Historische albums: Family - Music in a Doll's House (1968)

Voor het historische album van de week gaan we deze week 45 jaar terug in de tijd. 1968 was een goed jaar voor de popmuziek. Johnny Cash deed zijn beroemde optreden in de gevangenis van Folsom, The Beatles vertrokken naar India om thee te gaan drinken met Maharishi Mahesh Yogi, David Gilmour nam de plaats over van Syd Barrett en de legendarische Yardbirds traden voor de laatste keer op. Vrijdag 19 juli 1968 was ook de dag waarop het debuutalbum Music in a Doll's House van de progressieve rockband Family in de platenwinkels verscheen.

Wear Wellington boots when you tread into water.
But what do you do when she's finally caught you.
You can't just take off or go underground.
You just have to find yourself another way round.
Been through this before, but never like this.
('Never Like This')

Voor het ontstaan van de band Family moeten we terug naar het jaar 1966. De uit Leicester afkomstige rhythm and bluesband The Farinas had contact gehad met de Amerikaanse producer Kim Fowley die de mannen de tip gaf om de naam van de band te veranderen in The Family. De groep trad regelmatig op in beroemde clubs zoals The Marquee en de 100 Club en maakte zo al snel naam in de scene. In oktober 1967 verschijnt de single 'Scene through the Eye of a Lens' op Liberty Records. De single had maar weinig succes, maar de groep kreeg een contract aangeboden door Reprise Records en werd daarmee de eerste muziekgroep uit het Verenigd Koninkrijk, die zowel bij het Britse als het Amerikaanse label onder contract stond.

Family:
Roger Chapman
 – zang, harmonica, tenor saxofoon
John "Charlie" Whitney
 – lead gitaar, steel gitaar
Jim King
 – tenor en sopraan saxophone, harmonica, zang
Ric Grech
 – basgitaar, viool, cello, zang
Rob Townsend
 – drums, percussie

In het voorjaar van 1968 gaan de mannen van Family samen met Dave Mason (Traffic) naar de Olympic Studios in  Londen, om aldaar aan de slag te gaan met hun debuutalbum. Music in a Doll's House zou eigenlijk weer door Jimmy Miller geproduceerd worden, maar deze was op dat moment al druk bezig met het album Beggar's Banquet van The Rolling Stones en had zodoende slechts tijd om een tweetal liedjes van deze plaat te produceren ('The Breeze' en 'Peace Of Mind'). Voor Music in a Doll's House werkte Mason met Eddie Kramer en George Chkiantz, een tweetal die we ook kennen van hun werk voor onder meer The Jimi Hendrix Experience, Led Zeppelin en The Soft Machine.

Side One
01. The Chase (2:14)
02. Mellowing Grey (2:48)
03. Never Like This (2:17)
04. Me My Friend (2:01)
05. Variation On A Theme Of Hey Mr. Policeman (0:23)
06. Winter (2:25)
07. Old Songs, New Songs (4:17)
08. Variation On A Theme Of The Breeze (0:40)

Side Two
01. Hey Mr. Policeman (3:13)
02. See Through Windows (3:43)
03. Variation On A Theme Of Me And My Friend (0:22)
04. Peace Of Mind (2:21)
05. Voyage(3:35)
06. The Breeze (2:50)
07. 3xTime (3:48)

Family mocht dan bekend zijn geworden als een progressieve rockband, op Music in a Doll's House horen we toch duidelijk een band aan het werk die inspiratie had opgedaan uit de op dat moment heersende psychedelica. Zanger Roger Chapman was in het bezit van een vibrerend stemgeluid, dat wel wat doet denken aan zanger Feargal Sharkey van The Undertones. De liedjes op het debuutalbum van Family doen ook wel denken aan het vroegere werk van de eveneens Britse band Genesis, met als enig verschil dat ze bij Family aanzienlijk korter zijn dan bij de band rondom Peter Gabriel. Van rauwe progrock en blues in liedjes zoals 'Mellowing Grey', 'Peace Of Mind' en 'Never Like This' tot de psychedelische trips in 'Me My Friend' en het spookachtige 'Winter', het komt allemaal voorbij op dit indrukwekkende debuutalbum van Family.

See through windows, look at things.
Sunlight, shadows, cat's paws, Lapwings.
Eyes see life's meaning.
Mist clear windows, look through them.
Snow melts, grass shows, doors open.
Eyes see life's meaning.
('See Through Windows')

Een andere Britse band die niet zo blij was met het verschijnen van deze elpee was niemand minder dan The Beatles. De mannen uit Liverpool zaten namelijk, op het moment van het verschijnen van de eerste elpee van Family, in de studio om te werken aan hun nieuwe album, die als werktitel A Doll's House had gekregen. Nadat echter de elpee van Family als eerste in de platenwinkels lag, besloten The Beatles om hun album de titel The Beatles mee te geven, bij de meeste fans zou de dubbelelpee ook bekend zijn als The White Album.