Once Upon a Time in Anatolia
Bij het horen van een filmtitel die begint met 'Once Upon A Time In' denken veel filmkenners aan de klassiekers van Sergio Leone. Na The West, Mexico en China mag Nuri Bilge Ceylan's Bir zamanlar Anadolu'da oftewel Once Upon A Time In Anatolia zeer zeker aan dat rijtje van epische films worden toegevoegd.
In Once Upon A Time In Anatolia draait het om een groepje mannen die op de steppes van Anatolië op zoek zijn naar het slachtoffer van een moord. Kenan (Firat Tanis) en zijn geestelijk achterlopende broer Ramazan (Burhan Yildiz) hebben een moord bekend. Alleen weten de mannen vanwege overmatig drankgebruik niet meer precies waar het lijk ligt. Samen met een procureur, zijn assistent, een lokale arts en een stel soldaten gaan ze op een nachtelijke speurtocht naar het vermiste lichaam, maar komen steeds op de verkeerde plaats uit. Ook niet zo vreemd als de verdachte enkel aangeeft dat er een boom stond. Pas bij het ochtendgloren lijkt er vaart in de zaak te komen. Maar dan blijkt maar weer eens dat niet alles is wat het lijkt te zijn.
Once Upon A Time In Anatolia is alweer de zesde film van de Turkse cineast Nuri Bilge Ceylan. Na Üç maymun (Three Monkeys) keert Ceylan weer terug naar het genre van de psychologische thriller en trekt met 150 minuten genoeg tijd uit om ons uitgebreid kennis te laten maken met de sleutelfiguren uit dit complexe verhaal. In feite bestaat de film uit twee verhaallijnen die parallel aan elkaar lopen en uiteindelijk bijeenkomen in een verrassende ontknoping. Zo is er naast het verhaal van de speurtocht naar het missende moordslachtoffer ook het relaas van de aanklager in het gezelschap, die een verhaal over een vrouw hoort die haar eigen dood had voorspeld.
Het prachtige landschap van Anatolië leent zich prima voor deze indrukwekkende roadmovie. Ondanks het naargeestige verhaal laat de film zich wegkijken als een soort van sprookje, maar dan wel eentje voor volwassenen. Ceylan schroomt echter niet om de ellende te doorspekken met heerlijke zwartgallige humor en sommige dialogen bestaan eigenlijk alleen uit universeel sprekende blikken zonder ook maar een woord tekst. Gaandeweg de film worden er raadsels opgelost maar daarvoor in plaats komen er meteen weer nieuwe raadsels om de hoek kijken. Zo ontdekken we waarom de mannen zo'n obsessie hebben om het lichaam te vinden en dat iedereen wel iets te verbergen heeft. Once Upon A Time In Anatolia won in 2011 al op het filmfestival van Cannes de prijs voor Beste Film en was eveneens genomineerd voor een Palme d'Or. Bij de komende Oscars is de Turkse film een grote kanshebber in de categorie Buitenlands Gesproken Films en het zou me absoluut niet verbazen als de rolprent, na overwinningen op het Karlovy Vary International Film Festival en het filmfestival van Dublin, wederom in de prijzen gaat vallen.
Extra's:
Once Upon A Time In Anatolia (trailer)
Nuri Bilge Ceylan trailers
Koza (18 min.)
De debuutfilm van Ceylan. Het 18 minuten durende verhaal vertelt door middel van prachtige foto's het verhaal van de dood en wedergeboorte, de cyclus van het leven. In een tijd dat veel films het moeten hebben van spektakel en flitsende effecten maakt Ceylan gebruik van langgerekte shots en atmosferische beelden, het is daarmee een verademing voor een ieder die graag een wat langzamer op gang komende film kan waarderen.
