Lowlands 2016

2. Vrijdag

Voor de vroege vogels en de schreeuwende tienermeisjes opent Tom Odell de dag in de Alpha. Met een nieuw album op zak en een hit (‘Magnetised’) rijker zet de jonge Brit een puike show neer die niet onderdoet voor al het andere moois wat nog op de planning staat.

In de Alpha staat er een uur later alweer een Main Stage-waardige Brit te wachten om op het plaatsje te staan van Tom Odell. Jake Bugg speelt statisch, maar fantastisch. Wanneer het verwachte eindnummer ‘Lightning Bolt’ wordt ingezet laait het enthousiasme bij het publiek pas echt goed op. Het is alleen jammer dat de piek vooral bij het laatste nummer ligt en er dus een uur gekeken moet worden voor dat resultaat.

Miike Snow (Foto: Michella Kuijkhoven)

De act die in de Heineken plaatsvindt, heeft een aparte dag wat betreft logistiek voor de hand. De leden van Miike Snow zouden het nooit op tijd gered hebben om naar Biddinghuizen te komen. Daar was echter Paul Kalkbrenner, de Duitse goedzak die de heren een lift meegaf in zijn privéjet. En zo werd het optreden enige tijd uitgesteld, maar konden de heren uiteindelijk gewoon doen waarvoor ze gekomen waren: muziek maken. En dat doen ze nog redelijk aardig. Het laatste album is niet meer wat de heren eerst brachten, onder andere de hits ‘Animal’ en ‘Paddling Out’ waren daar schoolvoorbeelden van. Echter, uiteindelijk weet het publiek er wel in te komen en was de logistieke nachtmerrie dezelfde dag nog uitgebreid op Facebook te vinden. En toen kwam er een moeilijke keuze: Alpha, India of Charlie? Die Antwoord, Causes of Pumarosa?

Voor de mensen die niet naar We Are Electric waren geweest of ze gemist hadden op vorige edities van Lowlands valt de keuze op Die Antwoord. En wat een goede keuze was dat. Ninja en Yo-Landi Visser weten de Alphatent volledig naar zich toe te trekken. Dat daar wat absurde kleding en overdreven visuals bij horen is inmiddels bekend bij degenen die Die Antwoord een beetje kennen. De broek wordt naar beneden getrokken, de middelvingers worden opgestoken naar het publiek en er wordt meerdere malen gecrowdsurfd. Het trio, want DJ Hi-Tek hoort er ook gewoon bij (ondanks dat hij niet te zien is achter het superlelijke masker), pakt het optreden alles behalve gemakzuchtig aan. Het optreden is vanaf begin tot het moment dat ‘Enter Da Ninja’ wordt ingezet op een onmenselijk tempo en het duo geniet er zichtbaar van. Een van de beste optredens van de zaterdag en misschien wel van het hele weekend is de conclusie die getrokken kan worden.

Die Antwoord (Foto: Michella Kuijkhoven)

De maatregelen zijn getroffen voor de Bravo. Daar treedt namelijk John Coffey op en als er een band is waar in de gestoorde moshpits veel gewonden vallen is het wel bij hen. Of toch naar de Heineken voor de Flatbush Zombies, een rapformatie die met veel vocaal geweld en interactie met het publiek dat ook weet mee te krijgen in het optreden. Flatbush zetten een gelikt optreden neer, zonder heel veel kunstjes of trucjes. Gewoon drie rappers die schoppen tegen het leven en alles wat daarbij hoort. Dat kan uiteraard heel succesvol uitpakken, maar het blijft hangen op een leuk optreden, meer niet. In de X-Ray wordt ondertussen druk gesoundcheckt voor een nog onbekende muzikant voor het grote publiek. Roosevelt, ook wel Marius Lauber, brengt het hele circus met zich mee op de dag dat zijn debuutalbum verschijnt. En het werkt. De mix van de zonnige poppy sound en de wat meer danceachtige invloeden vreet de X-Ray als zoete koek en als het optreden er dan op zit, klinkt een oorverdovend applaus. Lauber is gezien en zal nog lang gezien worden.

Na een leuk tussendoor optreden van Edward Sharpe & The Magnetic Zeros, die vooral bekend werden doordat een van hun nummers te horen waren in een commercial van Ikea (‘Oh home, let me go home, home is wherever I’m with you), leveren waar het publiek voor is gekomen, een mooie soundtrack voor deze zonnige dag. In de Heineken wordt het einde voor Hollywood Undead werkelijkheid. De zanger tekent zijn eigen doodvonnis op het moment dat hij tegen het publiek vertelt dat ze het laatste nummer even snel zullen doen, zodat ze zo snel mogelijk weer weg kunnen. Het is een opmerking die zelfs op het gezicht van de drummer verbazing brengt. Tot nooit meer ziens dan maar, hè.

Oscar & The Wolf (Foto: Michella Kuijkhoven)

Na oppeppende optredens van Oscar & The Wolf, Chvrches en Biffy Clyro is het tijd voor het koningsnummer van de vrijdag en misschien wel stiekem van het hele weekend. Matthey Bellamy en zijn companen komen namelijk een bezoek brengen aan de Alpha, nadat ze al eerder driemaal de Ziggo Dome op z’n kop zetten met hun Drones Tour. De drones en de effecten konden helaas niet meegenomen worden voor een festivalshow, maar de visuals zijn nog steeds fantastisch. Wat ook fantastisch is, is dat er alleen maar hits in de set zitten, buiten het wat minder uit de verf komende ‘The Globalist’. Er wordt zoals verwacht ingezet met ‘Psycho’, maar ook ‘Madness’, ‘Super Massive Blackhole’, ‘Hysteria’, ‘Mercy’, ‘Dead Inside’; het komt allemaal voorbij. En natuurlijk de afsluiting in de vorm van ‘Knights of Cydonia’, dat nog steeds kippenvel brengt iedere keer dat het ingezet wordt. Muse is een wereldband die elk podium op deze aardbol op zijn kop weet te zetten. Een fantastische afsluiting van de hoofd-lineup. Nu naar de Heineken, Bravo, X-Ray of India voor wat keiharde knallers. 

Muse (Foto: Michella Kuijkhoven)