CD: Fu Manchu-Signs Of Infinite Power

Hosanna! Zo klinkt de biografie die ik bij de nieuwe release van Fu Manchu meekreeg. Op dit tiende album zou de band als herboren klinken. Zanger/gitarist Scott Hill trapt daarbij een open deur in, "The best record that we've ever made." Ook wordt het prestigieuze magazine Rolling Stone gequote, "what Black Sabbath would sound like with suntans and a fleet of dune buggies at their disposal...the ultimate desert-rock." Prachtige woorden, hoog tijd om die in de waagschaal te stellen door de muziek eens flink aan de tand te voelen.

Tijdens het eerste nummer 'Bionic Astronautics' zitten we meteen in een lekker vaarwater. Het daaropvolgende 'Steel.Beast.Defeated' houdt het up-tempo er goed in en maakt nog eens duidelijk dat de teksten overwegend handelen over een sci-fi/fantasywereld in comic style à la Marvel, vol met enge beesten. Zo wordt op 'Webfoot Witch Hat' een door omgekeerde evolutie geschapen monster bezongen. Dat nummer is overigens lekker groovy. Dat geldt ook voor de titeltrack, welke doet denken aan 'Slaves & Bulldozers' van het klassieke album Badmotorfinger van Soundgarden. En dat is een compliment! Wat ook aanstekelijk werkt, is de surfpunkachtige sound, zoals eigenlijk alleen bands uit Californië die kunnen maken. Door de jaren heen, hebben de heren dat geluid weten te behouden. Niet voor niets schreven ze muziek voor onder andere een computergame van Tony Hawk.


Wanneer de cd tegen het einde loopt, mis ik wel een echte opleving. Na snelle openers blijven de songs een beetje in dezelfde beat steken. Het punky 'Garganthuan March' komt al weer meer in de buurt, maar pas bij de afsluiter 'One Step Too Far' komt de vaart weer terug. In totaliteit is het een oerdegelijk album en onmiskenbaar ééntje van Fu Manchu, nog steeds het beste surrogaat voor het ontbonden Kyuss. Jammer, dat hun voormalige drummer, Brant Bjork, niet meer meedoet, ondanks het prima werk van vervanger Scott Reeder. Bjork verliet Fu Manchu reeds in 2001 (en heeft volgens mij nooit bij Queens Of The Stone Age gespeeld, zoals meegestuurde bio doet vermoeden). Genoeg koetjes en kalfjes, want uitweiden doet deze cd ook niet. Hij duurt slechts 34 minuten. Weinig waar voor je geld, zou je zeggen. Dat kan zijn, maar als je een cd koopt, word je over het algemeen opgelicht. En anders laat je wel iemand anders zichzelf oplichten, en zet je dit stoner rock album van kwaliteit op je verlanglijst voor Sinterklaas. Bovendien, de muziek leent zich niet voor eindeloos uitgesponnen nummers en lange cd's. Nee, bij deze band hoort een kort maar krachtige stoomwals.

Een echt slecht album maakten de heren eigenlijk nooit. Soms wat wazige uitstapjes of iets te freaky psychedelische rock, maar muzikaal klopte het altijd wel. Deze cd is niet, zoals de band zelf doet voorkomen, de beste, maar gewoon één van de betere die het heeft gemaakt. Ze lijken aan hun tweede jeugd te zijn begonnen. De loodzware rock/surfpunk met veel overdrive/distortion neemt je mee op een drilborende roadtrip. De heren uit het Californische Palm Desert hebben het weer geflikt!

Tracklisting

1) Bionic Astronautics
2) Steel.Beast.Defeated
3) Against The Ground
4) Webfoot Witch Hat
5) El Busta
6) Signs Of Infinite Power
7) Eyes x 10
8) Garganthuan March
9) Take It Away
10) One Step Too Far


Label: Century Media Releasedatum: oktober 2009
Waardering:

Kijk voor meer muziek in het FOK! muziekforum.