CD: Murs - 3:16: The 9th Edition
Na het verdwijnen van Rawkus Records is Def Jux is voor mij persoonlijk één van de meest interessante labels van het moment. Waar de meeste labels geen eigen gezicht en geluid meer hebben, geldt het tegenovergestelde voor Def Jux. Onder leiding van El-P heeft dit label een grote schare fans gekregen die nog steeds groeit. EL-P is bekend geworden met supergroep Company Flow en is sinds 1997 niet meer weg te denken uit de hiphopscene. Bij Rawkus Records verscheen dat jaar het album Funcrusher Plus en dat album sloeg in als een bom. Intelligente beats en complexe rhymes vormden een sprankelend geheel.
In 2000 verliet hij Rawkus Records en begon niet veel later zijn eigen label; Definitive Jux. Op dat label verschenen in 2001 een aantal zeer interessante albums. Wat te denken van The Cold Vein, een stormachtige debuutplaat van Cannibal Ox. Een aantal mensen vergeleek deze plaat (onterecht mijns inziens) met Enter The Wu-Tang. De abstracte beats van El-P en de grimey raps van Vast Arie en Vordul Megilah waren een prima combinatie, maar helaas is dit album aan een hoop mensen voorbij gegaan.
Een ander hoogtepunt kwam op naam van Aesop Rock die met Labor Days één van de beste albums van 2001 uitbracht. De typische stem van Aesop Rock doet wel wat denken aan Kool Keith of Del The Funky Homosapien. Hij verzorgde zelf voor een groot deel de productie. Zijn onderwerpen zijn zeer divers en hebben vaak een cynische ondertoon.Dankzij deze twee albums kreeg het label een goede naam bij een grote groep fans, zowel binnen als buiten de hiphopscene. In de loop der jaren hebben RJD2, Mr. Lif en El-P zelf albums van vergelijkbare kwaliteit uitgebracht en nu is het dus tijd voor de tweede plaat van Murs.
3:16 The 9th Edition, het album
9th Wonder geldt als één van de grootste talenten als het gaat om het produceren van dope beats en Murs is een talentvolle MC, een combinatie als deze kan dan ook moeilijk mislukken, zou je zo zeggen. Het eerste nummer, met de zeer originele titel "Intro", bewijst dat vermoeden direct. Murs vloeit moeiteloos over de beat (gemaakt op Fruity Loops, zo wordt in het nummer gemeld) met gevoel voor ritme en veel zelfvertrouwen. Het enige nadeel is dat het nummer plotseling ophoudt en direct overgaat in "Bad Man". 9th Wonder maakt op deze track gebruik van een oude soul sample waardoor het geheel een donker geluid krijgt. Het nummer doet wat denken aan een oude Wu-Tang plaat qua beats en gevoel. De tekst gaat over vooroordelen tegenover hem die hij als rapper tegenkomt.
"3:16" had ook van MF Doom kunnen zijn. De beats zijn spacey en de flow is strak. De oude soul samples maken het af, dit is echt een nummer dat je een aantal keren achter elkaar kan luisteren zonder dat het gaat vervelen. "The Pain" is funky en enigszins droevig van aard. De beat is wederom van hoge kwaliteit en Murs laat horen ook een "storyteller" te zijn, waardoor de tekst goed te volgen is. Wederom is te horen dat 9th Wonder goed naar het eerdere werk van Wu-Tang producer RZA heeft geluisterd.
"Trevor An'Them" is een kort verhaal over 3 mannen die een supermarkt overvallen en dan nogal wat fouten maken. Murs laat op vermakelijke wijze weten dat soort dingen niet te promoten. "Freak These Tales" gaat over seks, maar Murs komt ermee weg. Waar velen alleen maar opscheppen over hoeveel vrouwen ze in bed hebben gekregen, durft Murs toe te geven dat hij er de eerste keren weinig van bakte. "H-U-S-T-L-E" is een uptempo nummer over het verdienen van geld. Waar mindere goden als Ja-Rule of 50 Cent direct roepen dat ze stinkend rijk worden met het verkopen van drugs en andere criminele activiteiten, geeft Murs toe dat hij voor geen geld de bak in wil en dat hij zijn geld wil verdienen met het rappen.
"Walk Like A Man" is qua beats misschien wel het beste nummer van het album; het ruige begin wordt gevolgd door een hele dope beat met een soort kinderkoortje op de achtergrond, waarover Murs zijn afschuw over geweld uitspreekt omdat zijn beste vriend zonder reden overhoop geschoten is. Het laatste gedeelte is wat duisterder en gaat over de vergelding van de moord op zijn vriend en dat vergelding helemaal niets oplevert, behalve nog meer verdriet en schuldgevoelens.
"And This Is For..." is wederom een ijzersterke productie. De tekst is ijzersterk
“any white boy who thinks he knows my struggle / because he listens to Pac and his adreniline doubles / now I ain't got problems with you being yourself / but when you front and use the n word it just don't help / I might not trip and your friends'll laugh at you / but I know some real niggas that'll straight up smack you / now you can be down but let's act grown up / 'cause we ain't the same color when the police show up / my culture's not a trend / being black is not in / but for you it's just a phase you're gon' have to transcend".
Oftewel, wees jezelf en doe niet alsof je uit een zwarte achterbuurt komt als blanke middenklasser. "The Animal" is helaas alweer het laatste nummer van dit album. Op deze track krijgt Murs hulp van Phonte van Little Brother, een groep voor wie 9th Wonder al eerder een album geproduceerd heeft. Voor dit nummer geldt hetzelfde verhaal als voor de voorgaande nummers. De productie is voortreffelijk en de raps zijn dik in orde.
