Titanic 3D
Vijftien jaar geleden veroverde regisseur James Cameron de wereld met zijn visie over het verhaal van de ondergang van de Titanic. Nu, 100 jaar na die dramatische 14 april van 1912, brengt de voorloper van de huidige 3D-technieken de film terug in de zalen. En ook hier giet hij een 3D-sausje overheen. Staat de film na 15 jaar nog steeds overeind en is de 3D voldoende reden om de film opnieuw in de bioscoop te bezoeken?
De scheepsramp van 1912 wordt verteld door de ogen van Rose Dawson (Kate Winslet), een jongedame van rijke komaf die door haar familie en toekomstige man tegen haar zin wordt meegenomen met de Titanic. Daar ontmoet ze Jack (Leonardo DiCaprio), een arme jongeman die al zwervend door het leven gaat. Uiteraard worden de twee smoorverliefd op elkaar, maar dan slaat het noodlot toe.
Zegetocht en kritieken
Het verhaal van Titanic is inmiddels bekend. Het succes van de film, toen deze in 1997 uitkwam, was tot dan toe ongeëvenaard. De film bracht maar liefst 1,8 miljard(!) dollar in het laatje. Tot die tijd was nog geen enkele film door de magische grens van een miljard gegaan. Tevens konden de makers maar liefst 11 Oscars mee naar huis nemen, tot nu toe een prestatie waar zich maar twee andere films bij kunnen scharen (Ben-Hur en Lord of the Rings: The Return of the King). Bovendien trekt de film nog steeds tienduizenden kijkers als deze op tv wordt uitgezonden. Gezegd mag worden dat de film een echte publieksfavoriet is.
Succes komt alleen nooit zonder een keerzijde. Velen vinden dat de film overgewaardeerd is. Er wordt gesproken over houterige dialogen, historische onjuistheden en een romance die te veel van het drama van de grootste scheepsramp in mensenheugenis afleidt. De kritieken waren dan ook niet van de lucht toen James Cameron na het succes van zijn Avatar aankondigde dat hij Titanic ook tot een 3D-ervaring zou converteren. De geschiedenis leert ons helaas dat films die later geconverteerd zijn tot 3D niet de ervaring brengen die films, opgenomen in 3D, wel hebben.
15 jaar later
De film blijft echter 15 jaar na dato nog steeds overeind staan, en maakt in de bios veel meer indruk dan in de thuiscinema zoals men de film de laatste jaren gewend is geraakt. Het schip zelf voelt als een personage aan die heel de film door zijn sporen nalaat, en de passagiers voor beperkingen en hindernissen stelt. Vooral tijdens de afvaart, als Titanic de haven verlaat, wordt de grootsheid van dit gevaarte echt duidelijk. Het grote scherm, het machtige geluid, en nu ook de 3D-effecten waardoor het lijkt alsof de motoren vlak voor je neus aanslaan. Het laatste uur van de film is dan ook een ware rollercoaster-ride te noemen, waarbij je constant over het scherm van alles ziet gebeuren en de ramp echt aan je voorbij voelt trekken. Het zinken van de Titanic is in 3D nóg indrukwekkender dan deze 15 jaar geleden al was.
De rest van de film, en dan voornamelijk de romance tussen Jack en Rose, blijft een 'love it or hate it'-kwestie. DiCaprio zet echter zeer overtuigend een jongeman neer, die nooit verder vooruit kijkt dan wat zich voor hem bevindt. Die jonge onschuldigheid weet het publiek te raken. Ook Kate Winslet zet een goede acteerprestatie neer als de jonge Rose die gevangen is binnen een wereld die haar niet aanstaat, en die langzaam maar zeker uit haar schulp kruipt. Ook zijn er leuke bijrollen voor Kathy Bates als goedzak Molly, Billy Zane als de onuitstaanbare Hockley en Victor Garber die met een vreselijk accent Titanic-ontwerper Andrews neerzet.
3D: toevoeging of marketingtruc?
Iedereen is ondertussen bekend met het bovenstaande. Maar is het ook de ruim €10,- waard die je zult moeten betalen om deze film, die iedereen al kent, opnieuw in de bioscoop te zien? Dit zal ieder voor zich moeten besluiten. Echter, door de digitale oppoetsbeurt ziet de film er scherper uit als ooit tevoren. Ook de 3D-effecten zijn verrassend goed, zeker voor een geconverteerde productie. Gedurende de hele film zijn de effecten duidelijk zichtbaar. Deze worden niet als een 'gimmick' gebruikt om het publiek op te laten schrikken, maar brengen juist meer diepte in de film. Hierdoor word je meer betrokken bij de gebeurtenissen. Ook wordt het beeld niet donkerder, een klacht die vaak wordt geuit bij 3D-films. Ondanks dat de film ruim 3 uur (meestal zonder pauze) duurt, blijft de 3D prettig wegkijken zonder vermoeiend te worden. Op 3 á 4 blurry shots na wist James Cameron duidelijk waar hij mee bezig was en bewijst wederom dat hij vooroploopt met het gebruik van 3D.
Concluderend mag gezegd worden dat Titanic opnieuw de harten van het bioscooppubliek kan veroveren, en degenen die dit willen ondergaan zullen op een hele andere beleving van de film gepresenteerd worden dan 15 jaar geleden. In tegenstelling tot Star Wars - Episode 1: The Phantom Menace, die eerder dit jaar al een 3D re-release onderging, voegt het bij Titanic wel een dimensie toe aan een oude klassieker. Op deze manier mogen meerdere klassiekers opnieuw de bioscopen binnendringen!
