Operation Flashpoint: Elite
<\/center>Het verhaal wordt verteld door middel van missies die je moet voltooien en in de missies zijn verschillende cut-scènes te zien die het verhaal nog duidelijker maken. Het verhaal is best in orde voor een oorlogsgame, maar ook weer niet zo meeslepend als een RPG. Dit is echter geen probleem, want het blijft natuurlijk gewoon een schietspel. De missies zelf variëren van een rondje lopen in een bos en een aantal vijanden neerschieten tot het innemen van een compleet dorp. Sommige missies zijn echt extreem saai en het enige wat je dan doet is een rondje lopen, maar de meeste van de missies hebben uiteindelijk wel een groter doel. Wanneer je de crisis in de koude oorlog hebt bezworen dan kun je een andere campaign kiezen: Resistance. Mocht je alles hebben uitgespeeld dan kun je zelfs je eigen missies samenstellen.
<\/center>Dit spel heeft ook een multiplayer gedeelte via Xbox Live. Dit zit goed in elkaar en ook bij de multiplayer staat realisme nog steeds voorop. Binnen een paar schoten lig je alweer dood op de grond en ben je aan het wachten op een volgende respawn, om vervolgens weer neergeschoten te worden door een camper. Dit is een paar keer gebeurd tijdens online potjes en zorgt voor enige irritatie. Maar eigenlijk ligt dit vooral aan de gamers en niet aan de game. Naast elkaar afslachten in de verschillende soorten multiplayer games is het ook mogelijk om een aantal missies co-op te spelen met een aantal vrienden. Je kunt het een beetje vergelijken met terrorist-hunt van Rainbow Six 3, maar dan iets tactischer.
<\/center>Wat nog overblijft is de grafische en auditieve kant van de game. Daar is weinig positiefs over te melden. Het positieve is dat het speelveld gigantisch groot is: ongeveer 100 vierkante kilometer. Het andere positieve is dat de laadtijden ontzettend kort zijn. Maar een gigantisch groot speelveld en korte laadtijden gaan maar op één manier samen: slechte graphics. Operation Flashpoint Elite is één van de lelijkste games die er op de Xbox te vinden is. De textures zijn van hele lage resolutie en alles in de spelwereld heeft één kleur. De tegenstanders zijn bijna niet te onderscheiden van de bomen (camouflage werkt wel erg goed in dit spel) en daarbij komt nog eens dat het speelveld wel erg leeg is. Hier en daar staat een bos met tientallen bomen, die er allemaal hetzelfde uitzien, en soms kom je een uitgestorven dorpje tegen met vijftien huizen. Er is weinig pop-up te vinden in het spel, maar in een lege spelwereld is er ook weinig wat voor pop-up kan zorgen. Het geluid is ietsje beter dan de graphics maar niet heel veel. Zoals eerder verteld is de radiostem erg blikkerig en verder klinken de overige geluidseffecten wel ok, maar zijn ze niet overweldigend.
