mogelijkheden kan komen, qua doekje, dan voel je je toch genaaid voor 660 toepassingen waar jij geen weet van hebt? Er zou toch een fatsoenlijke gebruiksaanwijzing bij moeten zitten?

Ik snap het eigenlijk wel een beetje. Zo'n gebruiksaanwijzing zou er toch voor iedereen weer anders uit moeten zien. ‘Je kan er je auto mee schoonmaken' is misschien wel wáár, maar niet iedereen heeft een auto. Toch kan de fabrikant dit probleem makkelijk omzeilen. Hij zou in het 1000-toepassingen boekje van het 1000-dingen boekje kunnen zeggen: ‘Je kan er elke auto mee schoonmaken.' Maar goed, dan zit je nog maar op één mogelijkheid. Maar dat ben je zelf aangegaan, als naamgever van het DDD. Kijk, als ik in mijn omgeving roep: Ik kan zo wel 30 merken van auto's opnoemen, dan is de kans aanwezig dat iemand antwoordt: ‘Nou, doe maar.' En als ik dan maar tot 26 kom, dan is dat op zich wel knap, maar dat was niet wat ik had beweerd. Dus kan de tegenpartij terecht opmerken, dat het er ‘maar' 26 zijn, en dat ik toch echt had beweerd dat ik er zonder moeite 30 op zou weten te noemen.

Dat heb ik dus bij het Duizend-Dingen-Doekje. O ja? Duizend dingen? Nou wat dan? Noem eens op! Kom dan met een boek (foldertje gaat niet lukken met zo'n aantal) waar al die toepassingen in worden beschreven?

Moet ik bij duizend dingen dan denken aan:
1. Je kan er een tafel mee schoonmaken.
2. Als je met de jam hebt geknoeid, veeg je het zo weg met het DDD.
3. Dat geldt ook voor appelstroop.
4. Ook boter is geen probleem voor het DDD.
5. Je kan er de rugleuning van een stoel mee schoonmaken.
6. Je kan de linker autoportier schoonmaken met het DDD.
7. Bovendien ook de rechter portier.
8. Vlekje op je linkerschoen? Het DDD weet er wel raad mee!
9. Vlekje op je rechterschoen! Wij hebben de oplossing! Gebruik het DDD!
10. Kind met een vieze mond? Geen probleem, met het DDD veeg je het zo weer schoon.
11. Ook met duivenpoep op het raam weet het DDD wel raad.
12. Dat geldt ook voor mussenpoep.
13. En goudvinkenpoep.
14. Evenals meeuwenpoep.
15. Geknoeid met sinas op je schone keukenvloer? Geen probleem, het DDD maakt het moeiteloos schoon.
16. Geknoeid met cola op je schone keukenvloer? Geen probleem, het DDD maakt het moeiteloos schoon.
17. Geknoeid met chocolademelk op je schone keukenvloer? Geen probleem, het DDD maakt het moeiteloos schoon.
18. Geknoeid met appelsap op je schone keukenvloer? Geen probleem, het DDD maakt het moeiteloos schoon.
19. Geknoeid met koffie op je schone keukenvloer? Geen probleem, het DDD maakt het moeiteloos schoon.
20. Geknoeid met wijn op je schone keukenvloer? Geen probleem, het DDD maakt het moeiteloos schoon.

Dit is toch allemaal gelul? Duizend-Dingen-Doekje. Hou toch op. Ik ga een Duizend-Dingen-Auto kopen. Wat ik daar allemaal mee kan?

1. Van Amsterdam naar Rotterdam rijden.
2. Van Aalsmeer naar Groningen rijden.
3. Van Zuid-Frankrijk naar België rijden. Enz. enz.

Voor mij geen Duizend-Dingen-Doekje. Laten ze eerst maar eens komen met die duizend dingen. Maar dan nog. Als ik nog terugdenk aan het uitwringen van het DDD, dan krijg ik de rillingen. Ik hoef niet zo'n ding. Nog niet in duizend jaar!