Nederlander of Europeaan?

Daar komt de grondwet. Het is nog vroeg, meer dan de helft van de bevolking heeft er nog nooit van gehoord, de ander weet niet wat er in staat. Politieke partijen schermen met argumenten die er niet toe doen en het kabinet is bereid diep in de buidel te tasten om het volk middels commerciele voorlichting voor zich te winnen. Nu het CDA heeft gezegd dat zij de uitslag zullen accepteren bij normale opkomst (30%) en een duidelijke voorkeur (60%) zullen we de komende maanden worden doodgebeukt met allerhande grondwettig materiaal. Hebben we er zin in?

Voer voor antropologen en sociologen, deze komende verkiezingen. Is dit stukje continent echt wel verenigbaar? Wij hebben dan wel een gezamenlijke geschiedenis, maar die is met name gebaseerd op oorlog en elkaar het leven zuur maken. De Fransen luchten de Engelsen niet, de Nederlanders haten de Duitsers, Midden-Europa en Zuid-Europa hebben net zoveel met elkaar gemeen als de spreekwoordelijke tang en het varken. Amerika had het voordeel dat zij een gezamenlijk doel hadden. Ook al kwamen ze allemaal vanuit dit Europa, men had allemaal vrijheid voor ogen, en ongelimiteerde mogelijkheden. Hier in Europa zijn we vastgeroest, hebben specifieke culturen die buigen op eeuwenoude aantekeningen in onze geschiedenisboeken.

Inhoudelijk gezien weet ik er nog weinig vanaf, maar de komende maanden zal me echter veel duidelijk worden aangezien iedereen om het hardst zal roepen wat volgens hen belangrijk is. Wat ik wel weet is dat de grondwet het begin van het echte Europa zal worden. Nu is Europa nog samenwerkingsverband, maar wanneer de kogel door de kerk is, zullen wij meer en meer op Amerika gaan lijken. Onze kleinkinderen zullen zich geen Nederlander meer voelen maar Europeaan. Toch vraag ik me ten zeerste af of het wel mogelijk is. De tijd zal het leren.

Zelf voel ik me al tijden wereldburger. Ik haat grenzen, haat het feit dat mensen zich beroepen op geboorterecht. Wat dat betreft vind ik Europa niet slecht, en een gezamenlijke grondwet zal ongetwijfeld bijdragen aan een betere onderlinge verstandhouding. Als mensen zich meer Europeaan en minder Nederlander gaan voelen, dan wordt het blikveld toch wat groter. Je verwant voelen met bijna een miljard mensen geeft meer perspectief op een wereld voor allen, dan je verwant voelen met 15 miljoen mensen.

Eigenlijk is dit in mijn ogen dan ook de gehele hamvraag. Wil ik Europeaan zijn, of Nederlander? Wil ik de grenzen open houden, of dicht. Zoals het nu gaat vallen we een beetje tussen wal en schip. Verdeelde machten, verdeelde belangen. Willen we Europa als geheel beter krijgen, of Nederland? Durven we concessies te doen en te zorgen dat we als heel continent het goed krijgen, of blijven we enkel ons kleine stukje land verdedigen? Het scheelt mij niet zoveel hoe en waar de meeste macht ligt. De keuze is of we de wereld kleiner willen maken, of groter. De invulling ervan is voor de meeste van ons (inclusief mij) te hoog gegrepen. Dat is niet erg, het gaat er namelijk om wat onze droom is, wat is ons ideaal. Daar begint het mee, de rest komt wel goed.

Komende maanden zullen bol staan van de voor- en nadelen. Er zullen relevante en minder relevante argumenten worden gebruikt. Er zal op uw onderbuik worden getrommeld, op uw hersenpan worden getimmerd. Afkeur en voorkeur, niemand zal schromen om zijn invulling van Europa eens flink onder de aandacht te brengen. Maar uiteindelijk is er maar één vraag, wil je Europeaan worden, of Nederlander blijven?