Sporthistorie: Het afscheid van Marco van Basten

Op 17 augustus 1995 neemt Marco van Basten definitief afscheid van het voetbal. Hij groet tijdens de Trofeo Silvio Berlusconi de aanhang van Milan voor de laatste maal. De reacties van supporters en prominenten maken dat dit afscheid één van de meest emotionele en legendarische momenten in de sporthistorie wordt.

Op 17 augustus 1995 treedt Ac Milan voor de Trofeo Silvio Berlusconi aan tegen Juventus. De strijd om de onbelangrijke cup wordt aan de vooravond van de competitie gespeeld tussen Ac Milan en Juventus. Ondanks dat het niet meer is dan een oefenwestrijd komen er toch 63.000 toeschouwers op het duel af. Spijt zullen zij later niet hebben van hun keuze. De wedstrijd zal immers in de herinnering blijven van menig sportliefhebber. Niemand minder dan Marco van Basten neemt vooraf aan de wedstrijd definitief afscheid van de voetballerij.

Het afscheid komt niet onverwacht. Het is ruim twee jaar geleden dat Marco van Basten zijn laatste wedstrijd had gespeeld. Op 16 mei 1993 valt hij geblesseerd uit in de finale van de Champions League tegen Olympique Marseille.

Met een platgespoten enkel komt Van Basten in de rust het veld in als breekijzer. Zijn moeite is tevergeefs. Milan verloor de finale en Van Basten moet vijf minuten voor tijd anoniem het veld verlaten. Hij heeft zijn talenten niet meer kunnen vertonen. Zijn enkel is op.

Voor het begin van het vriendschappelijke duel krijgt Van Basten gelegenheid om afscheid te nemen van het publiek. In een volgepakt San Siro (63.000 toeschouwers) wordt Van Basten als een held geëerd. Hij zwaait uiterlijk onaangedaan naar zijn duizenden fans. Een ovationeel applaus klinkt vanaf de tribune terwijl Van Basten naar de toeschouwers zwaait.

Van Basten krijgt bemoedigende tikjes van zijn collega's. Ook Pierluigi Colina geeft Van Basten een hartelijke groet. In de dug-out zit Fabio Capello, trainer van AC Milan, diep weggedoken in zijn trui. Met zijn vingers tegen de neusvleugels gedrukt probeert hij zijn tranen te onderdrukken. Voetballiefhebber Capello huilt oprecht om het afscheid van de balvirtuoos.

Van Basten geeft na afloop een verklaring: "Ik heb besloten om mijn voetballoopbaan te beëindigen. Er zat geen verbetering in. Als ik opsta doet de enkel pijn, ik kan niet eens een partijtje tennissen. Ik weet niet of de doktoren me altijd hebben geholpen, want vanaf 1992 is de situatie niet echt verbeterd. Ik heb de indruk dat het na elke operatie eerder slechter dan beter ging."

"Ik ben geopereerd, onderging behandelingen met water en hitte en acupunctuur en ik ben zelfs naar medicijnmannen geweest. Niets hielp. Voorlopig doe ik even niets. Dat klinkt een beetje gek, maar ik heb de laatste twee jaar hard gewerkt om een comeback te maken. Al het andere is erbij ingeschoten. Twee weken geleden, na het bezoek aan Martens, besefte ik dat het over en uit was."

"Pas vanochtend kon ik ertoe besluiten dat feit openbaar te maken. Nu ben ik volkomen leeg. Ik ga eens rustig nadenken wat ik in de toekomst ga doen. Nee, ik weet niet of ik als trainer aan de slag wil. Een leven zonder voetbal kan ook mooi zijn. Neem het voetbal weg en er is nog genoeg te genieten over. Als je stopt blijf je in de gedachten van de mensen blijkbaar voortleven als een betere speler."