CD: Consequence - Take 'Em To The Cleaners
Het album begint nogal teleurstellend. Maar liefst twee nietszeggende gesproken onzinstukjes passeren de revue voordat het album eindelijk begint met “So Soulful”. Kanye West en Khayree doen mee op dit aardige nummer. Het stelt qua beats en raps niet zo heel veel voor, maar het gevoel is positief. Je hoort dat iedereen met plezier z’n stukjes inrapt en dat is tegenwoordig al heel wat. “Yard 2 Yard” is helaas wat minder. De intenties zullen ongetwijfeld goed zijn, maar het nummer gaat keer op keer aan me voorbij. Slecht kun je het niet noemen, maar het pakt me simpelweg niet.
Talib Kweli
“Doctor, Doctor” is vrolijk en funky, maar ook wat kinderachtig. Het refrein is gejat van Biggie’s “Hypnotize”, die het op zijn beurt weer geleend had van Herb Alpert. De beat zit gewoon goed in elkaar, maar Consequence heeft een vrij kinderlijke stem, waardoor het geheel wat speels overkomt. “Wack Niggas” is één van de beste tracks op dit album. De beat van Kanye West is uitstekend en de gastbijdrages van Common en Talib Kweli zijn van bijzonder hoog niveau. De hook blijft op een prettige manier in je hoofd zitten en de flow van Consequence verraadt zijn klasse als MC.
“Niggas Tried To” en “03 ‘Til Infinity” zijn beiden aangeduid als freestyle, maar dat is niet helemaal eerlijk. Hij gebruikt een bekende beat en brengt dan zijn eigen tekst te horen. Op ’03 ‘Til Infinity gebruikt hij één van mijn favoriete nummers “’93 ‘Til Infinity” van Souls Of Mischief en eerlijk gezegd doet hij het niet eens zo slecht. Zijn tekst is een stuk minder, maar hij flowt aardig over de beat en het origineel wordt niet verkracht, zoals zo vaak gebeurt bij dit soort pogingen. Ook “You & Your Nigga” is aardig, maar meer ook niet. De beats zitten goed in elkaar en de flow is redelijk, maar superenthousiast kan ik er niet van worden.
“I See Now” is veruit het beste nummer van het album. De beat is afkomstig van niemand minder dan 9th Wonder en die verblijdt ons met een zeer rustige en plezierige productie. De flows van Kanye West en Little Brother zijn uitstekend, maar Consequence is de echte uitblinker; kalm en met gevoel voor ritme flowt hij uitstekend. Het hoge niveau wordt doorgezet op “And You Say”. Consequence flowt over een jazzy beat, die veel weg heeft van Nas’ “It Ain’t Hard To Tell”. Helaas is “Getting Out Of The Game” wat minder. Zowel Kanye West als Consequence dreinen te veel en het grappig bedoelde hoge gezang werkt alleen maar op mijn zenuwen.
Kanye West
Na een skit die niet echt de moeite waard is gaan we verder met “Take It As A Loss”; een aardig nummer met een vrolijke beat, maar ook deze track heeft ‘het’ net niet. “Trains” is een juweeltje. Ontspannen rapt Consequence over een fantastische beat. Alles lijkt te kloppen aan deze track, zonder dat je echt aan kan geven waar dat nou aan ligt. “Super Good Pt. 2” moet weer een freestyle voorstellen, maar echt warm of koud kan ik er niet van worden. Met meer plezier beluister ik “The Incredible Hulk”. Dit is een funky track met een goed uitgedachte beat.
“Turn Ya Self In” is een bonustrack die er zeker mag wezen. Consequence laat wederom horen het best tot zijn recht te komen op een rustige beat. Zijn zachte stem heeft een rustige begeleiding nodig, helaas gebeurt dat wat weinig op dit album. Na de stupide “Mixtape Inc. Outro” komen er twee korte lege stukjes, gevolgd een irritant gesproken stukje. Gelukkig volgt dan toch het al te verwachten gverborgen nummer, waar niemand minder dan Q-Tip op mee doet. Het is een duidelijke Tribe Called Quest beat en zo wordt de cd afgesloten met een zeer positieve noot.
