Gears of War

Mark (Strolie75)
Elk spel is in principe een toneel waar de speler zich mag uitleven. Graphics, sfeer, setting, muziek en verhaal zijn niet essentieel voor de gameplay, maar bepalen wel in welke mate deze wordt beleefd. Laat ik die elementen dan eerst behandelen voor ik me ga bezighouden met kettingzagen die je bruut tussen schouderbladen kunt boren. Laat ik dan maar meteen beginnen met een stellige mening over de graphics: Gears of War is het mooiste en grafisch meest indrukwekkende spel op de Xbox 360. Klaar. Games als Oblivion en Call of Duty 3 komen dicht in de buurt, maar Gears of War steekt ze allemaal naar de kroon. Gears of War is het eerste spel waarbij de graphics het niveau van een cutscène niet alleen halen, maar ook overtreffen. Dit spel heeft mij in elk geval dat laatste zetje gegeven wat ik nodig had om een HDTV te kopen. De graphics zijn overigens niet alleen zo mooi door technische zaken als texturen en de brute rekenkracht van de console van Microsoft. Net als in een spel als Shadow van the Colossus wordt een groot deel van de grafische pracht en praal van dit spel bepaald door de setting en sfeer.



<\/center>

Gears of War begint in een nagenoeg verwoeste stad die langzaam overwoekerd wordt door vegetatie. Ondanks de American Football-achtige bravoure die de hoofdpersonen uitstralen doet de stad qua architectuur duidelijk Europees aan met veel Griekse en Romeinse invloeden. In het eerste gedeelte van het spel zal je je door tempelachtige gebouwen heen vechten en schuilen achter marmeren kolommen en beelden van historische figuren. Een ander gedeelte van de stad is duidelijk geïnspireerd door Victoriaans Engeland waarbij je al schietend door oude herenhuizen heen rent. Mensen die bang waren dat Gears of War eentonig zou zijn hoeven zich overigens geen zorgen te maken aangezien je in latere levels (acts genaamd) de stad verlaat. Er is dus genoeg diversiteit in het spel. Naast de verwoeste gebouwen wordt de postapocalyptische sfeer van Gears of War verder benadrukt door het kleurgebruik. Bruin- en grijstinten hebben de bovenhand en zorgen ervoor dat het hele spel een sombere sfeer uitstraalt. Het is duidelijk dat de mensheid deze oorlog aan het verliezen is en nu bezig is met de laatste stuiptrekkingen. Het spel bestaat niet alleen somberheid, soms zijn er momenten van licht en kleur. Zo vallen zonnestralen door de gaten van kapotgeschoten muren en de begroeiing die de tekenen van menselijke beschaving langzaam beginnen te overwoekeren bevat kleurrijke bloemen.



<\/center>

Gears of War is ook een meer cineastisch spel dan verwacht. De gameplay wordt onderbroken door (gelukkig hele korte) cutscènes. Ook vloeien de missies en levels naadloos in elkaar over. Je zult eerder door de melding dat je een achievement hebt behaald worden geattendeerd op het feit dat je een act hebt uitgespeeld dan door het spel zelf. Het verhaal is echter flinterdun en de dialogen zijn soms tenenkrommend slecht. Je volgt gedurende één dag Marcus Fenix en zijn strijdmakkers terwijl ze strijd voeren tegen de Locussen, een ras monsters dat uit de grond komt. De oppervlakkigheid van het verhaal stoort overigens niet, Gears of War pretendeert niet een verheven verhaal te willen vertellen als bijvoorbeeld een Final Fantasy. Het is een non-stop actiefilm waarin jij als gamer de hoofdrol speelt. Tenslotte is het vermelden nog waard dat Gears of War over een prachtige orkestrale soundtrack beschikt die niet alleen erg sfeerverhogend werkt maar het spel ook een episch gevoel meegeeft.

Zoals gezegd zorgen bovenstaande zaken voor een toneel voor de gameplay. En die valt onder te verdelen in twee specifieke onderdelen die soms in elkaar overlopen.



<\/center>