Metal Slug Anthology
<\/center>
Toch kun je beargumenteren dat de Neo-Geo het geld waard was. Het systeem lag jaren voor op andere spelcomputersystemen uit dat tijdperk en bood grote, kleurrijke 2D-graphics en geluid van uitstekende kwaliteit. De Neo-Geo werd verder in haar nichemarkt en cultstatus gedreven doordat de trend en ontwikkelingen verschoven van 2D naar 3D-graphics. Maar ondanks die verschuiving hield de kwaliteit van Neo-Geo-games in de speelhallen het systeem, vooral in Japan, overeind. Het is veelzeggend dat het laatste spel voor de Neo-Geo in 2004 verscheen. Met deze veertienjarige ondersteuning is de Neo-Geo het langstlevende spelsysteem voor thuisgebruik. En met de aankondiging dat de complete catalogus van de Neo-Geo binnenkort via de Virtual Console op de Wii te downloaden zal zijn, zal deze console voorlopig niet in de duisternis verdwijnen.
<\/center>
Hopelijk zal hierdoor nu eindelijk een groter publiek van de games op de Neo-Geo kunnen genieten. Want zoals gezegd was de belangrijkste reden voor de lange levensduur de uitstekende kwaliteit van de games. De nadruk lag vooral op fighters, puzzel-games en side-scrolling actiespellen. Uiteraard allemaal in 2D aangezien hier de grote kracht van de hardware zat. Beroemde namen hierbij zijn de King of Fighters-reeks, Samurai Showdown en Pulstar. Maar de bekendste naam is zonder twijfel Metal Slug. De Metal Slug-reeks bestaat uit een zestal elkaar numeriek opvolgende delen, en het apart genoemde Metal Slug X. Alle deze delen zijn nu verzameld in een compilatie met de naam Metal Slug Anthology. Opmerkelijk is de toevoeging van Metal Slug 6, dat vrij recent nog verschenen is en niet het Neo-Geo platform gebruikte maar het Atomiswave board van Sega. Metal Slug Anthology is, naast de hier besproken versie voor de PSP, overigens ook verschenen voor de Wii en de PlayStation 2.
<\/center>