CD: Possessed - Revelations Of Oblivion

Een van de meest onwaarschijnlijke dingen binnen de metal is dan toch gebeurd. Possessed heeft haar comeback gemaakt. Vorige week kwam met Revelations Of Oblivion voor het eerst sinds 1986 een nieuw album uit. Het is op zich al een interessant gegeven, maar hoe interessant is de plaat na al die tijd?

De eerste geruchten dat er een opvolger van Beyond The Gates zou komen gingen reeds in 2012 rond. De jaren verstreken, en wie nam het nog serieus? De aanstichter van de geruchten dus, en dat was frontman Jeff Becerra zelf. In 2017 vertelde hij ook dat de release aanstaande was voor het daaropvolgende jaar. Uiteindelijk nog een jaar later is de nieuwe cd er dan ook echt.

Becerra is overigens de enige die van de originele line up is overgebleven. Daarin zat ook gitarist Larry LaLonde, die we nu kennen van Primus. Becerra raakte in 1989 verlamd als slachtoffer van een gewapende roofoverval, en zingt alleen nog en speelt dus geen bas meer. Ondertussen, heeft ren enorm scala aan andere leden op de loonlijst gestaan. Zeker sinds 2007 toen Becerra besloot de band na acht jaar weer nieuw leven in te blazen. Een van de wat meer vaste waarden sedert die tijd is ook op deze cd te horen en dat is drummer Emilio Márquez. Hij is het meest bekend van de band Sadistic Intent. Beide gitaristen Daniel Gonzalez en Claudeous Creamer, alsmede de bassist Robert Cardenas zijn er nog maar enkele jaren bij. De eerste twee zijn redelijk onbekend, terwijl we de laatste nog kennen als de frontman van Engrave.

Nu viel Possessed ten prooi aan het feit dat hun eerste plaat zo goed was dat hun populariteit met het uitbrengen van de veel mindere opvolger ook weer snel verdween. Dat gezegd hebbende was het debuut Seven Churches misschien wel de eerste echte death metal plaat. Om na 33 jaar toch weer een poging te wagen iets dergelijks neer te zetten is wel een hele onderneming, maar eerlijk is eerlijk het is nog zo goed als gelukt ook. Met Revelations Of Oblivion is een cd uitgebracht die nog lang zal nagalmen.

Uiteraard kun je rekenen op een portie genuanceerde songstructuren, hetgeen waarmee de band zich in de begindagen onderscheidde. Tijdens het eerste nummer ‘No More Room In Hell’ wordt je al meteen in een duizelingwekkend tempo met tal van riffs om je oren geslagen. Dit alles begint na een pompeus en beangstigend intro (‘Chant Of Oblivion’) zoals we dat van de meer theatrale bands als Carach Angren kennen. Er is overigens ook een outro, deze is met akoestische gitaar.

Het duistere geluid van ‘Dominion’, het swingende refrein van ‘Demon’, een superieur griezelige openingsriff op ‘Abandonded’, het ultrasnelle riff-festijn van ‘Ritual’ en het imposante intro van ‘The Word’ zijn zo even krenten uit de overheerlijke pap die doorgaans in een moordend tempo wordt geserveerd. De stem van Becerra is hierbij ook absoluut nog in topvorm. En ondanks andere gitaristen doet het geluid vertrouwd aan. Verder is het drumwerk van Márquez duidelijk meer van deze tijd, zeker als het om de double bass technieken gaat. In die zin valt er al geen vergelijking te maken met het klassieke debuut, laat staan wat betreft de productie.

Revelations Of Oblivion is geen tweede Seven Churches. Het is gewoon het debuut van de nieuwe Possessed, en die is rete, maar dan ook retegoed.

7 juni kun je Possessed zien in De Baroeg in Rotterdam, en een dag later in de Metropool in Enschede.