CD: Maskesmachine - Ge kunt et

Erik (getikte_rik)
Soms zit je als reviewer met je handen in het haar. Je zet een plaat op van een formatie waarvan je de naam ooit wel eens voorbij hebt horen komen, maar na een behoorlijk aantal luisterbeurten weet je niet hoe je het geluid treffend kan omschrijven. 'Ge kunt et' van het Vlaamse Maskesmachine is zo'n plaat. Gelukkig heeft dit eerste volwaardige album van het vijftal een bemoedigende titel. 'Ge kunt et' is als geheel misschien moeilijk te omschrijven, de anarchistische, muzikale en tekstuele onbezonnenheid werkt op den duur aanstekelijk. Laïs voor gevorderden zeg maar.


Yes nog 6
Om het de luisteraar vooral niet te makkelijk te maken, opent 'Ge kunt et' al direct met een bizarre countdown: 'Yes nog 6'. Veel meer dan tot zes tellen op het geluid van wat vaag snerpende synths kun je dit nummer niet noemen. 'Yes nog 6' heeft dan ook wel wat weg van een waarschuwing. Ga je mee in de wonderlijke wereld van de meerstemmige zang van de drie dames, of zeg je: "Nee, laat die andere 6 maar zitten!".

Voor wie wél enig geduld op kan brengen: na 'Yes nog 6' volgen niet zes, maar tien songs. Nou ja, songs… eerder fragmentarisch opgezette rariteiten die even complex als verrassend klinken. Maskesmachine start de plaat immers pas echt met het tweede nummer 'Nostalgie', dat zowaar iets weg heeft van een "liedje". Ja, want dat kunnen ze heus wel. Maar dat ze het allemaal niet zo ernstig nemen, blijkt wel uit de handgeschreven tekst in het cd-boekje, dat qua uiterlijk wel iets wegheeft van een jong 'maskes'(meisjes)-dagboek: "Nostalgie // Baby you and me // 1,2,3 // Aromatherapie." Oftewel: klanken gaan voor inhoud. Niet alleen qua tekst, maar zeker qua muziek.


Tra-la-la
Eén van de letterlijke termen waarmee Maskesmachine zich laat omschrijven is "Folkhop à la capella". Een bizarre samentrekking van stijlen, maar track zes; 'T-Shirt', is daar een perfect voorbeeld van. Wisselende beats met een keur aan instrumenten, wederom met de meerstemmige "tra-la-la-zang" van de dames Van Hoestenberghe, Van Deuren en Swings. Behalve zang nemen zij ook viool, keyboards, drums, percussie, ukelele en gitaar voor hun rekening. In een nummer als 'Dancing Deer' hebben dromerige strijkers de overhand, en 'Ons danske' vertegenwoordigt ondanks de luchtige titel meer de duistere kant van Maskesmachine.

Verzorgde Tom Pintens eerder al de productie van hun e.p. ‘Plaktang’, op dit album neemt Pascal Deweze (ex-Metal Molly, Sukilove) op aanraden van niemand minder dan Mauro Pawlowski "de maskes" onder zijn hoede. En hoewel Maskesmachine een erg divers geluid heeft, is het Stoffel Verlackt (o.a. Metal Molly, Flowers for Breakfast) op zijn beurt gelukt om 'Ge kunt et' tot een coherente plaat te mixen.

Toch zal Maskesmachine vooral op het podium tot zijn recht komen. Dan is er immers geen ontkomen aan. Nu kun je als het te gek wordt af en toe een nummertje skippen, of aan de volumeknop rommelen. Live zullen vooral de dames je verbluffen met hun -ongetwijfeld intense- act. Voor optredens zul je vooralsnog moet afreizen naar onze zuiderburen, of ze gaan zien op 30 november in de Brakke Grond, te Amsterdam. Ge kunt et.

Label: Munich Records Releasedatum: 12 november 2007
Waardering: